Niewinowski Stanisław: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m
Linia 4: Linia 4:
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Stanisław (właśc. Władysław) Niewinowski urodził się w rodzinie Antoniego Niewinowskiego, kominiarza i jego drugiej żony Anny z d. Klimkiewicz. Miał co najmniej pięcioro rodzeństwa, a także dziesięcioro rodzeństwa przyrodniego. W akcie urodzenia parafii katolickiej w Ozorkowie możemy odczytać, że na chrzcie świętym odbytym 24 kwietnia 1892 r. nadano mu imię Władysław.<ref>Akt urodzenia Ozorków 1892/74.</ref> Jako ciekawostkę warto dodać, że dnia 10 czerwca 1864 r. jako jeden z  trojaczków przychodzi na świat też Stanisław, syn tego samego Antoniego ale z pierwszego małżeństwa. Niestety pozostałe dwoje z nich umiera. Z całej szesnastki czworo dzieci tej pary zmarło w wieku niemowlęcym.  
+
Stanisław (właśc. Władysław) Niewinowski urodził się w rodzinie Antoniego Niewinowskiego, kominiarza i jego drugiej żony Anny z d. Klimkiewicz. Miał co najmniej pięcioro rodzeństwa, a także dziesięcioro rodzeństwa przyrodniego. W akcie urodzenia parafii katolickiej w Ozorkowie możemy odczytać, że na chrzcie świętym odbytym 24 kwietnia 1892 r. nadano mu imię Władysław.<ref>Akt urodzenia Ozorków 1892/74.</ref> Jako ciekawostkę warto dodać, że dnia 10 czerwca 1864 r. jako jeden z  trojaczków przychodzi na świat też Stanisław, syn tego samego Antoniego, ale z pierwszego małżeństwa. Niestety pozostałe dwoje z nich umiera. Z całej szesnastki czworo dzieci tej pary zmarło w wieku niemowlęcym.
  
 
==Edukacja, praca, działalność==
 
==Edukacja, praca, działalność==

Wersja z 11:56, 28 lip 2016

<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>

Stanisław Niewinowski[1]

Stanisław Niewinowski (ur. 14 kwietnia 1892 r. w Ozorkowie, zm. śmiercią tragiczną 11 marca 1955 r.) - działacz społeczny i polityczny, w l. 1919-1922 poseł na Sejm II RP.

Biografia

Stanisław (właśc. Władysław) Niewinowski urodził się w rodzinie Antoniego Niewinowskiego, kominiarza i jego drugiej żony Anny z d. Klimkiewicz. Miał co najmniej pięcioro rodzeństwa, a także dziesięcioro rodzeństwa przyrodniego. W akcie urodzenia parafii katolickiej w Ozorkowie możemy odczytać, że na chrzcie świętym odbytym 24 kwietnia 1892 r. nadano mu imię Władysław.[2] Jako ciekawostkę warto dodać, że dnia 10 czerwca 1864 r. jako jeden z trojaczków przychodzi na świat też Stanisław, syn tego samego Antoniego, ale z pierwszego małżeństwa. Niestety pozostałe dwoje z nich umiera. Z całej szesnastki czworo dzieci tej pary zmarło w wieku niemowlęcym.

Edukacja, praca, działalność

Ukończył szkołę elementarną oraz kursy wieczorowe w Gimnazjum Państwowym w Ozorkowie. W l. 1911-1919 był przędzalnikiem w Ozorkowie, Częstochowie i w Łodzi. W 1914 r. pracował jako inkasent w Powiatowej Kasie Chorych w Ozorkowie. Przed I wojną światową, od lutego do maja 1914 r. służył w 145. pp[3] armii rosyjskiej w Petersburgu. Był członkiem stowarzyszenia „Wiedza”[4] w Łodzi, a w l. 1915-1918 działaczem POW[5] w okręgu łódzkim. Został też wybrany przewodniczącym zarządu NZR[6] w Ozorkowie, którego członkiem był do 1933 r. W pierwszych zatwierdzonych wyborach na burmistrza Ozorkowa zdobył drugą co do ilości wielkość głosów i został mianowany zastępcą burmistrza, Tadeusza Skarżyńskiego. Był także członkiem Łęczyckiego Sejmiku Powiatowego. Pierwsze wybory do Sejmu, przeprowadzone 26.01.1919 r. okazały się bardzo pomyślne dla Stanisława Niewinowskiego.[7] Będąc kandydatem Narodowej Partii Robotniczej został wybrany posłem na Sejm pierwszej kadencji odrodzonej Rzeczpospolitej. Po uprawomocnieniu wyborów do Sejmu Niewinowski złożył rezygnację z zajmowanego stanowiska wiceburmistrza Ozorkowa, które wówczas objął Wacław Kropp. Następnie został dyrektorem Kasy Chorych, która mieściła się najpierw w budynku dawnej motarni schlösserowskiej (obecna ulica Listopadowa 6, tzw. „dom z gryfami”), później w nowo wybudowanym gmachu przy ul. Browarnej (obecnie ulica Wigury 1, czyli siedzibie Urzędu Miejskiego i Rady Miejskiej oraz Przychodnia Zdrowia). W l.1919-27 był prezesem Rady Nadzorczej, a w 1928-32 współzałożycielem i Prezesem Zarządu Spółdzielni Spożywców „Zorza” w Ozorkowie.

