353
edycje
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Oprac[[Plik:Rosiak-Stefan3. jpg|mały|prawo|Stefan Rosiak]]'''Paweł Andrzej GórnyStefan Rosiak''' (ur. 16 lipca 1897 r. w Ozorkowie, zm. 1 stycznia 1973 r. w Łodzi) – historyk, archiwista, działacz krajoznawczy, szczególnie w zakresie ochrony zabytków.<br />
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>==Biografia=='''Był synem Jana i Antoniny z Kamińskich małżeństwa Rosiaków. Ojciec był tkaczem w manufakturze schlösserowskiej. Stefan Rosiak''' (urdzieciństwo i młodość spędził w Ozorkowie, tu uczęszczał do szkoły elementarnej. 16 lipca 1897 Rozpoczął pracę, mając lat 14, również w tym największym zakładzie w naszym mieście. W 1921 r. w Ozorkowiewyjechał do Wilna, aby pracując tam, zmkontynuować naukę. 1 stycznia 1973 r Już nie powrócił do Ozorkowa, ale zawsze z dumą podkreślał, skąd pochodzi. w Łodzi) – historykDał temu wyraz podczas uhonorowania go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi dla archiwistyki i historii regionu<ref>Ziemia Łęczycka, rok XXX, archiwistanr 14, działacz krajoznawczylistopad 1962 r.</ref> . W swych artykułach i pracach szczególną troską darzył swoje rodzinne miasto, szczególnie w zakresie ochrony zabytkówdając wykłady i organizując wystawy na temat historii przemysłu regionu łódzkiego.<br />
Zawsze z dumą podkreślał, skąd pochodzi. Dał temu wyraz podczas uhonorowania go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi dla archiwistyki i historii regionu<ref>Ziemia Łęczycka, rok XXX, nr 14, listopad 1962 r.</ref> . W swych artykułach i pracach szczególną troską darzył swoje rodzinne miasto, dając wykłady i organizując wystawy na temat historii przemysłu regionu łódzkiego.
Zmarł 1 stycznia 1973 r. w Łodzi. Został pochowany na cmentarzu św. Rocha na Radogoszczu.<br />
poprawiono zdjęcie
==BiografiaStudia==Syn Jana i Antoniny z Kamińskich małżeństwa Rosiaków. Ojciec był tkaczem w manufakturze schlösserowskiej. Stefan Rosiak dzieciństwo i młodość spędził w Ozorkowie, tu uczęszczał do szkoły elementarnej. W wieku 14 lat rozpoczął pracę w tym samym, największym zakładzie w mieście, w którym pracował jego ojciec. W 1921 roku wyjechał do Wilna, aby pracując kontynuować naukę. Już nie powrócił do Ozorkowa.<br />
W latach 1924–1929 studiował historię na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Po skończeniu studiów poświęcił się pracy w archiwistyce. W 1947 doktoryzował się pod kierunkiem prof. Ryszarda Mienickiego na UMK w Toruniu na podstawie opublikowanej w 1938 pracy pt. ''Księgarnia Eliza Orzeszkowa i S-ka w Wilnie (1879–1882)''.<br />
==Praca zawodowa==
==Działalność społeczna==
Bardzo aktywnie działał w PTTK , opiekując się zabytkami i będąc zarazem współorganizatorem Okręgowej Komisji Opieki opieki nad zabytkami.<br />
Był członkiem:<br />
* Polskiego Towarzystwa Historycznego
* Stowarzyszenia Historyków Sztuki
* Stowarzyszenia Archiwistów Polskich<br /> ==Śmierć i miejsce spoczynku==Zmarł 1 stycznia 1973 w Łodzi. Został pochowany na cmentarzu św. Rocha na Radogoszczu.
==Publikacje==
* Powstanie przemysłu w Ozorkowie (1963)<br />
Opracował monografię Ozorkowa, która z przyczyn od niego niezależnych nie została dokończonajednak wydana. Jedyny egzemplarz maszynopisu znajduje się w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Ozorkowie.<br />
Przez wiele lat współpracował z zespołem naukowców, przygotowując materiały do historii miast, przemysłu i klasy robotniczej w okręgu łódzkim.<br />
==Odznaczenia==
==Przypisy==
[[Kategoria:Hasła w przygotowaniuEncyklopedia]][[Kategoria:Ludzie]]
