Zmiany

Urodził się jako drugie z dwanaściorga dzieci (siedmiu synów i pięć córek) Jakuba Mrożewskiego i Magdaleny z d. Turczynowicz. Ojciec był tokarzem w przędzalni schlösserowskiej, a od 1872 r. w cukrowni pod Kutnem, gdzie posiadał dom z ogrodem. Matka pochodziła z podupadłej litewskiej rodziny szlacheckiej. Leonard wychował się w patriotycznym i religijnym domu. Dużą wagę przykładano w nim do kultu pamięci. Wuj ojca, Truszkowski, był weteranem powstania listopadowego. Zesłany na Sybir, przepadł bez wieści. Stryj matki zaś został zbatożony przez kozaków Kozaków za śpiewanie pieśni patriotycznych.

Był pilnym uczniem. Potrafił czytać i pisać od 6. roku życia. Uczęszczał do szkoły elementarnej, po ukończeniu której musiał udać się do pracy wraz ze starszym bratem, Adamem. Latem pracował na roli, a zimą w cukrowni, gdzie ponadto bezinteresownie uczył dzieci pracodawcy. W podziękowaniu otrzymał od niego srebrny zegarek. Zaczął wówczas myśleć o zawodzie nauczyciela, ojciec oddał go więc do Seminarium Nauczycielskiego w Łęczycy (l. 1878-1881)<ref>Nauka i internat były bezpłatne. Pozostałe dzieci ukończyły naukę na szkole początkowej z powodu braku funduszy.</ref>. Nad poziomem języka polskiego czuwał prefekt ks. Franciszek Kaczyński. Kurs seminaryjny ukończył z odznaczeniem i niemal od razu objął stanowisko wychowawcy-nauczyciela w zakładzie dla małoletnich przestępców w Studzieńcu. Nie mógł dostosować się do metod kierownika zakładu, w związku z czym przeniósł się w 1882 r. na wieś do Marzenina (pow. łaski). Został korepetytorem czworga dzieci państwa Romockich<ref>Jedno z nich to Paweł Romocki, inżynier technolog, major artylerii WP, poseł na Sejm I kadencji w II RP, minister kolei (1926) i komunikacji (l. 1926-1928). https://pl.wikipedia.org/wiki/Pawe%C5%82_Romocki</ref>, światłej ziemiańskiej rodziny z Woli Marzeńskiej. W wolnym czasie, przeglądając czasopisma, uczył się jęz. niemieckiego, łaciny, greki, esperanto i matematyki.