Legis Adolf

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Adolf Legis[1]

Dr Adolf Seweryn Legis (ur. 8 stycznia 1852 r. w Toruniu[2], zm. 11 maja 1934 r. w Ozorkowie) - lekarz, naczelny lekarz Kasy Chorych, społecznik.

Biografia

Urodził się jako syn Karola, protokulanta policyjnego i Otylii z Zalewskich. Medycynę studiował na Uniwersytecie Warszawskim w latach 1871 - 1876, po jej ukończeniu otrzymał tytuł lekarza, a dyplom wręczono mu w 1877 r. Do Ozorkowa został oddelegowany po wojnie rosyjsko-tureckiej (1877/78) w 1879 r., podczas której pełnił funkcję ordynatora szpitala wojennego. W Ozorkowie wakowało wówczas stanowisko lekarskie po zmarłym w 1879 r. Ferdynandzie Weissie.
W styczniu 1888 r. Adolf Legis zawarł związek małżeński z Zofią z d. Scheibler, córką Adolfa Scheiblera i Heleny z d. Werner, wżeniając się w ten sposób w bardzo bogatą rodzinę. Od tego czasu sytuacja materialna lekarza diametralnie się zmieniła. Stał się on akcjonariuszem kilku majątków ziemskich i lokował kapitał w akcjach. Kilka lat później otrzymał od teściów dom.
Tak więc dr Legis mógł też działać na niwie społecznej, lecząc za darmo najbiedniejszych mieszkańców Ozorkowa, czym zaskarbił sobie sympatię miejscowej społeczności.

Miał w swoim życiu dwie pasje. Pierwsza to nauka, co było zrozumiałe, gdyż od jego wiedzy zależało życie ludzkie. Drugą jego miłością było polowanie.

Ciekawostką jest fakt, że kiedy zmarł jego teść, Adolf Scheibler, dr Legis podjął się zabalsamowania jego zwłok.

Dr Legis miał dwie córki – 20 grudnia 1888 r. urodziła się Helena Jadwiga zwana „Duleńką”, po mężu Hordliczko. Zmarła tuż po ojcu, 22 września 1934 r. Natomiast 5 listopada 1890 r. przyszła na świat druga z jego córek, Stefania Magdalena, druga żona Adolfa von Legisa[3], która zmarła we Wrocławiu 28 sierpnia 1958 r. i została pochowana na cmentarzu Osobowickim.

Adolf Legis zmarł 11 maja 1934 r. Jako że był katolikiem, został pochowany na cmentarzu Starym. Niestety po jego grobie nie ma teraz śladu. Prawdopodobnie znajdował się on w okolicy okazałego dębu, nazywanego jego imieniem. Jego żona zmarła w Ozorkowie w 1944 r. i została pochowana na cmentarzu ewangelicko-augsburskim.

Źródła

Wiadomości Ozorkowskie, nr 11-12 z 1993 r.
Górny P. A., Przemysł starszy od miasta, Ozorków, 2014.


Oprac. Dorota Żerkowska

Przypisy

  1. Łódź w Ilustracji, nr 21, 1934.
  2. Akt urodzenia i chrztu 1852/16 z Parafii pw. Świętego Jana Chrzciciela i Św. Jana Ewangelisty w Toruniu .
  3. Ślub w Częstochowie 11 kwietnia 1935 r.
  4. Zdjęcia ze zbioru J. A. Rosiaka