Samborze

Samborze zwane też Szemborem.

Nazwa topograficzna (współcześnie nieużywana) południowej części Ozorkowa, położonej na południe od doliny Bzury, porośniętej dawniej borem.
Samborze na początku XIX w. stanowiło północny skraj tzw. puszczy łódzkiej, obejmującej wówczas obszerny kompleks leśny. Zajmowało wysoczyznowy teren południowo-zachodniej części Ozorkowa, zwanej później Nowym Miastem. Jego granicę wyznaczała strefa terasy nadzalewowej położonej na wysokości 125–130 m n.p.m. pokrywającej się z przebiegiem ul. Południowej, Konstytucji 3 Maja i Narutowicza. Bór stanowiący bogate zasoby surowca budowlanego dla powstającego miasta, uległ wykarczowaniu, a teren po nim został przeznaczony pod zabudowę głównie mieszkalną.

Oprac. Stanisław Frątczak