Zmiany

Początkowo pracowali w sowchozie<ref>Sowchoz jest to państwowe gospodarstwo rolne w Związku Radzieckim.</ref>, a wynagrodzeniem była skromna porcja jedzenia. Przy czym pracowali, to mogli dostać, np. ziemniaki czy brukiew.Sytuacja zesłańców uległa zmianie na lepsze w II poł. 1941 r.<ref>Po po zawarciu układu rządu polskiego gen. Władysława Sikorskiego na emigracji w Londynie z rządem ZSRR w lipcu 1941 r. i nawiązaniu tym samym stosunków dyplomatycznych. Na mocy tego układu więzieni i przebywający w rejonach deportacji stali się wolnymi, polskimi obywatelami.</ref> Rodzina Kaźmierczuków trafiła do kołchozu<ref>Kołchoz to rolnicza spółdzielnia produkcyjna, działająca w czasach ZSRR.</ref>. Tu wynagradzani byli pieniędzmi, ale nadal bytowali w trudnych, syberyjskich warunkach na „nieludzkiej ziemi”, w tzw. socjalizmie radzieckim.

Szansą na wydostanie się z Kraju Rad było wstąpienie do tworzącej się armii polskiej. Informacje docierały z dużym opóźnieniem. Celestyn już nie zdążył dołączyć do Armii Andersa<ref>Do sierpnia 1942 r. na terytorium ZSRR sformowana została blisko 100-tysięczna armia polska gen. Władysława Andersa. Po jej ewakuacji do Iranu w 1942 r. delikatne i na ogół trudne stosunki polsko-radzieckie uległy gwałtownemu pogorszeniu. Władze radzieckie likwidowały uprzednio przyznane polskiej społeczności przywileje oraz polskie instytucje podlegające dotychczas ambasadzie RP w Kujbyszewie. Po reakcji polskiego rządu na mord w Katyniu w kwietniu 1943 r. rząd radziecki zerwał stosunki dyplomatyczne z rządem polskim w Londynie.</ref>, ale udało mu się dotrzeć do formującej się I Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki i od 23 maja 1943 r. był w polskim mundurze. Po krótkim przeszkoleniu i złożeniu przysięgi został wysłany na pierwszą linię frontu. Będąc tylko żołnierzem w stopniu plutonowego, wraz z I Dywizją przeszedł cały szlak bojowy od Lenino do Berlina. Choć wielokrotnie ranny, przeżył szczęśliwie okrutne walki pod Lenino, w 1944 r. walczył pod Puławami i o warszawską Pragę. Od lutego 1945 r. walczył o Wał Pomorski, forsował Odrę oraz wziął udział w szturmie Berlina. Po wojnie został awansowany najpierw do stopnia sierżanta, później podporucznika aż do stopnia i porucznika.

Rodzina Celestyna wróciła do Polski , w swoje rodzinne strony, dopiero w 1946 r. Wędrówka z dalekiej Syberii trwała 2 miesiące, od kwietnia do czerwca.Rodzina, choć niepełna, odnalazła się w swoich stronach rodzinnychW 1959 r. Celestyn pracował jako rolnik i cieśla. Przeludnienie wsi i szansa na polepszenie życia rodziny z dwójką dzieci (mieli dwoje dzieci: córka ur. w 1947 r., syn rocznik 1953) spowodowała, że wybrali nowe miejsce do życia (podpowiedziane przez krewnych mieszkających już w Łodzi) i w 1959 r. przeprowadzili się do Ozorkowa. Celestyn znalazł pracę jako cieśla-stolarz w MHD<ref>Miejski Handel Detaliczny.</ref>, a żona Anna została szwaczką i krawcową w ZPO Latona.

Celestyn Kaźmierczuk, będąc sybirakiem<ref>Legitymacja Związku Sybiraków nr 15462.</ref>, kombatantem, inwalidą<ref>Inwalida wojenny I grupy.</ref>, chętnie spotykał się z młodzieżą szkolną i wojskową oraz udzielał się w stowarzyszeniach wojskowych. Jako naoczny świadek okrucieństw dwóch systemów totalitarnych dawał świadectwo, czym jest okrucieństwo wojnyprawdzie historycznej.