Reymond Edward: Różnice pomiędzy wersjami
m (bibliografia) |
m |
||
(Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 5: | Linia 5: | ||
== Życie prywatne == | == Życie prywatne == | ||
− | Edward Reymond | + | Edward Reymond był dwukrotnie żonaty. Pierwsza żona, Paulina z d. Hertzog, była córką fabrykantów sukna z Błaszek. Tam też przyszło na świat ich pierwsze dziecko – Karol Gustaw<ref>Mieszkał w Łodzi. Był przedstawicielem firmy produkującej maszyny parowe z Magdeburga.</ref> (ur. 07.05.1865 r.). Z tego małżeństwa przyszły również na świat cztery córki (trzy zmarły w wieku dziecięcym). W międzyczasie Reymondowie przenieśli się do Konina. W 1868 r. w wieku 23 lat zmarła Paulina Reymond. Edward ożenił się ponownie, z Emmą Karoliną z d. Pietsch. Owocem tego małżeństwa był drugi syn – Ludwik Arnold (ur. 20.10.1869 r.). Emma zmarła w 1907 r. w wieku 64 lat. |
== Działalność przemysłowa == | == Działalność przemysłowa == | ||
− | [[Plik:Pałac-Reymonda.jpg|200px|thumb|prawo|mały|Pałac Reymonda]] | + | [[Plik:Pałac-Reymonda.jpg|200px|thumb|prawo|mały|[http://imged.pl/konin-ok-1910r-palac-reymonda-5218792.html#pobierz-kod-elementu:74588009 Pałac Reymonda]]] |
− | W II poł. XIX w. (prawdopodobnie około 1880 r.) Edward założył w Koninie Fabrykę Narzędzi i Maszyn Rolniczych, zwaną potocznie Fabryką Reymonda czy „Białą Fabryką”. Wybudowana na terenie dzisiejszej konińskiej starówki fabryka posiadała własną odlewnię żeliwa. Na przełomie XIX i XX w. Reymond dawał pracę wielu mieszkańcom regionu i przyczyniał się do jego rozwoju. Był jednym z największych pracodawców w tej części Wielkopolski. Po jego śmierci zarząd nad fabryką przejął syn Ludwik. Po 1945 r. działał w niej Państwowy Ośrodek Maszynowy. Dziś jest jedną z atrakcji turystycznych miasta. Niedaleko niej znajduje się Pałac Reymonda, wybudowany w 1880 r. w stylu eklektycznym. Niestety chyli się od ku upadkowi, bowiem został opuszczony w latach 90. XX w. - ''dziś, zapomniany, niemal totalnie zrujnowany, choć nadal piękny, gości w swoich wnętrzach, jedynie nietoperze i inne stworzenia, które zdołają się do niego dostać''<ref>D. Kruczkowski, ''Saga o Reymondach'', [w:] | + | W II poł. XIX w. (prawdopodobnie około 1880 r.) Edward założył w Koninie Fabrykę Narzędzi i Maszyn Rolniczych, zwaną potocznie Fabryką Reymonda czy „Białą Fabryką”. Wybudowana na terenie dzisiejszej konińskiej starówki fabryka posiadała własną odlewnię żeliwa. Na przełomie XIX i XX w. Reymond dawał pracę wielu mieszkańcom regionu i przyczyniał się do jego rozwoju. Był jednym z największych pracodawców w tej części Wielkopolski. Po jego śmierci zarząd nad fabryką przejął syn Ludwik. Po 1945 r. działał w niej Państwowy Ośrodek Maszynowy. Dziś jest jedną z atrakcji turystycznych miasta. Niedaleko niej znajduje się Pałac Reymonda, wybudowany w 1880 r. w stylu eklektycznym. Niestety chyli się od ku upadkowi, bowiem został opuszczony w latach 90. XX w. - ''dziś, zapomniany, niemal totalnie zrujnowany, choć nadal piękny, gości w swoich wnętrzach, jedynie nietoperze i inne stworzenia, które zdołają się do niego dostać''<ref>D. Kruczkowski, ''Saga o Reymondach'', [w:] "Koniniana", nr 8, 2012.</ref>. Zachowało się jednak motto rodziny Reymondów, widniejące na tablicy nad portykiem - „Praca jest źródłem powodzenia". W 1990 r. zespół fabryki został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (trzy hale produkcyjne, warsztat, wieża ciśnień, kuźnia, magazyn i pałac). |
== Śmierć == | == Śmierć == | ||
Linia 23: | Linia 23: | ||
#Projekt [http://www.eszkola-wielkopolska.pl/eszkola/projekty/gimnazjum6-konin/sladami_przeszlosci_konina_1/ "Śladami przeszłości Konina"] | #Projekt [http://www.eszkola-wielkopolska.pl/eszkola/projekty/gimnazjum6-konin/sladami_przeszlosci_konina_1/ "Śladami przeszłości Konina"] | ||
− | ''<small>Oprac. '''Marianna Różalska'''</small>'' | + | ''<small>Oprac. '''[[Użytkowniczka:Marianna Różalska|Marianna Różalska]]'''</small>'' |
== Przypisy == | == Przypisy == | ||
[[Kategoria:Encyklopedia]] | [[Kategoria:Encyklopedia]] | ||
[[Kategoria:Ludzie]] | [[Kategoria:Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 20:49, 25 sie 2020
Edward Ludwik Reymond (ur. 12 października 1842 r. w Ozorkowie, zm. 17 października 1895 r. w Koninie) – polski fabrykant szwajcarskiego pochodzenia, pierwszy koniński przedsiębiorca, założyciel Fabryki Narzędzi i Maszyn Rolniczych w Koninie.
