Zmiany

Był jedynym rodowitym Polakiem-fabrykantem w Ozorkowie. Znany był jako patriota i świetny handlowiec. Walczył w sformowanych z inicjatywy Józefa Piłsudskiego Legionach Polskich, a następnie brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Aktywnie działał w [[ZHP|harcerstwie ]] i [[Ochotnicza Straż Pożarna w Ozorkowie|OSP Ochotniczej Straży Pożarnej w Ozorkowie]]. Był współwłaścicielem założonej w 1923 r. fabryki wódek „Mazowianka” w Ozorkowie. Miała ona swoją siedzibę na [[Zielony Rynek|Zielonym Rynku]]. Prowadził także sklep z artykułami kolonialnymi<ref>Źródła z 1926/1927 i 1928 r.</ref>.

Około 1937 r. nabył dom przy ul. Piłsudskiego (obecna obecnie ul. kard. S. Wyszyńskiego), w którym mieszkał do śmierci. W głębi podwórza mieścił się jego zakład – „Przędzalnia Wigoniowa Wincenty Rosiński”. Na mocy umowy z dn. 15 czerwca 1937 r. dokupił sąsiedni zakład przy ul. Piłsudskiego 35, który należał do [[Fogel Mayer|Majera Fogla]] – tzw. „Małą Fabrykę”, zwaną też „Kotoniną”. W ten sposób powstała „Przędzalnia i Szarparnia Wigoniowa”, której działalność przerwała II wojna światowa. Wówczas Niemcy przejęli zakład, oddając go w dzierżawę Wilhelmowi Henslowi<ref>Był przyjacielem Wincentego Rosińskiego.</ref>. Po wojnie zakład powrócił do właściciela, lecz nie na długo. W 1950 r. został przejęty na własność państwa i włączony do [[Ozorkowskie Zakłady Przemysłu Bawełnianego|OZPB]].

Po wojnie dalej służył w [[Ochotnicza Straż Pożarna w Ozorkowie|OSP]] - od 1946 r. do śmierci piastował urząd prezesa. Otrzymał również tytuł „Honorowego Prezesa”. Pochowano go na Starym Cmentarzu starym cmentarzu w Ozorkowie.

Grób Rosińskich.JPG|Grób Józefy i Wincentego Rosińskich na Starym Cmentarzu starym cmentarzu w Ozorkowie