392
edycje
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
m
→Biografia
Przyszedł na świat w inteligenckiej rodzinie Józefa i Anny z d. Miernik. Jego brat, [https://pl.wikipedia.org/wiki/Zygmunt_Moskwa Zygmunt Moskwa], był ministrem przemysłu drobnego i rzemiosła (l. 1956–1958) oraz ministrem łączności (l. 1958-1969). Ryszard Moskwa kształcił się najpierw w szkole powszechnej w Stąporkowie, później w gimnazjum w Końskich. 16 lipca 1931 r. w Łodzi przyjął święcenia kapłańskie. W l. 1931-1932 był wikariuszem w parafii w Bełchatowie, następnie w Rudzie Pabianickiej. W 1934 r. skierowano go do pracy duszpasterskiej w Polskiej Misji Katolickiej w Belgii, gdzie opiekował się pięcioma polskimi koloniami w zagłębiu Borinage. W l. 1935-1939 kierował PMK. W czasie pełnienia tej funkcji wizytował środowiska polskie w Belgii, Holandii i Luksemburgu, a także przygotował wizytę prymasa Polski kard. Hlonda podczas IV Kongresu Katolickiego w Belgii (1936 r.). 1 lipca 1939 r., decyzją bpa łódzkiego, Ryszard Moskwa został odwołany do kraju. 29 lipca mianowano go prefektem Gimnazjum Prywatnego Polskiej Macierzy Szkolnej w Koluszkach. Następnie pełnił obowiązki wikariusza w parafiach w Srocku, Smogorzowie (diecezja sandomierska) i Łodzi (parafia katedralna, 1946 r.). W l. 1947-1949 był administratorem parafii pw. św. Andrzeja Boboli w Nowosolnej, w l. 1949–1952 parafii pw. św. Wojciecha w Ujeździe, w l. 1952-1957 parafii pw. św. Mikołaja w Wolborzu. W Wolborzu wybudował obecną plebanię, jednak nie zrealizował projektu w całości<ref>http://archidiecezja.lodz.pl/wolborz/old/dawniej.php</ref>. Ponadto, był wicedziekanem dekanatu piotrkowskiego. W 1956 r. został odznaczony rokietą i mantoletem za pracę duszpasterską. W l. 1957-1960 był administratorem parafii pw. Podwyższenia Świętego Krzyża w Brzezinach.
W 1960 r. został proboszczem parafii pw. św. Józefa w Ozorkowie. W 1962 r. został kanonikiem honorowym Kapituły Łódzkiej. Pełnienie funkcji proboszcza przerwało aresztowanie przez władze państwowe w 1964 r. Przetrzymywano go do 1966 r., podejrzewając o czerpanie korzyści materialnych. W rzeczywistości chodziło o pomoc, jaką jakiej proboszcz udzielił młodemu człowiekowi, który chciał dostać się na studia, lecz nie miał szans na otrzymanie "punktów za pochodzenie"<ref>Kandydaci z rodzin chłopskich i robotniczych otrzymywali punkty za pochodzenie, bez względu na poziom wiedzy.</ref>. Po uwolnieniu został rezydentem, a później wikariuszem łódzkiej parafii pw. Najświętszego Serca Jezusowego (Julianów). 22 stycznia 1981 r. został przeniesiony na emeryturę. Zmarł w Łodzi. Pochowano go na cmentarzu parafialnym w Łodzi-Julianowie.
==Bibliografia==
