Makarewiczówna Aniela: Różnice pomiędzy wersjami
m |
(Dodanie zdjęć) |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Córka Emilji z d. Nowak i Piotra, małżeństwa Makarewiczów. Miała sześcioro rodzeństwa, siostry: Helenę, Stanisławę i Jadwigę oraz braci: Romana, Adama i Bronisława. Rodzina przybyła do Ozorkowa z Warszawy na początku XX w. | Córka Emilji z d. Nowak i Piotra, małżeństwa Makarewiczów. Miała sześcioro rodzeństwa, siostry: Helenę, Stanisławę i Jadwigę oraz braci: Romana, Adama i Bronisława. Rodzina przybyła do Ozorkowa z Warszawy na początku XX w. | ||
| − | W okresie od 1920 r. do 12 sierpnia 1921 r. Aniela Makarewiczówna pełniła służbę wartowniczą w Ochotniczej Legii Kobiet w Warszawie. Została uhonorowana odznaką "Za Trud Ofiarny"<ref>Odznaka ustanowiona prawdopodobnie w 1920 r. Najważniejszym kryterium jej przyznania była 6-miesięczna służba w Ochotniczej Legii Kobiet.</ref><ref>Markert Z., ''Odznaka Za Trud Ofiarny'', Przegląd Historyczno-Wojskowy 2015, 16(67)/4 (254), s. 141-168 [http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Przeglad_Historyczno_Wojskowy/Przeglad_Historyczno_Wojskowy-r2015-t16_(67)-n4_(254)/Przeglad_Historyczno_Wojskowy-r2015-t16_(67)-n4_(254)-s141-168/Przeglad_Historyczno_Wojskowy-r2015-t16_(67)-n4_(254)-s141-168.pdf [dostęp 27.09.2018]] A. Makarewiczówna jest wymieniona na s. 17, poz. w tabeli 135.</ref> oraz Medalem "Polska Swemu Obrońcy"<ref>Medal przyznawany wojskowym i cywilom, którzy od 1 listopada 1918 do 18 marca 1921 byli czynnymi żołnierzami, zostali ranni lub polegli. [https://pl.wikipedia.org/wiki/Medal_Pami%C4%85tkowy_za_Wojn%C4%99_1918%E2%80%931921]</ref>.<br /> | + | W okresie od 1920 r. do 12 sierpnia 1921 r. Aniela Makarewiczówna pełniła służbę wartowniczą w Ochotniczej Legii Kobiet w Warszawie, w 2. kompanii na Pradze. Została uhonorowana odznaką "Za Trud Ofiarny"<ref>Odznaka ustanowiona prawdopodobnie w 1920 r. Najważniejszym kryterium jej przyznania była 6-miesięczna służba w Ochotniczej Legii Kobiet.</ref><ref>Markert Z., ''Odznaka Za Trud Ofiarny'', Przegląd Historyczno-Wojskowy 2015, 16(67)/4 (254), s. 141-168 [http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Przeglad_Historyczno_Wojskowy/Przeglad_Historyczno_Wojskowy-r2015-t16_(67)-n4_(254)/Przeglad_Historyczno_Wojskowy-r2015-t16_(67)-n4_(254)-s141-168/Przeglad_Historyczno_Wojskowy-r2015-t16_(67)-n4_(254)-s141-168.pdf [dostęp 27.09.2018]] A. Makarewiczówna jest wymieniona na s. 17, poz. w tabeli 135.</ref> oraz Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy"<ref>Medal przyznawany wojskowym i cywilom, którzy od 1 listopada 1918 do 18 marca 1921 byli czynnymi żołnierzami, zostali ranni lub polegli. [https://pl.wikipedia.org/wiki/Medal_Pami%C4%85tkowy_za_Wojn%C4%99_1918%E2%80%931921]</ref>.<br /> |
Po zakończeniu służby wojskowej pracowała w Warszawie jako pielęgniarka. 9 kwietnia 1926 r. ukończyła Warszawską Miejską Szkołę Położnych, otrzymując stopień położnej-akuszerki (fot. 3). <br /> | Po zakończeniu służby wojskowej pracowała w Warszawie jako pielęgniarka. 9 kwietnia 1926 r. ukończyła Warszawską Miejską Szkołę Położnych, otrzymując stopień położnej-akuszerki (fot. 3). <br /> | ||
Była założycielką Oddziału Warszawskiego Związku Legionistek Polskich (fot. 4). <br /> | Była założycielką Oddziału Warszawskiego Związku Legionistek Polskich (fot. 4). <br /> | ||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
