Samborze: Różnice pomiędzy wersjami
m |
(zmiany wprowadzono w uzgodnieniu z autorem hasła) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Samborze''' zwane też Szemborem. | '''Samborze''' zwane też Szemborem. | ||
| − | Nazwa topograficzna (współcześnie nieużywana) | + | Nazwa topograficzna (współcześnie nieużywana) południowej części Ozorkowa, położonej na południe od doliny Bzury, porośniętej dawniej borem.<br /> |
| − | Samborze na początku XIX w. stanowiło północny skraj tzw. puszczy łódzkiej, obejmującej wówczas obszerny kompleks leśny. Zajmowało wysoczyznowy teren | + | Samborze na początku XIX w. stanowiło północny skraj tzw. puszczy łódzkiej, obejmującej wówczas obszerny kompleks leśny. Zajmowało wysoczyznowy teren południow0-zachodniej części Ozorkowa, zwanej później Nowym Miastem. |
Jego granicę wyznaczała strefa terasy nadzalewowej położonej na wysokości 125–130 m n.p.m. pokrywającej się z przebiegiem ul. Południowej, Konstytucji 3 Maja i Narutowicza. | Jego granicę wyznaczała strefa terasy nadzalewowej położonej na wysokości 125–130 m n.p.m. pokrywającej się z przebiegiem ul. Południowej, Konstytucji 3 Maja i Narutowicza. | ||
Bór stanowiący bogate zasoby surowca budowlanego dla powstającego miasta, uległ wykarczowaniu, a teren po nim został przeznaczony pod zabudowę głównie mieszkalną. | Bór stanowiący bogate zasoby surowca budowlanego dla powstającego miasta, uległ wykarczowaniu, a teren po nim został przeznaczony pod zabudowę głównie mieszkalną. | ||
Wersja z 23:41, 13 cze 2016
Samborze zwane też Szemborem.
Nazwa topograficzna (współcześnie nieużywana) południowej części Ozorkowa, położonej na południe od doliny Bzury, porośniętej dawniej borem.
Samborze na początku XIX w. stanowiło północny skraj tzw. puszczy łódzkiej, obejmującej wówczas obszerny kompleks leśny. Zajmowało wysoczyznowy teren południow0-zachodniej części Ozorkowa, zwanej później Nowym Miastem.
Jego granicę wyznaczała strefa terasy nadzalewowej położonej na wysokości 125–130 m n.p.m. pokrywającej się z przebiegiem ul. Południowej, Konstytucji 3 Maja i Narutowicza.
Bór stanowiący bogate zasoby surowca budowlanego dla powstającego miasta, uległ wykarczowaniu, a teren po nim został przeznaczony pod zabudowę głównie mieszkalną.
Oprac. Stanisław Frątczak
