Ostrów: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "Kategoria:Hasła w przygotowaniu") |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | [[ | + | <accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> |
+ | [[Plik:Ostrów. Widok wsi..JPG|mały|Ostrów. Widok wsi.]] | ||
+ | Wieś położona w woj. łódzkim,powiecie zgierskim,gminie Ozorków. Według stanu ludności na dzień 31 grudnia 2015. wieś liczyła 98 mieszkańców, a areał gruntów stanowi 92,1 ha. W 2009 r. w Ostrowie postawiono pomnik upamiętniający trzech mieszkańców tej wsi zamordowanych przez żołnierzy hitlerowskich we wrześniu 1939 r. Wieś należy do Parafii św. Wawrzyńca Diakona i Męczennika w Solcy Wielkiej. | ||
+ | |||
+ | =Historia= | ||
+ | Pierwsza wzmianka pochodzi z 21 października 1393 roku, w której wymieniony został kmieć z Ostrowa. Istnieją przypuszczenia, że wieś mogła istnieć już w XIII w. W podziale majątkowym przeprowadzonym w 1407 r. między sukcesorami Dziersława | ||
+ | Tłuka ze Strykowa, podsędka łęczyckiego jego najmłodszy syn Piotr | ||
+ | Tłuk otrzymał dwie wsie Ostrów i Parzyce. | ||
+ | W 1489 r.spadkobiercy sprzedali Ostrów i 10 okolicznych wsi królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi. Następstwem tej transakcji Ostrów, Parzyce, Czerchów, Modlna i Tymienica weszły w skład dóbr monarszych i związane zostały ze starostwem łęczyckim. W 1484 r. w Ostrowie już działał młyn usytuowany na rzece Bzurze. Jego pierwszym właścicielem był młynarz Marcin. W XI w. młyn wzniósł na nowo Maciej Lasek. | ||
+ | Król Zygmunt Stary 28 czerwca 1545 r. potwierdził Maciejowi Laskowi prawo do dożywotniego posiadania młyna ostrowskiego. Folwark w Ostrowie zajmował się uprawą zbóż oraz hodowlą bydła i nierogacizny. Przed 1618 r. został zmodernizowany przez Jakuba Szczawiskiego, starostę łęczyckiego. Po zniszczeniach w okresie"potopu"został ponownie odbudowany i funkcjonował do końca istnienia Rzeczypospolitej Szlacheckiej. W 1789 r. na końcu wsi ostrów usytuowana była karczma dworska. | ||
+ | W 1799 r wieś przeszła na własność rządu pruskiego i została włączona do klucza Krzepocin. Pod koniec XIX w. Ostrów był własnością prywatną. Składał się z folwarku, osady i wsi. W 1921 r. folwark był własnością hrabiego Rozwadowskiego.<ref>Gmina Ozorków. Historia i Współczesność, Ozorków 2014, ss.16, 21, 22, 34,40,41,69,</ref> | ||
+ | ==Przypis== | ||
+ | oprac. Walc Mirosława |
Wersja z 11:11, 2 mar 2016
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
Wieś położona w woj. łódzkim,powiecie zgierskim,gminie Ozorków. Według stanu ludności na dzień 31 grudnia 2015. wieś liczyła 98 mieszkańców, a areał gruntów stanowi 92,1 ha. W 2009 r. w Ostrowie postawiono pomnik upamiętniający trzech mieszkańców tej wsi zamordowanych przez żołnierzy hitlerowskich we wrześniu 1939 r. Wieś należy do Parafii św. Wawrzyńca Diakona i Męczennika w Solcy Wielkiej.
Historia
Pierwsza wzmianka pochodzi z 21 października 1393 roku, w której wymieniony został kmieć z Ostrowa. Istnieją przypuszczenia, że wieś mogła istnieć już w XIII w. W podziale majątkowym przeprowadzonym w 1407 r. między sukcesorami Dziersława Tłuka ze Strykowa, podsędka łęczyckiego jego najmłodszy syn Piotr Tłuk otrzymał dwie wsie Ostrów i Parzyce. W 1489 r.spadkobiercy sprzedali Ostrów i 10 okolicznych wsi królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi. Następstwem tej transakcji Ostrów, Parzyce, Czerchów, Modlna i Tymienica weszły w skład dóbr monarszych i związane zostały ze starostwem łęczyckim. W 1484 r. w Ostrowie już działał młyn usytuowany na rzece Bzurze. Jego pierwszym właścicielem był młynarz Marcin. W XI w. młyn wzniósł na nowo Maciej Lasek. Król Zygmunt Stary 28 czerwca 1545 r. potwierdził Maciejowi Laskowi prawo do dożywotniego posiadania młyna ostrowskiego. Folwark w Ostrowie zajmował się uprawą zbóż oraz hodowlą bydła i nierogacizny. Przed 1618 r. został zmodernizowany przez Jakuba Szczawiskiego, starostę łęczyckiego. Po zniszczeniach w okresie"potopu"został ponownie odbudowany i funkcjonował do końca istnienia Rzeczypospolitej Szlacheckiej. W 1789 r. na końcu wsi ostrów usytuowana była karczma dworska. W 1799 r wieś przeszła na własność rządu pruskiego i została włączona do klucza Krzepocin. Pod koniec XIX w. Ostrów był własnością prywatną. Składał się z folwarku, osady i wsi. W 1921 r. folwark był własnością hrabiego Rozwadowskiego.[1]
Przypis
oprac. Walc Mirosława
- ↑ Gmina Ozorków. Historia i Współczesność, Ozorków 2014, ss.16, 21, 22, 34,40,41,69,