Kozietulski Przemysław: Różnice pomiędzy wersjami
m |
|||
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | '''Przemysław Kozietulski'''<ref>Biogram powstał w ramach prac Społecznego Komitetu do Spraw Organizacji Obchodów 70. Rocznicy Zbrodni Katyńskiej w 2010 r. na terenie miasta Ozorkowa.</ref> | + | [[Plik:Dab kozietulski-1.JPG|thumb|300px|prawo|Dąb Pamięci]] |
+ | '''Przemysław Piotr Kozietulski'''<ref>Biogram powstał w ramach prac Społecznego Komitetu do Spraw Organizacji Obchodów 70. Rocznicy Zbrodni Katyńskiej w 2010 r. na terenie miasta Ozorkowa.</ref> (ur. 22 lutego 1911 r. w Żyrardowie, zm. 27 kwietnia 1940 r. w Twerze<ref>W l. 1931-1990 Kalinin. </ref>) - kapitan Wojska Polskiego. | ||
− | == Biografia == | + | == Biografia<ref>M. Kałuski, M. Kozak-Bajor, M. Olczak, Katyń... Ocalić od zapomnienia. Obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej na terenie Ozorkowa, [w:] Zgierskie Zeszyty Regionalne, t. V, Zgierz 2010, s. 372. </ref> == |
− | Syn Heleny i Bolesława | + | Syn Heleny i [[Kozietulski Bolesław|Bolesława Kozietulskiego]] h. Awdaniec. W połowie lat 30. XX w. zawarł związek małżeński z Marią z Kaczyńskich. Ukończył Korpus Kadetów, następnie z wyróżnieniem Szkołę Podchorążych Piechoty. Od 15 sierpnia 1933 r. podporucznik WP ze starszeństwem, od 1 stycznia 1936 r. porucznik piechoty, oficer służby stałej. Przed wojną został skierowany na tajne przeszkolenie w służbie wywiadu. Oficjalnie służbę pełnił w baonie Korpusu Ochrony Pogranicza w Stołpcach na Białorusi (jako dowódca plutonu łączności w II kompanii granicznej), a faktycznie został skierowany do pracy wywiadowczej w II Wydziale Sztabu Generalnego. Przed II wojną światową działał w wywiadzie na terenie Związku Radzieckiego. W sierpniu 1939 r. awansowany do stopnia kapitana<ref>Awansu nie odebrał z powodu rozpoczętych działań wojennych. Oficjalnie awans na kapitana potwierdzony został w 2012r. podpisem Prezydenta RP.</ref>. W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niewoli sowieckiej, trafił do obozu jenieckiego w Ostaszkowie. Został rozstrzelany w piwnicach budynku NKWD w Twerze (lista wywózkowa nr 050/3, poz. 36 z 27 kwietnia 1940 r.). Spoczął w zbiorowej mogile w Miednoje<ref>Miednoje Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, pod red. G. Jakubowskiego, T. 1, Warszawa 2006, s. 425.</ref>. |
− | Przemysław Kozietulski przed wojną prowadził zajęcia o charakterze wojskowym na terenie Ozorkowa. | + | |
+ | == Związki z Ozorkowem<ref>K. Waszczuk, Wspomnienie o osobie, http://www.ogrodywspomnien.pl/index/showd/9322/0/1 (dodane 8 maja 2013). </ref> == | ||
+ | Rodzina Kozietulskich przed wybuchem II wojny światowej mieszkała w Ozorkowie w kamienicy na rogu ul. Łęczyckiej i Stypułkowskiego. Bolesław Kozietulski był dyrektorem w fabryce schlösserowskiej<ref>Podpisane zdjęcie z fabryki schlösserowskiej z Bolesławem Kozietulskim znajduje się w zbiorach Izby Historii Miasta Ozorkowa.</ref>, a matka Helena pracowała jako pedagog. Przemysław Kozietulski przed wojną prowadził zajęcia o charakterze wojskowym na terenie Ozorkowa, szkoląc grupy paramilitarne. Po wojnie rodzina Kozietulskich mieszkała w Łodzi. | ||
== Wspomnienie == | == Wspomnienie == | ||
− | Ozorkowianin, nauczyciel miejscowej szkoły, Tadeusz Komecki znał osobiście Przemysława Kozietulskiego. W swoich wspomnieniach<ref>T. Komecki, Refleksje po 14 października | + | Ozorkowianin, nauczyciel miejscowej szkoły, Tadeusz Komecki znał osobiście Przemysława Kozietulskiego. W swoich wspomnieniach<ref>T. Komecki, Refleksje po 14 października 1992– Katyń, „Wiadomości Ozorkowskie” nr 19, październik 1992, s. 8.</ref> nazywa go Przemkiem, pisząc: postawny, o wojskowej sylwetce, idol młodzieży w Ozorkowie. |
== Upamiętnienie == | == Upamiętnienie == | ||
− | Pamięć o Przemysławie Kozietulskim zachowana | + | Upamiętniony tabliczką pośmiertną w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie. |
+ | Pamięć o Przemysławie Kozietulskim została zachowana także w naszym mieście dzięki tablicy pamiątkowej przy Dębie Pamięci znajdującym się przy kościele Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Ozorkowie, ul. Adamówek 4/6. Kamień wraz z tablicą memoriałową został zamieszczony w ramach obchodów 70. rocznicy Zbrodni Katyńskiej na terenie naszego miasta w 2010 r. | ||
+ | |||
+ | ==Galeria zdjęć== | ||
+ | Zdjęcia ze strony ''[http://www.ogrodywspomnien.pl/index/showd/9322/0/1 Ogrody wspomnień]'' (dodane 8 maja 2013) udostępniono dzięki uprzejmości Rodziny Przemysława Kozietulskiego. | ||
+ | <gallery> | ||
+ | Plik:Koz1.jpg|Kozietulski Przemysław kadet | ||
+ | Koz2.jpg|Kozietulski Przemysław oficer | ||
+ | Koz5.jpg|Kozietulski Przemysław z żoną Marią z Kaczyńskich | ||
+ | Koz4.jpg|Helena Kozietulska z synami Przemysławem i Witoldem | ||
+ | |||
+ | |||
+ | </gallery> | ||
+ | |||
''<small>Oprac. '''Małgorzata Kozak-Bajor'''</small>'' | ''<small>Oprac. '''Małgorzata Kozak-Bajor'''</small>'' |
Aktualna wersja na dzień 14:02, 16 lut 2022
Przemysław Piotr Kozietulski[1] (ur. 22 lutego 1911 r. w Żyrardowie, zm. 27 kwietnia 1940 r. w Twerze[2]) - kapitan Wojska Polskiego.
