Zmiany

Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m
brak opisu edycji
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>[[Plik:Celestyn 1937.jpg|200px|thumb|prawo|Celestyn Kaźmierczuk. 1938 r.]]
[[Plik:Celestyn_ozo.jpg|200px|thumb|prawo|Celestyn Kaźmierczuk]]
'''Celestyn Kaźmierczuk''' (ur. 13 kwietnia 1916 r., zm. 21 grudnia 1991 r. w Ozorkowie) - żołnierz, cieśla, społecznik.
==Biografia==
Syn Wojciecha i Elżbiety, małżeństwa Kaźmierczuków, urodził się we wsi Patoki, pow. Bielsk Podlaskibielski (woj. podlaskie). Rodzina od wielu pokoleń, oprócz uprawy roli, zajmowała się obróbką drewna: ciesielstwem i stolarstwem.<br />Celestyn, po ukończeniu dwóch klas szkoły wiejskiej, wdrażany był do zawodu cieśli.<br />W l. 1937-1939 odbył obowiązkową służbę wojskową w 35 Pułku Piechoty w Brześciu. Zmobilizowany 30 sierpnia 1939 r. brał udział w wojnie obronnej Polski<ref>Od 1 do 24 września 1939 r.</ref> na Podlasiu.<br />Rodzinna wieś znalazła się w strefie wpływów radzieckich na mocy traktatu o granicach między ZSRR a III Rzeszą z 28 września 1939 r.<ref>Traktat o granicach jest korektą wcześniej ustalonych stref wpływów do tajnego protokołu z 23 sierpnia 1939 r.</ref><br /> W 1940 r. Celestyn Kaźmierczuk zawarł związek małżeński z młodszą o 4 lata Anną Brzezińską (c. Bronisława i Anny), zmarłą 9 sierpnia 2020 r. w wieku 100 lat.<br />
CelestynW pierwszych miesiącach 1941 r. cała rodzina Kaźmierczuków wraz z innymi polskimi rodzinami została wysiedlona na Syberię w okolice Nowosybirska, po ukończeniu dwóch klas szkoły wiejskiejponad 4600 km od domu. Koszmarna podróż pociągiem towarowym trwała 16 dni. Przebywali na odludziu, wdrażany był do zawodu cieślinajbliższego ośrodka cywilizacji było kilkadziesiąt kilometrów. Panujące syberyjskie warunki, głód i choroby dziesiątkowały przesiedleńców. Tam zmarł, w połowie 1942 r., ojciec Celestyna, Wojciech Kaźmierczuk, mający 70 lat.<br /> Początkowo pracowali w sowchozie<ref>Sowchoz jest to państwowe gospodarstwo rolne w Związku Radzieckim, odpowiednik PGR w PRL.</ref>, a wynagrodzeniem było to, przy czym pracowali, np. ziemniaki, brukiew czy buraki.<br />
W l. 1937Sytuacja zesłańców uległa zmianie na lepsze<ref>Po zawarciu układu Sikorski-1939 odbył obowiązkową służbę wojskową. Zmobilizowany Majski 30 sierpnia 1939 lipca 1941 r. brał udział , Polacy przebywający w sowieckich więzieniach zostali objęci amnestią.</ref> w wojnie obronnej PolskiII poł. 1941 r.<ref>Od 1 do 24 września 1939 Po zawarciu układu rządu polskiego gen. Władysława Sikorskiego na emigracji w Londynie z rządem ZSRR w lipcu 1941 r.i nawiązaniu tym samym stosunków dyplomatycznych. Na mocy tego układu więzieni i przebywający w rejonach deportacji stali się wolnymi, polskimi obywatelami. </ref> Rodzina Kaźmierczuków trafiła do kołchozu<ref>Kołchoz jest to rolnicza spółdzielnia produkcyjna, działająca w czasach ZSRR.</ref>. Tu wynagradzani byli pieniędzmi, ale nadal bytowali w trudnych warunkach na Podlasiu„nieludzkiej ziemi”.