Zmiany

Wuj Friedrich Mathias Schlösser, by zachęcić Karola do pozostania w Ozorkowie, oferował mu warunki nie do odrzucenia. Niestety Friedrich Mathias Schlösser zmarł w 1848 r. na cholerę. Więc przyjazd Karola do Ozorkowa okazał się „strzałem w dziesiątkę”. Nieoszacowany Karol miał tutaj „pełne ręce roboty”. Pomagał wdowie Henrietcie Wilhelminie w prowadzeniu zakładów po zmarłym mężu. Lecz przede wszystkie był potrzebny Henrykowi przy budowie nowoczesnej fabryki na Strzeblewie, której budowę rozpoczęto wkrótce po śmierci Friedricha Mathiasa Schlössera. Pracując jeszcze w Ozorkowie, w 1852 r. Karol zawiązał spółkę z Juliuszem Schwarzem, zdolnym mechanikiem maszyn przędzalnianych. Z uwagi na zasoby finansowe spółka ta przedstawiała się nader skromnie i nie przetrwała zbyt długo, bowiem w 1854 r. Karol ożenił się z Anną Werner, córką ozorkowskiego farbiarza Christina Wilhelma Wernera. Anna wniosła Karolowi w posagu 43 757 rubli srebrnych, odziedziczonych po ojcu oraz po swym bracie Wilhelmie, który zmarł w 1851 r. w wieku 16 lat. Dlatego spadek, który miał przypaść Wilhelmowi, otrzymała Anna.

[[Plik:Sch-1a.jpg|200px|thumb|prawo|Fragment zabytkowej przędzalni Karola Scheiblera w Łodzi]]