Reymond Edward: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "'''Edward Ludwik Reymond''' (ur. 12 października 1842 r. w Ozorkowie, zm. 17 października 1895 r. w Koninie) – polski fabrykant szwajcarskiego pochodzenia, pierwszy...") |
(Korekta podpisu zdjęcia) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | <accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> | ||
'''Edward Ludwik Reymond''' (ur. 12 października 1842 r. w Ozorkowie, zm. 17 października 1895 r. w Koninie) – polski fabrykant szwajcarskiego pochodzenia, pierwszy koniński przedsiębiorca, założyciel Fabryki Narzędzi i Maszyn Rolniczych w Koninie. | '''Edward Ludwik Reymond''' (ur. 12 października 1842 r. w Ozorkowie, zm. 17 października 1895 r. w Koninie) – polski fabrykant szwajcarskiego pochodzenia, pierwszy koniński przedsiębiorca, założyciel Fabryki Narzędzi i Maszyn Rolniczych w Koninie. | ||
Linia 5: | Linia 6: | ||
== Życie prywatne == | == Życie prywatne == | ||
− | Edward Reymond przeniósł się do Konina, o czym poświadczają księgi tamtejszej parafii ewangelicko-augsburskiej. Nie wiadomo jednak, kiedy to nastąpiło. 9 czerwca 1866 | + | Edward Reymond przeniósł się do Konina, o czym poświadczają księgi tamtejszej parafii ewangelicko-augsburskiej. Nie wiadomo jednak, kiedy to nastąpiło. 9 czerwca 1866 r. na świat przyszła Matylda Otylia, córka Edwarda i Pauliny z domu Herzog. Paulina Reymond była pierwszą żoną Edwarda. Urodziła mu jeszcze trzy córki, które zmarły w okresie dziecięcym, oraz syna – Karola. Zmarła w wieku 23 lat, 28 marca 1868 r. Jej akt zgonu wspomina o rodzicach – fabrykantach sukna z miejscowości Błaszki. Kwerenda Damiana Kruczkowskiego nie przyniosła jednak odnalezienia aktu urodzenia Karola ani aktu małżeństwa Edwarda i Pauliny, co sugerowałoby, że Reymondowie założyli rodzinę jeszcze przed przybyciem do Konina. Edward ożenił się ponownie, z Emmą Karoliną z domu Pietsch. Owocem tego małżeństwa był drugi syn – Ludwik Arnold (ur. 20 października 1869). Emma zmarła 31 października 1907 r. w wieku 64 lat. |
== Działalność przemysłowa == | == Działalność przemysłowa == | ||
− | [[Plik:Pałac-Reymonda. | + | [[Plik:Pałac-Reymonda.jpg|200px|thumb|prawo|mały|Pałac Reymonda]] |
W II połowie XIX w. (prawdopodobnie około 1880 r.) Edward założył w Koninie Fabrykę Narzędzi i Maszyn Rolniczych, zwaną potocznie Fabryką Reymonda czy „Białą Fabryką”. Wybudowana na terenie dzisiejszej konińskiej starówki fabryka posiadała własną odlewnię żeliwa. Na przełomie XIX i XX w. Reymond dawał pracę wielu mieszkańcom regionu i przyczyniał się do jego rozwoju. Był jednym z największych pracodawców w tej części Wielkopolski. Po jego śmierci zarząd nad fabryką przejął syn Ludwik. Po 1945 r. działał w niej Państwowy Ośrodek Maszynowy. Dziś jest jedną z atrakcji turystycznych miasta. Niedaleko niej znajduje się Pałac Reymonda, wybudowany w 1880 r. w stylu eklektycznym. Niestety chyli się od ku upadkowi, bowiem został opuszczony w latach 90. XX w. - ''dziś, zapomniany, niemal totalnie zrujnowany, choć nadal piękny, gości w swoich wnętrzach, jedynie nietoperze i inne stworzenia, które zdołają się do niego dostać''<ref>Kruczkowski D., Saga o Reymondach, „Koniniana”, nr 8, sierpień 2012.