<br /> W 1940 Szansą na wydostanie się ze Związku Radzieckiego było wstąpienie do tworzącej się armii polskiej. Informacje docierały z dużym opóźnieniem. Celestyn już nie zdążył dołączyć do Armii Andersa<ref>Do sierpnia 1942 r. zawarł związek małżeński na terytorium ZSRR sformowana została blisko 100-tysięczna armia polska gen. Władysława Andersa. Po jej ewakuacji do Iranu w 1942 r. delikatne i na ogół trudne stosunki polsko-radzieckie uległy gwałtownemu pogorszeniu. Władze radzieckie likwidowały uprzednio przyznane polskiej społeczności przywileje oraz polskie instytucje podlegające dotychczas ambasadzie RP w Kujbyszewie. Po reakcji polskiego rządu na mord w Katyniu w kwietniu 1943 r. rząd radziecki zerwał stosunki dyplomatyczne z Anną Brzezińską (crządem polskim w Londynie.</ref>, ale udało mu się dotrzeć do formującej się I Dywizji Piechoty im. Bronisława Tadeusza Kościuszki i Anny)od 23 maja 1943 rRodzinna wieś, był w wyniku przesuwania się polskim mundurze. Po krótkim przeszkoleniu i złożeniu przysięgi został wysłany na pierwszą linię frontu . Będąc tylko żołnierzem w stopniu plutonowego, wraz z I Dywizją przeszedł cały szlak bojowy od Lenino do Berlina. Choć wielokrotnie ranny, przeżył krwawe walki pod Lenino, pod Puławami i granic obu okupantów na przełomie 1939/40 o warszawską Pragę. Od lutego 1945 r.walczył o Wał Pomorski, trafiła pod okupację sowieckąforsował Odrę oraz wziął udział w szturmie Berlina. Po wojnie został awansowany najpierw do stopnia sierżanta, później podporucznika i porucznika.<br /> W pierwszych miesiącach 1941 Rodzina Celestyna wróciła do Polski, w swoje rodzinne strony, dopiero w 1946 r. cała rodzina Kaźmierczuków wraz Wędrówka z innymi polskimi rodzinami została wysiedlona dalekiej Syberii trwała 2 miesiące. Znów trafili pod czujne oko Urzędu Bezpieczeństwa i otrzymali wyraźną sugestię: wyjeżdżajcie na Syberię ziemie zachodnie. Nie zdołali odbudować domu ani osiągnąć minimalnej stabilizacji. Tak jak inni zaczęli rozglądać się za nowym miejscem do życia. Za podpowiedzią rodziny, która już mieszkała w okolice NowosybirskaŁodzi, ponad 4600 km od domuw 1959 r. z dwójką dzieci (córka ur. Koszmarna podróż pociągiem towarowym trwała 16 dniw 1947 r. Przebywali na odludziu, syn rocznik 1953) przeprowadzili się do najbliższego ośrodka cywilizacji było kilkadziesiąt kilometrówOzorkowa. Celestyn znalazł pracę jako cieśla-stolarz w MHD<ref>Miejski Handel Detaliczny był państwowym przedsiębiorstwem handlowym. Tam zmarł</ref>, a żona Anna została szwaczką i krawcową w połowie 1942 rZPO Latona.<br /> Celestyn Kaźmierczuk, będąc sybirakiem<ref>Legitymacja Związku Sybiraków nr 15462.</ref>, senior rodukombatantem, Wojciech Kaźmierczukinwalidą<ref>Inwalida wojenny I grupy.</ref>, mający 70 chętnie spotykał się z młodzieżą szkolną i wojskową oraz udzielał się w stowarzyszeniach wojskowych. Jako naoczny świadek okrucieństw systemów totalitarnych dawał świadectwo prawdzie historycznej. Przez ostatnie 10 latżycia zmagał się z chorobą nowotworową. <br />Zmarł 21 grudnia 1991 r. Został pochowany z honorami wojskowymi na Cmentarzu Nowym w Ozorkowie. ==Odznaczenia==* Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski<ref>Leg. nr 517-73-75.</ref>* Odznaka Grunwaldzka przyznana w 1946 r.