Kaźmierczuk Celestyn
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
Celestyn Kaźmierczuk (ur. 13 kwietnia 1916 r., zm. 21 grudnia 1991 r. w Ozorkowie) - żołnierz, cieśla, społecznik.
Spis treści
Biografia
Syn Wojciecha i Elżbiety, małżeństwa Kaźmierczuków, urodził się we wsi Patoki, pow. bielski (woj. podlaskie). Rodzina od wielu pokoleń, oprócz uprawy roli, zajmowała się obróbką drewna: ciesielstwem i stolarstwem.
Celestyn, po ukończeniu dwóch klas szkoły wiejskiej, wdrażany był do zawodu cieśli.
W l. 1937-1939 odbył obowiązkową służbę wojskową w 35 Pułku Piechoty w Brześciu. Zmobilizowany 30 sierpnia 1939 r. brał udział w wojnie obronnej Polski[1] na Podlasiu.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Rodzina Celestyna wróciła do Polski, w swoje rodzinne strony, dopiero w 1946 r. Wędrówka z dalekiej Syberii trwała 2 miesiące. W 1959 r. z dwójką dzieci (córka ur. w 1947 r., syn rocznik 1953) przeprowadzili się do Ozorkowa. Celestyn znalazł pracę jako cieśla-stolarz w MHD[2], a żona Anna została szwaczką i krawcową w ZPO Latona.
Celestyn Kaźmierczuk, będąc sybirakiem[3], kombatantem, inwalidą[4], chętnie spotykał się z młodzieżą szkolną i wojskową oraz udzielał się w stowarzyszeniach wojskowych. Jako naoczny świadek okrucieństw systemu totalitarnego dawał świadectwo prawdzie historycznej. Przez ostatnie 10 lat życia zmagał się z chorobą nowotworową. Zmarł 21 grudnia 1991 r. Został pochowany z honorami wojskowymi na cmentarzu Nowym w Ozorkowie.
Celestyn Kaźmierczuk 1981
Celestyn Kaźmierczuk z żoną Anną przed budowanym, własnym domem
Anna i Celestyn Kaźmierczukowie
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[5]
- Odznaka Grunwaldzka[6] przyznana w 1946 r.
- Krzyż walecznych[7]
- Medal za udział w wojnie obronnej 1939[8]
- Medal za udział w walkach o Berlin[9]
- Honorowy członek Koła Młodzieży Wojskowej (jako uczestnik szturmu na Berlin)[10]
- Opiekun miejsc pamięci narodowej[11]
- Członek ZBOWID[12]
- Członek Związku Inwalidów Wojennych[13]
- Odznaka Honorowa zasłużonego działacza Związku Inwalidów Wojennych[14]
- Srebrny i Brązowy Medal za zasługi dla obronności kraju[15]
- Medal za długoletnie pożycie małżeńskie (50 lat) przyznany w 1990 r. przez Prezydenta RP[16]
Źródła informacji
- Archiwum Wiesława Kazimierczuka, syna Celestyna.
- Relacja ustna Anny Kaźmierczuk z d. Brzezińskiej, rocznik 1920.
Oprac. Zdzisław Żerkowski
Przypisy
- ↑ Od 1 do 24 września 1939 r.
- ↑ Miejski Handel Detaliczny.
- ↑ Legitymacja Związku Sybiraków nr 15462.
- ↑ Inwalida wojenny I grupy.
- ↑ Leg nr 517-73-75.
- ↑ Leg. nr 171578
- ↑ Legitymacja nr I-66746.
- ↑ Leg nr 12-87-11 MW.
- ↑ Leg. Nr 02517.
- ↑ Legitymacja nr 144756.
- ↑ Leg. nr 4039/Ł.
- ↑ Leg. Nr 0850583 Związek Bojowników o Wolność i Demokrację poprzednik Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych.
- ↑ Leg. Nr 881.
- ↑ Leg. Nr 881.
- ↑ Leg. Nr S-67242.
- ↑ Leg. Nr 257-90-29.