</ref>. Zachowało się jednak motto rodziny Reymondów, widniejące na tablicy nad portykiem - „Praca jest źródłem powodzenia". W 1990 r. zespół fabryki został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (trzy hale produkcyjne, warsztat, wieża ciśnień, kuźnia, magazyn i pałac). | W II połowie XIX w. (prawdopodobnie około 1880 r.) Edward założył w Koninie Fabrykę Narzędzi i Maszyn Rolniczych, zwaną potocznie Fabryką Reymonda czy „Białą Fabryką”. Wybudowana na terenie dzisiejszej konińskiej starówki fabryka posiadała własną odlewnię żeliwa. Na przełomie XIX i XX w. Reymond dawał pracę wielu mieszkańcom regionu i przyczyniał się do jego rozwoju. Był jednym z największych pracodawców w tej części Wielkopolski. Po jego śmierci zarząd nad fabryką przejął syn Ludwik. Po 1945 r. działał w niej Państwowy Ośrodek Maszynowy. Dziś jest jedną z atrakcji turystycznych miasta. Niedaleko niej znajduje się Pałac Reymonda, wybudowany w 1880 r. w stylu eklektycznym. Niestety chyli się od ku upadkowi, bowiem został opuszczony w latach 90. XX w. - ''dziś, zapomniany, niemal totalnie zrujnowany, choć nadal piękny, gości w swoich wnętrzach, jedynie nietoperze i inne stworzenia, które zdołają się do niego dostać''<ref>Kruczkowski D., Saga o Reymondach, „Koniniana”, nr 8, sierpień 2012.</ref>. Zachowało się jednak motto rodziny Reymondów, widniejące na tablicy nad portykiem - „Praca jest źródłem powodzenia". W 1990 r. zespół fabryki został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (trzy hale produkcyjne, warsztat, wieża ciśnień, kuźnia, magazyn i pałac). | ||
Linia 15: | Linia 16: | ||
== Źródła == | == Źródła == | ||
− | #Akta stanu cywilnego parafii ewangelicko-augsburskiej w Ozorkowie | + | #Akta stanu cywilnego parafii ewangelicko-augsburskiej w Ozorkowie. |
− | #Akta stanu cywilnego parafii ewangelicko-augsburskiej w Koninie | + | #Akta stanu cywilnego parafii ewangelicko-augsburskiej w Koninie. |
#Kruczkowski D., ''Saga o Reymondach'', „Koniniana”, nr 8, sierpień 2012. | #Kruczkowski D., ''Saga o Reymondach'', „Koniniana”, nr 8, sierpień 2012. | ||
− | #Program opieki nad zabytkami Miasta Konina na | + | #Program opieki nad zabytkami Miasta Konina na l. 2010-2013. |
#[http://www.kulturalny-konin.pl www.kulturalny-konin.pl] | #[http://www.kulturalny-konin.pl www.kulturalny-konin.pl] | ||
#[http://www.konin.pl www.konin.pl] | #[http://www.konin.pl www.konin.pl] | ||
#Projekt "Śladami przeszłości Konina"[http://www.eszkola-wielkopolska.pl/eszkola/projekty/gimnazjum6-konin/sladami_przeszlosci_konina_1/sladami-przeszlosci-konina/] | #Projekt "Śladami przeszłości Konina"[http://www.eszkola-wielkopolska.pl/eszkola/projekty/gimnazjum6-konin/sladami_przeszlosci_konina_1/sladami-przeszlosci-konina/] | ||
+ | ''<small>Oprac. '''Marianna Różalska'''</small>'' | ||
== Przypisy == | == Przypisy == | ||
+ | [[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]] |
Wersja z 19:21, 25 lut 2016
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> Edward Ludwik Reymond (ur. 12 października 1842 r. w Ozorkowie, zm. 17 października 1895 r. w Koninie) – polski fabrykant szwajcarskiego pochodzenia, pierwszy koniński przedsiębiorca, założyciel Fabryki Narzędzi i Maszyn Rolniczych w Koninie.