<ref>Leg. nr 171578.</ref>* Krzyż Walecznych<ref>Leg. nr I-66746.</ref>* Medal za udział w wojnie obronnej 1939 r.<ref>Leg. nr 12-87-11 MW.</ref>* Medal za udział w walkach o Berlin<ref>Leg. nr 02517.</ref>* Honorowy członek Koła Młodzieży Wojskowej (jako uczestnik szturmu na Berlin)<ref>Leg. nr 144756.</ref>* Opiekun miejsc pamięci narodowej<ref>Leg. nr 4039/Ł.</ref>* Członek ZBOWID<ref>Leg. nr 0850583 Związek Bojowników o Wolność i Demokrację poprzednik Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych.</ref>* Członek Związku Inwalidów Wojennych<ref>Leg. nr 881.</ref>* Odznaka Honorowa zasłużonego działacza Związku Inwalidów Wojennych<ref>Leg. nr 881</ref>* Srebrny i Brązowy Medal za zasługi dla obronności kraju<ref>Leg. nr S-67242.</ref>* Medal za długoletnie pożycie małżeńskie (50 lat) przyznany w 1990 r. przez Prezydenta RP<ref>Leg. nr 257-90-29.</ref>
Początkowo pracowali w sowchozie<ref>Sowchoz jest to państwowe gospodarstwo rolne w Związku Radzieckim.</ref>, a wynagrodzeniem była skromna porcja jedzenia. Przy czym pracowali, to mogli dostać, np. ziemniaki czy brukiew.
Sytuacja zesłańców uległa zmianie na lepsze w II poł. 1941 r.<ref>Po zawarciu układu rządu polskiego gen. Władysława Sikorskiego na emigracji w Londynie z rządem ZSRR w lipcu 1941 r. i nawiązaniu tym samym stosunków dyplomatycznych. Na mocy tego układu więzieni i przebywający w rejonach deportacji stali się wolnymi, polskimi obywatelami.</ref> Rodzina Kaźmierczuków trafiła do kołchozu<ref>Kołchoz to rolnicza spółdzielnia produkcyjna, działająca w czasach ZSRR.</ref>. Tu wynagradzani byli pieniędzmi, ale nadal bytowali w trudnych, syberyjskich warunkach na „nieludzkiej ziemi”, w tzw. socjalizmie radzieckim.
Szansą na wydostanie się z Kraju Rad było wstąpienie do tworzącej się armii polskiej. Informacje docierały z dużym opóźnieniem. Celestyn już nie zdążył do Armii Andersa<ref>Do sierpnia 1942 r. na terytorium ZSRR sformowana została blisko 100-tysięczna armia polska gen. Władysława Andersa. Po jej ewakuacji do Iranu w 1942 r. delikatne i na ogół trudne stosunki polsko-radzieckie uległy gwałtownemu pogorszeniu. Władze radzieckie likwidowały uprzednio przyznane polskiej społeczności przywileje oraz polskie instytucje podlegające dotychczas ambasadzie RP w Kujbyszewie. Po reakcji polskiego rządu na mord w Katyniu w kwietniu 1943 r. rząd radziecki zerwał stosunki dyplomatyczne z rządem polskim w Londynie.</ref>, ale udało mu się dotrzeć do formującej się I Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki i od 23 maja 1943 r. był w polskim mundurze. Po krótkim przeszkoleniu i złożeniu przysięgi został wysłany na pierwszą linię frontu. Będąc tylko żołnierzem w stopniu plutonowego, wraz z I Dywizją przeszedł cały szlak bojowy od Lenino do Berlina. Choć wielokrotnie ranny, przeżył szczęśliwie okrutne walki pod Lenino, w 1944 r. walczył pod Puławami i o warszawską Pragę. Od lutego 1945 r. walczył o Wał Pomorski, forsował Odrę oraz wziął udział w szturmie Berlina. Po wojnie został awansowany najpierw do stopnia sierżanta, później podporucznika aż do stopnia porucznika.