Spis treści
Reymondowie w Ozorkowie
Edward Ludwik Reymond był synem Jerzego Ludwika, mechanika zamieszkałego w Ozorkowie, i Rozalii z Kossmannów. Jerzy (Georg) urodził się w szwajcarskim mieście Lieu. Rozalia była córką sukienników z miasta Schönlanke i przed ślubem (14 stycznia 1841 r.) pozostawała przy krewnych w Ozorkowie. Oboje byli wyznania ewangelickiego.
Życie prywatne
Edward Reymond był dwukrotnie żonaty. Pierwsza żona, Paulina z d. Hertzog, była córką fabrykantów sukna z Błaszek. Tam też przyszło na świat ich pierwsze dziecko – Karol Gustaw[1] (ur. 07.05.1865 r.). Z tego małżeństwa przyszły również na świat cztery córki (trzy zmarły w wieku dziecięcym). W międzyczasie Reymondowie przenieśli się do Konina. W 1868 r. w wieku 23 lat zmarła Paulina Reymond. Edward ożenił się ponownie, z Emmą Karoliną z d. Pietsch. Owocem tego małżeństwa był drugi syn – Ludwik Arnold (ur. 20.10.1869 r.). Emma zmarła w 1907 r. w wieku 64 lat.
Działalność przemysłowa
W II poł. XIX w. (prawdopodobnie około 1880 r.) Edward założył w Koninie Fabrykę Narzędzi i Maszyn Rolniczych, zwaną potocznie Fabryką Reymonda czy „Białą Fabryką”. Wybudowana na terenie dzisiejszej konińskiej starówki fabryka posiadała własną odlewnię żeliwa. Na przełomie XIX i XX w. Reymond dawał pracę wielu mieszkańcom regionu i przyczyniał się do jego rozwoju. Był jednym z największych pracodawców w tej części Wielkopolski. Po jego śmierci zarząd nad fabryką przejął syn Ludwik. Po 1945 r. działał w niej Państwowy Ośrodek Maszynowy. Dziś jest jedną z atrakcji turystycznych miasta. Niedaleko niej znajduje się Pałac Reymonda, wybudowany w 1880 r. w stylu eklektycznym. Niestety chyli się od ku upadkowi, bowiem został opuszczony w latach 90. XX w. - dziś, zapomniany, niemal totalnie zrujnowany, choć nadal piękny, gości w swoich wnętrzach, jedynie nietoperze i inne stworzenia, które zdołają się do niego dostać[2]. Zachowało się jednak motto rodziny Reymondów, widniejące na tablicy nad portykiem - „Praca jest źródłem powodzenia". W 1990 r. zespół fabryki został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (trzy hale produkcyjne, warsztat, wieża ciśnień, kuźnia, magazyn i pałac).
Śmierć
Edward Reymond zmarł w wieku 53 lat. Pochowano go w rodzinnym grobowcu na cmentarzu ewangelickim w Koninie. Po wojnie Reymondowie zostali niesłusznie uznani za Niemców i wywłaszczeni. Opuścili granice Polski, wyjeżdżając na Zachód.
Źródła
- Akta stanu cywilnego parafii ewangelicko-augsburskiej w Ozorkowie.
- Akta stanu cywilnego parafii ewangelicko-augsburskiej w Koninie.
- Kruczkowski D., Saga o Reymondach, „Koniniana”, nr 8, 2012.
- Program opieki nad zabytkami Miasta Konina na l. 2010-2013.
- www.kulturalny-konin.pl
- www.konin.pl
- Projekt "Śladami przeszłości Konina"
Oprac. Marianna Różalska