Pełczyska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Korekta)
Linia 1: Linia 1:
  
 
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
 
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
Wieś położona woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków.  Według stanu ludności na dzień 31grudnia 2015 r. wieś liczyła 109 osób. Areał gruntów stanowi 105,8 ha. Wieś należy do parafii św. Wawrzyńca Diakona i Męczennika w Solcy Wielkiej.Na terenie Pełczysk znajduje się obszar [[Słonych Łąk]], który jest objęty programem Natura 2000.
+
Wieś położona woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków.  Według stanu ludności na dzień 31 grudnia 2015 r. wieś liczyła 109 osób. Areał gruntów stanowi 105,8 ha. Wieś należy do parafii św. Wawrzyńca Diakona i Męczennika w Solcy Wielkiej. <br />
=Historia=
+
Na terenie Pełczysk znajduje się obszar [[Słone Łąki|Słonych Łąk]], który jest objęty programem Natura 2000.
Pierwsza wiadomość o tej miejscowości pochodzi z 1427 r. W zapisce
+
==Historia==
odnotowany został Franciszek, rządca z Pełczysk. Brak tej miejscowości
+
Pierwsza wiadomość o tej miejscowości pochodzi z 1427 r. W zapisce odnotowany został Franciszek, rządca z Pełczysk. Brak tej miejscowości w dokumencie Kazimierza Wielkiego dla arcybiskupstwa gnieźnieńskiego pozwala na postawienie tezy, iż wieś stanowiła najstarsze uposażenie kolegiaty łęczyckiej, a poprzednio opactwa NMP na „grodzie łęczyckim”, a tym samym istniała w XI w. <br />
w dokumencie Kazimierza Wielkiego dla arcybiskupstwa gnieźnieńskiego pozwala na postawienie tezy, iż wieś stanowiła najstarsze uposażenie kolegiaty łęczyckiej,
+
W poł. XV w. Pałczyskami administrował Mikołaj Brudnicki z Szadku, Kanonik łęczycki. Na obszarze wsi z inicjatywy Jacka Jeziorskiego, kasztelana łukowskiego, założona została warzelnia soli. Jezierski w 1780 r. nabył od kolegiaty łęczyckiej część Pełczysk, w której znajdowało się słone źródło. Zbudował odpowiednie obiekty i sprowadził solarzy, którzy rozpoczęli warzenie soli. „Fabryka solna” działała do upadku Rzeczypospolitej szlacheckiej. W 1799 r. Pełczyska stały się własnością rządu pruskiego i weszły w skład dóbr Krzepocin. W 1827 r. były własnością rządu Królestwa Polskiego. Pod koniec XIX w. Pełczyska to kolonia i osada karczemna. W 1912 r. właścicielami wsi byli uwłaszczeni włościanie i Skarb Państwa.<ref>''Gmina Ozorków. Historia i Współczesność'', red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014, s. 19, 42, 70.</ref>
a poprzednio opactwa NMP na „grodzie łęczyckim”, a tym samym istniała w XI w. W połowie XV w. Pałczyskami administrował mikołaj Brudnicki z Szadku, Kanonik łęczycki. Na obszarze wsi z inicjatywy Jacka Jeziorskiego, kasztelana łukowskiego, założona została warzelnia soli. Jezierski w 1780 r. nabył od kolegiaty łęczyckiej część Pełczysk, w której znajdowało się słone źródło. Zbudował odpowiednie obiekty i sprowadził solarzy, którzy rozpoczęli warzenie soli. „Fabryka solna” działała do upadku Rzeczypospolitej szlacheckiej. W 1799 r. Pełczyska stały się własnością rządu pruskiego i weszły w skład dóbr Krzepocin. W 1827 r. były własnością rządu Królestwa Polskiego. Posiadały. Pod koniec XIX w. Pełczyska to kolonia i osada karczemna. W 1912 r. właścicielami wsi byli uwłaszczeni włościanie i Skarb Państwa.<ref>Gmina Ozorków. Historia i Współczesność, Ozorków 2014, ss.19, 42, 70.</ref>
+
 
 +
''<small>Oprac. '''Mirosława Walc'''</small>''
 
==Przypis==
 
==Przypis==
oprac. Walc Mirosława
+
 
[[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]]
 
[[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]]

Wersja z 18:45, 3 mar 2016

<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> Wieś położona woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Według stanu ludności na dzień 31 grudnia 2015 r. wieś liczyła 109 osób. Areał gruntów stanowi 105,8 ha. Wieś należy do parafii św. Wawrzyńca Diakona i Męczennika w Solcy Wielkiej.
Na terenie Pełczysk znajduje się obszar Słonych Łąk, który jest objęty programem Natura 2000.

Historia

Pierwsza wiadomość o tej miejscowości pochodzi z 1427 r. W zapisce odnotowany został Franciszek, rządca z Pełczysk. Brak tej miejscowości w dokumencie Kazimierza Wielkiego dla arcybiskupstwa gnieźnieńskiego pozwala na postawienie tezy, iż wieś stanowiła najstarsze uposażenie kolegiaty łęczyckiej, a poprzednio opactwa NMP na „grodzie łęczyckim”, a tym samym istniała w XI w.
W poł. XV w. Pałczyskami administrował Mikołaj Brudnicki z Szadku, Kanonik łęczycki. Na obszarze wsi z inicjatywy Jacka Jeziorskiego, kasztelana łukowskiego, założona została warzelnia soli. Jezierski w 1780 r. nabył od kolegiaty łęczyckiej część Pełczysk, w której znajdowało się słone źródło. Zbudował odpowiednie obiekty i sprowadził solarzy, którzy rozpoczęli warzenie soli. „Fabryka solna” działała do upadku Rzeczypospolitej szlacheckiej. W 1799 r. Pełczyska stały się własnością rządu pruskiego i weszły w skład dóbr Krzepocin. W 1827 r. były własnością rządu Królestwa Polskiego. Pod koniec XIX w. Pełczyska to kolonia i osada karczemna. W 1912 r. właścicielami wsi byli uwłaszczeni włościanie i Skarb Państwa.[1]

Oprac. Mirosława Walc

Przypis

  1. Gmina Ozorków. Historia i Współczesność, red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014, s. 19, 42, 70.