Rodzina Celestyna wróciła do Polski dopiero w 1946 r. Wędrówka z dalekiej Syberii trwała 2 miesiące, od kwietnia do czerwca<gallery>Celestyn1981.jpg|Celestyn Kaźmierczuk 1981Rodzina, choć niepełna, odnalazła się w swoich stronach rodzinnych. Celestyn pracował jako rolnik i cieślaAnna przed domem 1. Przeludnienie wsi jpg|Celestyn Kaźmierczuk z żoną Anną przed budowanym, własnym domemAnna i szansa na polepszenie życia rodziny (mieli dwoje dzieci: córka urCelestyn 1. w 1947 r., syn rocznik 1953) spowodowała, że wybrali nowe miejsce do życia (podpowiedziane przez krewnych mieszkających już w Łodzi) jpg|Anna i w 1959 r. przeprowadzili się do Ozorkowa. Celestyn znalazł pracę jako cieśla-stolarz w MHD<ref>Miejski Handel Detaliczny.Kaźmierczukowie</refgallery>, a żona Anna została szwaczką i krawcową w ZPO Latona.
Celestyn Kaźmierczuk, będąc sybirakiem<ref>Legitymacja Związku Sybiraków nr 15462.</ref>, kombatantem, inwalidą<ref>Inwalida wojenny I grupy.</ref>, chętnie spotykał się z młodzieżą szkolną i wojskową oraz udzielał się w stowarzyszeniach wojskowych. Jako naoczny świadek okrucieństw dwóch systemów totalitarnych dawał świadectwo, czym jest okrucieństwo wojny.
Przez ostatnie 10 lat życia zmagał się z chorobą nowotworową. Zmarł 21 grudnia 1991 r. Został pochowany z honorami wojskowymi na cmentarzu Nowym w Ozorkowie.
==Odznaczenia==
*Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski<ref>Leg nr 517-73-75.</ref>
*Odznaka Grunwaldzka<ref>Leg. nr 171578</ref> przyznana w 1946 r.
*Krzyż walecznych<ref>Legitymacja nr I-66746.</ref>
*Medal za udział w wojnie obronnej 1939<ref>Leg nr 12-87-11 MW.</ref>
*Medal za udział w walkach o Berlin<ref>Leg. Nr 02517.</ref>
*Honorowy członek Koła Młodzieży Wojskowej (jako uczestnik szturmu na Berlin)<ref>Legitymacja nr 144756.</ref>
*Opiekun miejsc pamięci narodowej<ref>Leg. nr 4039/Ł.</ref>
*Członek ZBOWID<ref>Leg. Nr 0850583 Związek Bojowników o Wolność i Demokrację poprzednik Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych.</ref>
*Członek Związku Inwalidów Wojennych<ref>Leg. Nr 881.</ref>
*Odznaka Honorowa zasłużonego działacza Związku Inwalidów Wojennych<ref>Leg. Nr 881.</ref>
*Srebrny i Brązowy Medal za zasługi dla obronności kraju<ref>Leg. Nr S-67242.</ref>
*Medal za długoletnie pożycie małżeńskie (50 lat) przyznany w 1990 r. przez Prezydenta RP<ref>Leg. Nr 257-90-29.</ref><br />
== Źródła informacji==
#Archiwum Wiesława Kazimierczuka, syna Celestyna.
#Relacja ustna Anny Kaźmierczuk z d. Brzezińskiej, rocznik 1920.
''<small>''Oprac. '''Zdzisław Żerkowski'''</small>, autoryzował Wiesław Kazimierczuk, syn''<br /small
==Przypisy==
   [[Kategoria:Encyklopedia]][[Kategoria:Hasła w przygotowaniuLudzie]]

Menu nawigacyjne