Była bardzo pobożna, codziennie uczestniczyła w mszy św. Od wczesnej wiosny do późnej jesieni chodziła do kościoła boso. Jej charakterystyczną postać z bosymi stopami, w ciemnych, sięgających ziemi sukniach zapamiętało wielu ozorkowian.<br /> | Była bardzo pobożna, codziennie uczestniczyła w mszy św. Od wczesnej wiosny do późnej jesieni chodziła do kościoła boso. Jej charakterystyczną postać z bosymi stopami, w ciemnych, sięgających ziemi sukniach zapamiętało wielu ozorkowian.<br /> | ||
==Medale i odznaczenia== | ==Medale i odznaczenia== | ||
| − | * Za Trud Ofiarny | + | * Odznaka "Za Trud Ofiarny" |
* Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy" (1930) | * Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy" (1930) | ||
| − | *Dyplom Jubileuszowy za długoletnią pracę w Służbie Zdrowia (1957) | + | * Dyplom Jubileuszowy za długoletnią pracę w Służbie Zdrowia (1957) |
=Galeria= | =Galeria= | ||
<gallery> | <gallery> | ||
| − | Aniela z rodzicami i bratem Romanem.jpg|Aniela (stoi) z rodzicami i bratem Romanem. Warszawa | + | Aniela z rodzicami i bratem Romanem.jpg|1. Aniela (stoi) z rodzicami i bratem Romanem. Warszawa (ok. 1902 r.) |
| − | Odznaka za trud ofiarny.jpg|Odznaka "Za Trud Ofiarny" | + | Odznaka za trud ofiarny.jpg|2. Odznaka "Za Trud Ofiarny" |
| − | Śluby zakonne.jpg|Śluby zakonne spisane odręcznie przez Anielę | + | Legionistki.jpg|3. Pamiątkowe zdjęcie 2. kompanii Warszawskiej Ochotniczej Legii Kobiet (1920 lub 1921 r.) |
| + | Aniela.jpg|Aniela Makarewiczówna (l. 20. XX w.) | ||
| + | Świadectwo położna.jpg|Świadectwo ukończenia Warszawskiej Miejskiej Szkoły Położnych (9 kwietnia 1926) | ||
| + | Nadanie medalu.jpg|4. Nadanie Medalu Pamiątkowego za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy" (10.06.1930) | ||
| + | Medal1.jpg|.4 Oryginalny Medal Pamiątkowy Anieli Makarewiczówny za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy", przechowywany w archiwum rodzinnym (awers) | ||
| + | Medal2.jpg|6. Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy" (rewers) | ||
| + | Śluby zakonne.jpg|Śluby zakonne spisane odręcznie przez Anielę (15.08.1932) | ||
| + | Poświadczenie służby|Poświadczenie służby w "Warszawskiej Ochotniczej Legji Kobiet, w 2. kompanji na Pradze" (13.02.1936) | ||
Rodzina Makarewiczów.jpg|Rodzina Makarewiczów. U góry od lewej: Jadwiga, Stanisława, Helena. Siedzą: Piotr Makarewicz (ojciec), Aniela | Rodzina Makarewiczów.jpg|Rodzina Makarewiczów. U góry od lewej: Jadwiga, Stanisława, Helena. Siedzą: Piotr Makarewicz (ojciec), Aniela | ||
Z rodzeństwem.jpg|Z rodzeństwem. Od lewej: Stanisława, Aniela, Bronisław, Jadwiga (ok. 1938 r.) | Z rodzeństwem.jpg|Z rodzeństwem. Od lewej: Stanisława, Aniela, Bronisław, Jadwiga (ok. 1938 r.) | ||
Wersja z 12:08, 4 paź 2018
Aniela Makarewiczówna (ur. 1 stycznia 1897 r. w Warszawie, zm. 2 listopada 1988 r. w Ozorkowie) - kobieta-żołnierz Ochotniczej Legii Kobiet[1], siostra sanitarna, położona.
Spis treści
Biografia
Córka Emilji z d. Nowak i Piotra, małżeństwa Makarewiczów. Miała sześcioro rodzeństwa, siostry: Helenę, Stanisławę i Jadwigę oraz braci: Romana, Adama i Bronisława. Rodzina przybyła do Ozorkowa z Warszawy na początku XX w.
W okresie od 1920 r. do 12 sierpnia 1921 r. Aniela Makarewiczówna pełniła służbę wartowniczą w Ochotniczej Legii Kobiet w Warszawie, w 2. kompanii na Pradze. Została uhonorowana odznaką "Za Trud Ofiarny"[2][3] oraz Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy"[4].
Po zakończeniu służby wojskowej pracowała w Warszawie jako pielęgniarka. 9 kwietnia 1926 r. ukończyła Warszawską Miejską Szkołę Położnych, otrzymując stopień położnej-akuszerki (fot. 3).
Była założycielką Oddziału Warszawskiego Związku Legionistek Polskich (fot. 4).
