Zmiany

'''Aniela Makarewicz''' (ur. 1 stycznia 1897 r. w Warszawie, zm. 2 listopada 1988 r. w Ozorkowie) - członkini kobieta-żołnierz Ochotniczej Legii Kobiet, sanitariuszka, pielęgniarka, położona.<br /> 

W okresie od 1920 r. do 12 sierpnia 1921 r. Aniela Makarewicz pełniła służbę wartowniczą w Ochotniczej Legii Kobiet (OLK)<ref>Ochotnicza Legia Kobiet - polska ochotnicza organizacja wojskowa utworzona we Lwowie w 1918 przez kobiety, pragnące walczyć o niepodległość Polski.</ref> w Warszawie. Za służbę została uhonorowana odznaką "Za Trud Ofiarny"<ref>Ustanowiona prawdopodobnie w 1920 r. Najważniejszym kryterium przyznania odznaki była 6-miesięczna służba w Ochotniczej Legii Kobiet.</ref>.<br />Po zakończeniu służby wojskowej planowała pracowała jako pielęgniarka. W l. 30. XX w. za namową ks. Władysława Korniłowicza zatrudniła się jako siostra sanitarna w Zakładzie dla Niewidomych w Laskach pod Warszawą<ref>Obecnie Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Niewidomych im. Róży Czackiej w Laskach</ref>. Wraz z ks. Korniłowiczem była przy śmierci Marszałka Józefa Piłsudskiego.<ref>Garlicki A., ''Józef Piłudski 1867-1935. Warszawa 1988, s. 699</ref><br />Planowała wstąpić do zakonu(prawdopodobnie Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża), jednak ostatecznie ślubów nie złożyła. <br /> Pracowała jako pielęgniarka i położna. Nie wyszła za mąż, mieszkała z siostrą Heleną i rodziną drugiej siostry, Stanisławy.<br />

Po powrocie do Ozorkowa pracowała jako położna. Nigdy nie wyszła za mąż, mieszkała z siostrą Heleną i rodziną drugiej siostry, Stanisławy.<br />Była bardzo pobożna, codziennie uczestniczyła w mszy św. Od wczesnej wiosny do późnej jesieni chodziła do kościoła boso. Charakterystyczną sylwetkę o bosych stopach, w ciemnych, sięgających ziemi sukniach rozpoznawała większość współczesnych jej ozorkowian.<br />