Spis treści
Reymondowie w Ozorkowie
Edward Ludwik Reymond urodził się w jako syn Jerzego Ludwika, mechanika zamieszkałego w Ozorkowie, i Rozalii z Kossmannów. Jerzy (Georg) urodził się w szwajcarskim mieście Lieu. Rozalia była córką sukienników z miasta Schönlanke i przed ślubem (14 stycznia 1841 r.) pozostawała przy krewnych w Ozorkowie. Oboje byli wyznania ewangelickiego.
Życie prywatne
Edward Reymond przeniósł się do Konina, o czym poświadczają księgi tamtejszej parafii ewangelicko-augsburskiej. Nie wiadomo jednak, kiedy to nastąpiło. 9 czerwca 1866 r. na świat przyszła Matylda Otylia, córka Edwarda i Pauliny z domu Herzog. Paulina Reymond była pierwszą żoną Edwarda. Urodziła mu jeszcze trzy córki, które zmarły w okresie dziecięcym, oraz syna – Karola. Zmarła w wieku 23 lat, 28 marca 1868 r. Jej akt zgonu wspomina o rodzicach – fabrykantach sukna z miejscowości Błaszki. Kwerenda Damiana Kruczkowskiego nie przyniosła jednak odnalezienia aktu urodzenia Karola ani aktu małżeństwa Edwarda i Pauliny, co sugerowałoby, że Reymondowie założyli rodzinę jeszcze przed przybyciem do Konina. Edward ożenił się ponownie, z Emmą Karoliną z domu Pietsch. Owocem tego małżeństwa był drugi syn – Ludwik Arnold (ur. 20 października 1869). Emma zmarła 31 października 1907 r. w wieku 64 lat.
Działalność przemysłowa
W II połowie XIX w. (prawdopodobnie około 1880 r.) Edward założył w Koninie Fabrykę Narzędzi i Maszyn Rolniczych, zwaną potocznie Fabryką Reymonda czy „Białą Fabryką”. Wybudowana na terenie dzisiejszej konińskiej starówki fabryka posiadała własną odlewnię żeliwa. Na przełomie XIX i XX w. Reymond dawał pracę wielu mieszkańcom regionu i przyczyniał się do jego rozwoju. Był jednym z największych pracodawców w tej części Wielkopolski. Po jego śmierci zarząd nad fabryką przejął syn Ludwik. Po 1945 r. działał w niej Państwowy Ośrodek Maszynowy. Dziś jest jedną z atrakcji turystycznych miasta. Niedaleko niej znajduje się Pałac Reymonda, wybudowany w 1880 r. w stylu eklektycznym. Niestety chyli się od ku upadkowi, bowiem został opuszczony w latach 90. XX w. - dziś, zapomniany, niemal totalnie zrujnowany, choć nadal piękny, gości w swoich wnętrzach, jedynie nietoperze i inne stworzenia, które zdołają się do niego dostać[1]. Zachowało się jednak motto rodziny Reymondów, widniejące na tablicy nad portykiem - „Praca jest źródłem powodzenia". W 1990 r. zespół fabryki został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (trzy hale produkcyjne, warsztat, wieża ciśnień, kuźnia, magazyn i pałac).
Śmierć
Edward Reymond zmarł w wieku 53 lat. Pochowano go w rodzinnym grobowcu na cmentarzu ewangelickim w Koninie. Po wojnie Reymondowie zostali niesłusznie uznani za Niemców i wywłaszczeni. Opuścili granice Polski, wyjeżdżając na Zachód.
Źródła
- Akta stanu cywilnego parafii ewangelicko-augsburskiej w Ozorkowie.
- Akta stanu cywilnego parafii ewangelicko-augsburskiej w Koninie.
- Kruczkowski D., Saga o Reymondach, „Koniniana”, nr 8, sierpień 2012.
- Program opieki nad zabytkami Miasta Konina na l. 2010-2013.
- www.kulturalny-konin.pl
- www.konin.pl
- Projekt "Śladami przeszłości Konina"[1]
Oprac. Marianna Różalska
Przypisy
- ↑ Kruczkowski D., Saga o Reymondach, „Koniniana”, nr 8, sierpień 2012.