Na początku l. 30. XX w. za namową ks. Władysława Korniłowicza podjęła pracę w Zakładzie dla Niewidomych w Laskach pod Warszawą[5]. 15 sierpnia 1932 r. złożyła roczne śluby zakonne w Stowarzyszeniu Sióstr Samarytanek Krzyża Chrystusowego, przyjmując imię: siostra Emilja (fot. 4). Z polecenia ks. W. Korniłowicza, który należał do grona bliskich znajomych Józefa Piłsudskiego, wiosną 1935 r. A. Makarewiczówna podjęła w Belwederze obowiązki siostry sanitarnej, pełniącej opiekę medyczną przy łożu umierającego Marszałka. W dn. 12 maja 1935 r. ks. Korniłowicz został wezwany, zgodnie z ostatnią wolą Józefa Piłsudskiego, do Belwederu w celu udzielenia Marszałkowi sakramentu Ostatniego Namaszczenia. Wśród nielicznych osób znajdujących się w pokoju w chwili śmierci, była obecna również Makarewiczówna.[6] O fakcie tym wspomina w swoim diariuszu adiutant J. Piłsudskiego rotmistrz Aleksander Hrynkiewicz[7].
Po śmierci Józefa Piłsudskiego Aniela Makarewiczówna powróciła do Ozorkowa i aż do emerytury pracowała jako położna. Nigdy nie wyszła za mąż, mieszkała z siostrą Heleną i rodziną drugiej siostry, Stanisławy.
Zmarła w wieku 91 lat w swoim domu, została pochowana na cmentarzu Starym w Ozorkowie.
Osobowość
W okresie II wojny światowej i długo po jej zakończeniu Aniela Makarewiczówna pracowała ofiarnie jako położna-akuszerka. Bez względu na pogodę, porę dnia czy nocy spieszyła z pomocą przyszłym matkom z terenu miasta i okolic, pomagając w przyjściu na świat wielu mieszkańcom.
Była bardzo pobożna, codziennie uczestniczyła w mszy św. Od wczesnej wiosny do późnej jesieni chodziła do kościoła boso. Jej charakterystyczną postać z bosymi stopami, w ciemnych, sięgających ziemi sukniach zapamiętało wielu ozorkowian.
Medale i odznaczenia
- Odznaka "Za Trud Ofiarny"
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy" (1930)
- Dyplom Jubileuszowy za długoletnią pracę w Służbie Zdrowia (1957)
Galeria
1. Aniela (stoi) z rodzicami i bratem Romanem. Warszawa (ok. 1902 r.)
2. Odznaka "Za Trud Ofiarny"
3. Pamiątkowe zdjęcie 2. kompanii Warszawskiej Ochotniczej Legii Kobiet (1920 lub 1921 r.)
Aniela Makarewiczówna (l. 20. XX w.)
Świadectwo ukończenia Warszawskiej Miejskiej Szkoły Położnych (9 kwietnia 1926)
4. Nadanie Medalu Pamiątkowego za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy" (10.06.1930)
.4 Oryginalny Medal Pamiątkowy Anieli Makarewiczówny za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy", przechowywany w archiwum rodzinnym (awers)
6. Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy" (rewers)
Śluby zakonne spisane odręcznie przez Anielę (15.08.1932)
- Poświadczenie służby
Poświadczenie służby w "Warszawskiej Ochotniczej Legji Kobiet, w 2. kompanji na Pradze" (13.02.1936)
Rodzina Makarewiczów. U góry od lewej: Jadwiga, Stanisława, Helena. Siedzą: Piotr Makarewicz (ojciec), Aniela
Z rodzeństwem. Od lewej: Stanisława, Aniela, Bronisław, Jadwiga (ok. 1938 r.)
Przed domem z rodziną. Pierwsza z lewej Aniela (1960 r.)
Przy choince z rodziną. Od lewej: siostra Helena, Franciszka Trzcińska, Mieczysław Trzciński, Aniela (1960 r.)
Oprac. Danuta Trzcińska i Piotr Pisera
Przypisy
- ↑ Ochotnicza Legia Kobiet - polska ochotnicza organizacja wojskowa utworzona we Lwowie w 1918 r. przez kobiety, pragnące walczyć o niepodległość Polski.
- ↑ Odznaka ustanowiona prawdopodobnie w 1920 r. Najważniejszym kryterium jej przyznania była 6-miesięczna służba w Ochotniczej Legii Kobiet.
- ↑ Markert Z., Odznaka Za Trud Ofiarny, Przegląd Historyczno-Wojskowy 2015, 16(67)/4 (254), s. 141-168 [dostęp 27.09.2018] A. Makarewiczówna jest wymieniona na s. 17, poz. w tabeli 135.
- ↑ Medal przyznawany wojskowym i cywilom, którzy od 1 listopada 1918 do 18 marca 1921 byli czynnymi żołnierzami, zostali ranni lub polegli. [1]
- ↑ Obecnie Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Niewidomych im. Róży Czackiej w Laskach.
- ↑ Garlicki A., Józef Piłsudski 1867-1935. Warszawa 1988, s. 699.
- ↑ Diariusz (pamiętnik) znajduje się w zbiorach Instytutu Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku.
