Zmiany

Syn Wojciecha i Elżbiety, małżeństwa Kaźmierczuków, urodził się we wsi Patoki, pow. Bielsk Podlaskibielski. Rodzina od wielu pokoleń, oprócz uprawy roli, zajmowała się obróbką drewna: ciesielstwem i stolarstwem.

Rodzinna wieś, znalazła się w wyniku przesuwania się frontu i granic obu okupantów strefie wpływów radzieckich na przełomie mocy traktatu o granicach między ZSRR a III Rzeszą z 28 września 1939 r<ref>Traktat o granicach jest korektą wcześniej ustalonych stref wpływów do tajnego protokołu z 23 sierpnia 1939/40 r., trafiła pod okupację sowiecką</ref>.

W pierwszych miesiącach 1941 r. cała rodzina Kaźmierczuków wraz z innymi polskimi rodzinami została wysiedlona na Syberię w okolice Nowosybirska, ponad 4600 km od domu. Koszmarna podróż pociągiem towarowym trwała 16 dni. Przebywali na odludziu, do najbliższego ośrodka cywilizacji było kilkadziesiąt kilometrów. Tam zmarł, w połowie 1942 r., senior roduojciec Celestyna, Wojciech Kaźmierczuk, mający 70 lat.

Sytuacja zesłańców uległa zmianie na lepsze w II poł. 1941 r.<ref>Po zawarciu układu rządu polskiego gen. Władysława Sikorskiego na emigracji w Londynie z rządem ZSRR w lipcu Sikorski-Majski 30 lipca 1941 r. i nawiązaniu tym samym stosunków dyplomatycznych. Na mocy tego układu więzieni i , Polacy przebywający w rejonach deportacji stali się wolnymi, polskimi obywatelamisowieckich więzieniach zostali objęci amnestią.</ref> Rodzina Kaźmierczuków trafiła do kołchozu<ref>Kołchoz to rolnicza spółdzielnia produkcyjna, działająca w czasach ZSRR.</ref>. Tu wynagradzani byli pieniędzmi, ale nadal bytowali w trudnych, syberyjskich warunkach na „nieludzkiej ziemi”, w tzw. socjalizmie radzieckim.

Szansą na wydostanie się z Kraju Rad ze Związku Radzieckiego było wstąpienie do tworzącej się armii polskiej. Informacje docierały z dużym opóźnieniem. Celestyn już nie zdążył dołączyć do Armii Andersa<ref>Do sierpnia 1942 r. na terytorium ZSRR sformowana została blisko 100-tysięczna armia polska gen. Władysława Andersa. Po jej ewakuacji do Iranu w 1942 r. stosunki polsko-radzieckie uległy gwałtownemu pogorszeniu. Władze radzieckie likwidowały uprzednio przyznane polskiej społeczności przywileje oraz polskie instytucje podlegające dotychczas ambasadzie RP w Kujbyszewie. Po reakcji polskiego rządu na mord w Katyniu w kwietniu 1943 r. rząd radziecki zerwał stosunki dyplomatyczne z rządem polskim w Londynie.</ref>, ale udało mu się dotrzeć do formującej się I Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki i od 23 maja 1943 r. był w polskim mundurze. Po krótkim przeszkoleniu i złożeniu przysięgi został wysłany na pierwszą linię frontu. Będąc tylko żołnierzem w stopniu plutonowego, wraz z I Dywizją przeszedł cały szlak bojowy od Lenino do Berlina. Choć wielokrotnie ranny, przeżył walki pod Lenino, pod Puławami i o warszawską Pragę. Od lutego 1945 r. walczył o Wał Pomorski, forsował Odrę oraz wziął udział w szturmie Berlina. Po wojnie został awansowany najpierw do stopnia sierżanta, później podporucznika i porucznika.

Celestyn Kaźmierczuk, będąc sybirakiem<ref>Legitymacja Związku Sybiraków nr 15462.</ref>, kombatantem, inwalidą<ref>Inwalida wojenny I grupy.</ref>, chętnie spotykał się z młodzieżą szkolną i wojskową oraz udzielał się w stowarzyszeniach wojskowych. Jako naoczny świadek okrucieństw dwóch systemów totalitarnych systemu totalitarnego dawał świadectwo prawdzie historycznej.