Zmiany

Urodziła się w rodzinie wielodzietnej (miała sześć sióstr i dwóch braci) jako córka Jana i Wiktorii z Plucińskich małżeństwa Waltratusów. Ojciec z zawodu był zdunem, ale rodzina utrzymywała się z ogrodnictwa, uprawiając głównie warzywa. Ambicją rodziców, a szczególnie matki, było dać dzieciom wykształcenie. Były one wychowywane w szacunku dla pracy i wzajemnej pomocy. Dzięki temu pięcioro z rodzeństwa Teodozji ukończyło wyższe studia, a brat Antoni, inżynier, ukończył dwa wydziały Politechniki Warszawskiej<ref>Wspomnienia Teodozji Kropp.</ref>.

Wybuch II wojny światowej i okupacja niemiecka całkowicie odmieniły życie rodziny Kroppów. Wielką tragedią dla Teodozji było aresztowanie i wywiezienie do obozu koncentracyjnego jej męża, [[Kropp Wacław|Wacława Kroppa]]. Ostrzeżona przez przyjaciół, że również będzie aresztowana, uciekła do Generalnej Guberni. Tam z trudnością znalazła pracę ze względu na nazwisko. Dzięki pomocy „podziemia warszawskiego” otrzymała posadę nauczyciela we wsi Wiersze w gminie Kampinos. Następnie wróciła po dzieci do Ozorkowa. Pracowała w maleńkiej szkole, zaledwie 1-izbowej. Zetknęła się tu z partyzantką leśną, której odwagę podziwiała. Nie widząc perspektyw i szans przede wszystkim dla dzieci, przeniosła się na warszawską Pragę. Znalazła pracę w szkole nr 58 na Targówku. Prowadziła również tajne nauczanie. W styczniu 1942 r. została aresztowana na ulicy i osadzona w więzieniu na Pawiaku. Miała jednak szczęście - w trakcie odliczania więźniów znalazła się w grupie do zwolnienia. Wkrótce po tym dotarła do niej wiadomość, że mąż zmarł „na serce” w obozie w Dachau.