Pastorówka: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
(Wprowadzenie treści hasła) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | <accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> | ||
+ | |||
+ | Budynek dawnej ozorkowskiej pastorówki znajduje się przy ulicy Zgierskiej 9, tuż przy kościele. Jej budowę rozpoczęto w 1848 r, a dwa lata później oddano do użytku. Jest to murowany, klasycystyczny budynek, wyglądem nawiązujący do architektury tradycyjnych domów sukienniczych. Parterowy, siedmioosiowy, dwutraktowy, posiada boniowaną elewację<ref>Boniowanie to atrakcyjny sposób wykończenia elewacji. Polega na wykonaniu systemu ozdobnych rowków, dzielących powierzchnie ścian zewnętrznych budynku na mniejsze elementy.</ref> i dwuspad-owy dach z naczółkami<ref>Dach dwuspadowy z dodatkowymi, niewielkimi, trójkątnymi połaciami (zwanymi naczółkami) umieszczonymi ukośnie w górnej części ścian szczytowych.</ref>. Wejście znajduje się w niewielkiej wnęce ozdobionej dwoma pilastrami<ref>Lokalne pogrubienie ściany w formie płaskiego filara ustawionego przy ścianie, nieznacznie występującego przed lico ściany.</ref>; sześć ośmiokwaterowych okien rozlokowanych jest symetrycznie po obu skrzydłach budynku.<ref>Tekst ks. Mariusz Werner, ks. Marcin Undas</ref> | ||
+ | Obiekt jest zabytkiem wpisanym do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków poz. 4<ref>[[Media:Rejestr NID.pdf| Rejestr zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa, woj. łódzkie. Stan na 31.12.2015 r.]]</ref> | ||
+ | |||
+ | <small>''Oprac. '''Dorota Żerkowska'''''</small> | ||
+ | |||
+ | ==Przypisy== | ||
+ | |||
+ | [[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]] | ||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
[[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]] | [[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]] |
Wersja z 08:20, 10 mar 2016
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
Budynek dawnej ozorkowskiej pastorówki znajduje się przy ulicy Zgierskiej 9, tuż przy kościele. Jej budowę rozpoczęto w 1848 r, a dwa lata później oddano do użytku. Jest to murowany, klasycystyczny budynek, wyglądem nawiązujący do architektury tradycyjnych domów sukienniczych. Parterowy, siedmioosiowy, dwutraktowy, posiada boniowaną elewację[1] i dwuspad-owy dach z naczółkami[2]. Wejście znajduje się w niewielkiej wnęce ozdobionej dwoma pilastrami[3]; sześć ośmiokwaterowych okien rozlokowanych jest symetrycznie po obu skrzydłach budynku.[4] Obiekt jest zabytkiem wpisanym do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków poz. 4[5]
Oprac. Dorota Żerkowska
Przypisy
- ↑ Boniowanie to atrakcyjny sposób wykończenia elewacji. Polega na wykonaniu systemu ozdobnych rowków, dzielących powierzchnie ścian zewnętrznych budynku na mniejsze elementy.
- ↑ Dach dwuspadowy z dodatkowymi, niewielkimi, trójkątnymi połaciami (zwanymi naczółkami) umieszczonymi ukośnie w górnej części ścian szczytowych.
- ↑ Lokalne pogrubienie ściany w formie płaskiego filara ustawionego przy ścianie, nieznacznie występującego przed lico ściany.
- ↑ Tekst ks. Mariusz Werner, ks. Marcin Undas
- ↑ Rejestr zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa, woj. łódzkie. Stan na 31.12.2015 r.