Samborze

Samborze zwane też Szemborem.

Nazwa topograficzna (współcześnie nieużywana) północnej części Ozorkowa, położonej na północ od doliny Bzury, porośnięta dawniej borem.
Samborze na początku XIX w. stanowiło północny skraj tzw. puszczy łódzkiej, obejmującej wówczas obszerny kompleks leśny. Zajmowało wysoczyznowy teren południowej części Ozorkowa, zwanej później Nowym Miastem. Jego granicę wyznaczała strefa terasy nadzalewowej położonej na wysokości 125–130 m n.p.m. pokrywającej się z przebiegiem ul. Południowej, Konstytucji 3 Maja i Narutowicza. Bór stanowiący bogate zasoby surowca budowlanego dla powstającego miasta, uległ wykarczowaniu, a teren po nim został przeznaczony pod zabudowę głównie mieszkalną.

Oprac. Stanisław Frątczak