Biografia[3]
Syn Heleny i Bolesława Kozietulskiego h. Awdaniec. W połowie lat 30. XX w. zawarł związek małżeński z Marią z Kaczyńskich. Ukończył Korpus Kadetów, następnie z wyróżnieniem Szkołę Podchorążych Piechoty. Od 15 sierpnia 1933 r. podporucznik WP ze starszeństwem, od 1 stycznia 1936 r. porucznik piechoty, oficer służby stałej. Przed wojną został skierowany na tajne przeszkolenie w służbie wywiadu. Oficjalnie służbę pełnił w baonie Korpusu Ochrony Pogranicza w Stołpcach na Białorusi (jako dowódca plutonu łączności w II kompanii granicznej), a faktycznie został skierowany do pracy wywiadowczej w II Wydziale Sztabu Generalnego. Przed II wojną światową działał w wywiadzie na terenie Związku Radzieckiego. W sierpniu 1939 r. awansowany do stopnia kapitana[4]. W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niewoli sowieckiej, trafił do obozu jenieckiego w Ostaszkowie. Został rozstrzelany w piwnicach budynku NKWD w Twerze (lista wywózkowa nr 050/3, poz. 36 z 27 kwietnia 1940 r.). Spoczął w zbiorowej mogile w Miednoje[5].
Związki z Ozorkowem[6]
Rodzina Kozietulskich przed wybuchem II wojny światowej mieszkała w Ozorkowie w kamienicy na rogu ul. Łęczyckiej i Stypułkowskiego. Bolesław Kozietulski był dyrektorem w fabryce schlösserowskiej[7], a matka Helena pracowała jako pedagog. Przemysław Kozietulski przed wojną prowadził zajęcia o charakterze wojskowym na terenie Ozorkowa, szkoląc grupy paramilitarne. Po wojnie rodzina Kozietulskich mieszkała w Łodzi.
Wspomnienie
Ozorkowianin, nauczyciel miejscowej szkoły, Tadeusz Komecki znał osobiście Przemysława Kozietulskiego. W swoich wspomnieniach[8] nazywa go Przemkiem, pisząc: postawny, o wojskowej sylwetce, idol młodzieży w Ozorkowie.
Upamiętnienie
Upamiętniony tabliczką pośmiertną w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie. Pamięć o Przemysławie Kozietulskim została zachowana także w naszym mieście dzięki tablicy pamiątkowej przy Dębie Pamięci znajdującym się przy kościele Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Ozorkowie, ul. Adamówek 4/6. Kamień wraz z tablicą memoriałową został zamieszczony w ramach obchodów 70. rocznicy Zbrodni Katyńskiej na terenie naszego miasta w 2010 r.
Galeria zdjęć
Zdjęcia ze strony Ogrody wspomnień (dodane 8 maja 2013) udostępniono dzięki uprzejmości Rodziny Przemysława Kozietulskiego.
Oprac. Małgorzata Kozak-Bajor
Przypisy
- ↑ Biogram powstał w ramach prac Społecznego Komitetu do Spraw Organizacji Obchodów 70. Rocznicy Zbrodni Katyńskiej w 2010 r. na terenie miasta Ozorkowa.
- ↑ W l. 1931-1990 Kalinin.
- ↑ M. Kałuski, M. Kozak-Bajor, M. Olczak, Katyń... Ocalić od zapomnienia. Obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej na terenie Ozorkowa, [w:] Zgierskie Zeszyty Regionalne, t. V, Zgierz 2010, s. 372.
- ↑ Awansu nie odebrał z powodu rozpoczętych działań wojennych. Oficjalnie awans na kapitana potwierdzony został w 2012r. podpisem Prezydenta RP.
- ↑ Miednoje Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, pod red. G. Jakubowskiego, T. 1, Warszawa 2006, s. 425.
- ↑ K. Waszczuk, Wspomnienie o osobie, http://www.ogrodywspomnien.pl/index/showd/9322/0/1 (dodane 8 maja 2013).
- ↑ Podpisane zdjęcie z fabryki schlösserowskiej z Bolesławem Kozietulskim znajduje się w zbiorach Izby Historii Miasta Ozorkowa.
- ↑ T. Komecki, Refleksje po 14 października 1992– Katyń, „Wiadomości Ozorkowskie” nr 19, październik 1992, s. 8.