W 1934 r. opuścił Ozorków i przeniósł się do Kutna, gdzie pełnił obowiązki naczelnika wydziału w Ubezpieczalni Społecznej. Od 1937 r. piastował stanowisko sekretarza oraz od 1938 r. zastępcy kierownika Sekcji Administracyjno-Gospodarczej Ubezpieczalni Społecznej w Żyrardowie.

Stanisław Niewinowski był członkiem Związku Peowiaków, Towarzystwa Przyjaciół Żołnierza Polskiego, PCK, Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Związku Zawodowego Pracowników Instytucji Ubezpieczeń Społecznych.

Okres wojenny

W październiku 1939 r. został aresztowany przez Niemców w Żyrardowie i wywieziony do więzienia w Radogoszczu pod Łodzią, następnie do Krakowa (28.10–22.12.1939), skąd został zwolniony. Ponownie został aresztowany w Żyrardowie w kwietniu 1940 r., lecz uciekł z transportu stojącego na bocznicy stacji kolejowej w Krakowie. 22 maja 1940 r. przeniósł się z Żyrardowa do Sochaczewa, następnie z Sochaczewa do Łowicza. Działał w podziemiu na terenie Łowicza i Jabłonny (pow. Sokołów Podlaski). Od 1942 r. do marca 1943 r. z ramienia RGO[8] w Warszawie prowadził skup odpadków w pow. sochaczewskim i łowickim. Od marca 1943 r. do maja 1945 r. był administratorem majątku Toczyski-Czortki w gm. Jabłonna (pow. Sokołów Podlaski), a od 8 grudnia 1944 r. kierownikiem resztówki[9] po reformie rolnej w tymże majątku.

Od czerwca 1945 r. pracował w Słupsku, w l. 1946-1949 prowadził tam koncesjonowaną Zbiornicę Odpadków Użytkowych, zaś po jej zlikwidowaniu od 1 lutego do 30 kwietnia 1949 r. był tam kierownikiem państwowej podzbiornicy odpadków. W maju 1949 r. został przeniesiony służbowo do Państwowej Zbiornicy Wojewódzkiej Odpadków Użytkowych w Gdańsku na stanowisko kierownika handlowego. Zginął w wypadku samochodowym w czasie podróży służbowej. Pochowany na cmentarzu komunalnym (cmentarz garnizonowy) w Gdańsku.

Życie prywatne

W 1915 r. poślubił Łucję z d. Wyszkowską, z którą miał syna Zdzisława (16.09.1916 – 15.12.1944) i córkę Annę po mężu Herman, ur. 1918 r. Drugą żoną była Stefania z d. Kern (ślub 8.09.1924) i z którą miał dwóch synów: Andrzeja (ur. 1925 r.) i Stanisława (ur. 1930 r.). Bratem Stanisława był Leopold Niewinowski, ur. w 1887 r., także działacz społeczny.

Odznaczenia

  • Medal Niepodległości (1933)
  • Srebrny Krzyż Zasługi (1938)
  • Brązowy Medal za Długoletnią Służbę (1938)

Bibliografia

Oprac. Dorota Żerkowska

Przypisy

  1. Źródło: https://bs.sejm.gov.pl/F?func=find-b&request=Niewinowski&find_code=WRD&adjacent=N&x=47&y=7.
  2. Akt urodzenia Ozorków 1892/74.
  3. Pułk piechoty.
  4. Stowarzyszenie oświatowe „WIEDZA” miało za cel szerzenie wiedzy z różnych dziedzin, głównie wśród robotników, szczególnie zasłużone na polu upowszechniania czytelnictwa wśród mniej zamożnych łodzian [w:] J. Konieczna, Działalność kulturalno-oświatowa Towarzystwa Wiedza w Łodzi w latach 1904–1918, „Rocznik Łódzki” 1994, t. 41, s. 175–193.
  5. Polska Organizacja Wojskowa.
  6. Narodowa Partia Robotnicza.
  7. https://pl.wikipedia.org/wiki/Posłowie_na_Sejm_Ustawodawczy_(1919-1922).
  8. Rady Głównej Opiekuńczej, legalnej organizacji prowadzącej działalność gospodarczą, a przede wszystkim niosącą pomoc Polakom aresztowanym i uwięzionym w czasie obu wojen światowych.
  9. Reszta gruntu z budynkami pozostała po parcelacji prywatnej własności ziemskiej.