Zmiany

Pierwsza wzmianka pochodzi z 21 października 1393 r., w której wymieniony został kmieć z Ostrowa. Istnieją przypuszczenia, że wieś mogła istnieć już w XIII w. W podziale majątkowym przeprowadzonym w 1407 r. między sukcesorami Dziersława Tłuka ze Strykowa, podsędka łęczyckiego , jego najmłodszy syn Piotr Tłuk otrzymał dwie wsie Ostrów i Parzyce. W 1489 r. spadkobiercy sprzedali Ostrów i 10 okolicznych wsi królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi. Następstwem tej transakcji Ostrów, [[Parzyce]], [[Czerchów]], [[Modlna]] i [[Tymienica]] weszły w skład dóbr monarszych i związane zostały ze starostwem łęczyckim. W 1484 r. w Ostrowie już działał młyn usytuowany na rzece Bzurze. Jego pierwszym właścicielem był młynarz Marcin. W XI XVI w. młyn wzniósł na nowo Maciej Lasek.<br />Król Zygmunt Stary 28 czerwca 1545 r. potwierdził Maciejowi Laskowi prawo do dożywotniego posiadania młyna ostrowskiego. Folwark w Ostrowie zajmował się uprawą zbóż oraz hodowlą bydła i nierogacizny. Przed 1618 r. został zmodernizowany przez Jakuba SzczawiskiegoSzczawińskiego, starostę łęczyckiego. Po zniszczeniach w okresie "potopu" został ponownie odbudowany i funkcjonował do końca istnienia Rzeczypospolitej Szlacheckiej. W 1789 r. na końcu wsi Ostrów usytuowana była karczma dworska.<br />W 1799 r. wieś przeszła na własność rządu pruskiego i została włączona do klucza Krzepocin. Pod koniec XIX w. Ostrów był własnością prywatną. Składał się z folwarku, osady i wsi. W 1921 r. folwark był własnością w posiadaniu hrabiego Rozwadowskiego.<ref>''Gmina Ozorków. Historia i współczesność'', red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014, s. 16, 21, 22, 34, 40, 41, 69,</ref>