Makarewicz Aniela: Różnice pomiędzy wersjami
m |
(Uzupełnienia) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Aniela Makarewicz.jpg|200px|thumb|prawo|Aniela Makarewicz w mundurze Ochotniczej Legii Kobiet]] | [[Plik:Aniela Makarewicz.jpg|200px|thumb|prawo|Aniela Makarewicz w mundurze Ochotniczej Legii Kobiet]] | ||
[[Plik:Rodzina Makarewiczow.jpg|200px|thumb|prawo|Rodzina Makarewiczów. U góry od lewej: Jadwiga, Stanisława, Helena. Siedzą: Piotr Makarewicz (ojciec), Aniela.]] | [[Plik:Rodzina Makarewiczow.jpg|200px|thumb|prawo|Rodzina Makarewiczów. U góry od lewej: Jadwiga, Stanisława, Helena. Siedzą: Piotr Makarewicz (ojciec), Aniela.]] | ||
| − | '''Aniela Makarewicz''' (ur. 1 stycznia 1897 r. w Warszawie, zm. 2 listopada 1988 r. w Ozorkowie) - kobieta-żołnierz Ochotniczej Legii Kobiet<ref>Ochotnicza Legia Kobiet - polska ochotnicza organizacja wojskowa utworzona we Lwowie w 1918 przez kobiety, pragnące walczyć o niepodległość Polski.</ref>, siostra sanitarna, | + | '''Aniela Makarewicz''' (ur. 1 stycznia 1897 r. w Warszawie, zm. 2 listopada 1988 r. w Ozorkowie) - kobieta-żołnierz Ochotniczej Legii Kobiet<ref>Ochotnicza Legia Kobiet - polska ochotnicza organizacja wojskowa utworzona we Lwowie w 1918 przez kobiety, pragnące walczyć o niepodległość Polski.</ref>, siostra sanitarna, akuszerka.<br /> |
| − | Córka Emilii i Piotra małżeństwa Makarewiczów. Miała sześcioro rodzeństwa, siostry: Helenę, Stanisławę i Jadwigę oraz braci: Romana, Adama i Bronisława. Rodzina przybyła do Ozorkowa z Warszawy na początku XX w. | + | Córka Emilii z d. Nowak i Piotra małżeństwa Makarewiczów. Miała sześcioro rodzeństwa, siostry: Helenę, Stanisławę i Jadwigę oraz braci: Romana, Adama i Bronisława. Rodzina przybyła do Ozorkowa z Warszawy na początku XX w. |
W okresie od 1920 r. do 12 sierpnia 1921 r. Aniela Makarewicz pełniła służbę wartowniczą w Ochotniczej Legii Kobiet w Warszawie. Za służbę została uhonorowana odznaką "Za Trud Ofiarny"<ref>Ustanowiona prawdopodobnie w 1920 r. Najważniejszym kryterium przyznania odznaki była 6-miesięczna służba w Ochotniczej Legii Kobiet.</ref><ref>Markert Z., ''Odznaka Za Trud Ofiarny'', Przegląd Historyczno-Wojskowy 2015, 16(67)/4 (254), s. 141-168 [http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Przeglad_Historyczno_Wojskowy/Przeglad_Historyczno_Wojskowy-r2015-t16_(67)-n4_(254)/Przeglad_Historyczno_Wojskowy-r2015-t16_(67)-n4_(254)-s141-168/Przeglad_Historyczno_Wojskowy-r2015-t16_(67)-n4_(254)-s141-168.pdf [dostęp 27.09.2018]] Aniela Makarewicz jest wymieniona na s. 17, poz. w tabeli 135.</ref>.<br /> | W okresie od 1920 r. do 12 sierpnia 1921 r. Aniela Makarewicz pełniła służbę wartowniczą w Ochotniczej Legii Kobiet w Warszawie. Za służbę została uhonorowana odznaką "Za Trud Ofiarny"<ref>Ustanowiona prawdopodobnie w 1920 r. Najważniejszym kryterium przyznania odznaki była 6-miesięczna służba w Ochotniczej Legii Kobiet.</ref><ref>Markert Z., ''Odznaka Za Trud Ofiarny'', Przegląd Historyczno-Wojskowy 2015, 16(67)/4 (254), s. 141-168 [http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Przeglad_Historyczno_Wojskowy/Przeglad_Historyczno_Wojskowy-r2015-t16_(67)-n4_(254)/Przeglad_Historyczno_Wojskowy-r2015-t16_(67)-n4_(254)-s141-168/Przeglad_Historyczno_Wojskowy-r2015-t16_(67)-n4_(254)-s141-168.pdf [dostęp 27.09.2018]] Aniela Makarewicz jest wymieniona na s. 17, poz. w tabeli 135.</ref>.<br /> | ||
| − | Po zakończeniu służby wojskowej pracowała w Warszawie jako | + | Po zakończeniu służby wojskowej postanowiła wstąpić do zakonu. Złożyła śluby zakonne czasowe na 1 rok, jednak ostatecznie ślubów wieczystych nie złożyła.<br /> |
