Zmiany

W 2005 r. powstała świetlica środowiskowa - filia [[Gminny Ośrodek Kultury|Gminnego Ośrodka Kultury w Leśmierzu]], która mieści się w budynku komunalnym [[Gmina Ozorków|gminy Ozorków]], dawnej siedzibie szkoły podstawowej. W budynku działa również świetlica wiejska.<br />

Pierwsza wzmianka o wsi Parzyce miała miejsce w pochodzi z 1363 r., gdzie został w niej wymieniony został Bolesta dziedzic wsi., Bolesta. W podziale majątkowym przeprowadzonym w 1407 r. Piotr Tłuk otrzymał dwie wsie Ostrów i Parzyce. Należy dodać, że Parzyce jedynie w części były jego własnością. Piotr Tłuk po Po 1440 r. , wykupiwszy działy z rąk innych współwłaścicieli, stał się posiadaczem całej wsi Parzyce po wykupieniu działów z rąk innych współwłaścicieli. W 1489 r.właścicielką wsi była Wincencjana, z Leżenic, która sprzedała między innymi m.in. wieś Parzyce królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi.W następstwie tej transakcji wieś weszła w skład dóbr monarszych. Dane pochodzące z drugiej połowy poł. XVI w . informują, że w Parzycach działały dwa młyny położone na rzece [[Bzura|Bzurze]]. Jeden z nich zwany był PzrzyckiParzycki, a drugi nosił miano Borowy. Młyn Borowy w 1564 r. był własnością Macieja Borowieckiego, który wykupił go z rąk Anny, wdowy po młynarzu Stanisławie. Najprawdopodobniej istniał tylko do schyłku XVI w. Natomiast młyn Parzycki miał od 1513 r. bardzo wielu właścicieli: Grzegorz Krupa, Maciej Lasek, Stanisław, Kosek( mieszczanin łęczycki), Prokop Lasek. W XIX wieku od Od 1820 r. dzierżawcami młyna byli” byli: Marcin Lewandowski, Stefan Szczebrzyński, Wincenty Rakowiecki, Tomasz Lewandowski, Mordkachaliński, Stefan, Maria, Józef , Łucja i Katarzyna Lewandowscy. W 1751 r. dzierżawcą Parzyc był Józef Grabowski. W 1789 r. odnotowano, że na wsi funkcjonowała karczma dworska. W 1799 r. Parzyce stały się własnością rządu pruskiego i weszły w skład klucza Krzepocin. W 1827 r. należały do rządu Królestwa Polskiego. Liczyły wówczas 136 mieszkańców i posiadały 18 domów mieszkalnych. <br />Pod koniec XIX w. Parzyce nadal były własnością rządową. Składały się wówczas z wsi i osady młyńskiej. W 1912 r. właścicielem osady był August Dysselberg. W 1900 r. otworzono szkołę w Parzycach z dwuletnim programem nauczania.

Do 1939 r. do szkoły chodziły dzieci z [[Cedrowice|Cedrowic]],[[ Muchówka|Muchówki]], [[Ostrów|Ostrowa]] i Parzyc. <br />Przez pierwsze lata po II wojnie światowej szkoła działał działała nadal. Od 1954 r. do końca 1972 r. wieś Parzyce należała do Gromadzkiej Rady Narodowej w[[ LesmierzuLeśmierz|Leśmierzu]].<ref>''Gmina Ozorków. Historia i Współczesnośćwspółczesność'', red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014, sss.19, 21, 22, 34, 41, 69,72, 251.</ref> ''<small>Oprac. '''Mirosława Walc'''</small>''

oprac. Walc Mirosława[[Kategoria:Hasła w przygotowaniuEncyklopedia]][[Kategoria:Miejsca]]