| − | + | Do 1930 r. pracowała w Warszawie jako sanitariuszka. Na początku l. 30. XX w. za namową ks. Władysława Korniłowicza zatrudniła się jako siostra sanitarna w Zakładzie dla Niewidomych w Laskach pod Warszawą<ref>Obecnie Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Niewidomych im. Róży Czackiej w Laskach.</ref>. W dn. 12 maja 1935 r. wraz z ks. W. Korniłowiczem była przy śmierci Marszałka Józefa Piłsudskiego.<ref>Garlicki A., ''Józef Piłsudski 1867-1935. Warszawa 1988, s. 699.</ref><br /> | |
| − | Po powrocie do Ozorkowa pracowała jako | + | Po powrocie do Ozorkowa pracowała jako akuszerka, odbierając porody wielu ozorkowian. Nigdy nie wyszła za mąż, mieszkała z siostrą Heleną i rodziną drugiej siostry, Stanisławy.<br /> |
| − | Aniela Makarewicz była bardzo pobożna, codziennie uczestniczyła w mszy św. Od wczesnej wiosny do późnej jesieni chodziła do kościoła boso. Charakterystyczną sylwetkę o bosych stopach, w ciemnych, sięgających ziemi sukniach rozpoznawała większość | + | Aniela Makarewicz była bardzo pobożna, codziennie uczestniczyła w mszy św. Od wczesnej wiosny do późnej jesieni chodziła do kościoła boso. Charakterystyczną sylwetkę o bosych stopach, w ciemnych, sięgających ziemi sukniach rozpoznawała większość ówczesnych mieszkańców Ozorkowa.<br /> |
Zmarła w wieku 91 lat swoim domu, została pochowana na [[Cmentarz Stary|cmentarzu Starym]] w Ozorkowie. | Zmarła w wieku 91 lat swoim domu, została pochowana na [[Cmentarz Stary|cmentarzu Starym]] w Ozorkowie. | ||
Wersja z 10:55, 27 wrz 2018
Aniela Makarewicz (ur. 1 stycznia 1897 r. w Warszawie, zm. 2 listopada 1988 r. w Ozorkowie) - kobieta-żołnierz Ochotniczej Legii Kobiet[1], siostra sanitarna, akuszerka.
Córka Emilii z d. Nowak i Piotra małżeństwa Makarewiczów. Miała sześcioro rodzeństwa, siostry: Helenę, Stanisławę i Jadwigę oraz braci: Romana, Adama i Bronisława. Rodzina przybyła do Ozorkowa z Warszawy na początku XX w.
W okresie od 1920 r. do 12 sierpnia 1921 r. Aniela Makarewicz pełniła służbę wartowniczą w Ochotniczej Legii Kobiet w Warszawie. Za służbę została uhonorowana odznaką "Za Trud Ofiarny"[2][3].
Po zakończeniu służby wojskowej postanowiła wstąpić do zakonu. Złożyła śluby zakonne czasowe na 1 rok, jednak ostatecznie ślubów wieczystych nie złożyła.
Do 1930 r. pracowała w Warszawie jako sanitariuszka. Na początku l. 30. XX w. za namową ks. Władysława Korniłowicza zatrudniła się jako siostra sanitarna w Zakładzie dla Niewidomych w Laskach pod Warszawą[4]. W dn. 12 maja 1935 r. wraz z ks. W. Korniłowiczem była przy śmierci Marszałka Józefa Piłsudskiego.[5]
Po powrocie do Ozorkowa pracowała jako akuszerka, odbierając porody wielu ozorkowian. Nigdy nie wyszła za mąż, mieszkała z siostrą Heleną i rodziną drugiej siostry, Stanisławy.
Aniela Makarewicz była bardzo pobożna, codziennie uczestniczyła w mszy św. Od wczesnej wiosny do późnej jesieni chodziła do kościoła boso. Charakterystyczną sylwetkę o bosych stopach, w ciemnych, sięgających ziemi sukniach rozpoznawała większość ówczesnych mieszkańców Ozorkowa.
Zmarła w wieku 91 lat swoim domu, została pochowana na cmentarzu Starym w Ozorkowie.
Oprac. Danuta Trzcińska
Przypisy
- ↑ Ochotnicza Legia Kobiet - polska ochotnicza organizacja wojskowa utworzona we Lwowie w 1918 przez kobiety, pragnące walczyć o niepodległość Polski.
- ↑ Ustanowiona prawdopodobnie w 1920 r. Najważniejszym kryterium przyznania odznaki była 6-miesięczna służba w Ochotniczej Legii Kobiet.
- ↑ Markert Z., Odznaka Za Trud Ofiarny, Przegląd Historyczno-Wojskowy 2015, 16(67)/4 (254), s. 141-168 [dostęp 27.09.2018] Aniela Makarewicz jest wymieniona na s. 17, poz. w tabeli 135.
- ↑ Obecnie Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Niewidomych im. Róży Czackiej w Laskach.
- ↑ Garlicki A., Józef Piłsudski 1867-1935. Warszawa 1988, s. 699.
