353
edycje
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXSyn Wojciecha i Elżbiety, małżeństwa Kaźmierczuków, urodził się we wsi Patoki, pow. bielski (woj. podlaskie). Rodzina od wielu pokoleń, oprócz uprawy roli, zajmowała się obróbką drewna: ciesielstwem i stolarstwem.<br />XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXCelestyn, po ukończeniu dwóch klas szkoły wiejskiej, wdrażany był do zawodu cieśli.<br /> W l. 1937-1939 odbył obowiązkową służbę wojskową w 35 Pułku Piechoty w Brześciu. Zmobilizowany 30 sierpnia 1939 r. brał udział w wojnie obronnej Polski<ref>Od 1 do 24 września 1939 r</ref> na Podlasiu.<br /> Rodzinna wieś znalazła się w strefie wpływów radzieckich na mocy traktatu o granicach między ZSRR a III Rzeszą z 28 września 1939 r.<ref>Traktat o granicach jest korektą wcześniej ustalonych stref wpływów do tajnego protokołu z 23 sierpnia 1939 r.</ref>.<br /> W 1940 r. Celestyn Kaźmierczuk zawarł związek małżeński z młodszą o 4 lata Anną Brzezińską (c. Bronisława i Anny.<br /> W pierwszych miesiącach 1941 r. cała rodzina Kaźmierczuków wraz z innymi polskimi rodzinami została wysiedlona na Syberię w okolice Nowosybirska, ponad 4600 km od domu. Koszmarna podróż pociągiem towarowym trwała 16 dni. Przebywali na odludziu, do najbliższego ośrodka cywilizacji było kilkadziesiąt kilometrów. Panujące syberyjskie warunki, głód i choroby dziesiątkowały przesiedleńców. Tam zmarł, w połowie 1942 r., ojciec Celestyna, Wojciech Kaźmierczuk, mający 70 lat.<br /> Początkowo pracowali w sowchozie<ref>Sowchoz jest to państwowe gospodarstwo rolne w Związku Radzieckim odpowiednik PGR w PRL</ref>, a wynagrodzeniem było to przy czym pracowali np. ziemniaki, brukiew czy buraki.<br /> Sytuacja zesłańców uległa zmianie na lepsze<ref>Po zawarciu układu Sikorski-Majski 30 lipca 1941 r., Polacy przebywający w sowieckich więzieniach zostali objęci amnestią. </ref> w II połowie 1941 r.<ref>Po zawarciu układu rządu polskiego gen. Władysława Sikorskiego na emigracji w Londynie z rządem ZSRR w lipcu 1941 r. i nawiązaniu tym samym stosunków dyplomatycznych. Na mocy tego układu więzieni i przebywający w rejonach deportacji stali się wolnymi, polskimi obywatelami. </ref> Rodzina Kaźmierczuków trafiła do kołchozu<ref>Kołchoz jest to rolnicza spółdzielnia produkcyjna działająca w czasach ZSRR</ref>. Tu wynagradzani byli pieniędzmi, ale nadal bytowali w trudnych, warunkach na „nieludzkiej ziemi”.<br /> Szansą na wydostanie się ze Związku Radzieckiego było wstąpienie do tworzącej się armii polskiej. Informacje docierały z dużym opóźnieniem. Celestyn już nie zdążył dołączyć do Armii Andersa<ref>Do sierpnia 1942 r. na terytorium ZSRR sformowana została blisko 100-tysięczna armia polska gen. Władysława Andersa. Po jej ewakuacji do Iranu w 1942 r. delikatne i na ogół trudne stosunki polsko-radzieckie uległy gwałtownemu pogorszeniu. Władze radzieckie likwidowały uprzednio przyznane polskiej społeczności przywileje oraz polskie instytucje podlegające dotychczas ambasadzie RP w Kujbyszewie. Po reakcji polskiego rządu na mord w Katyniu w kwietniu 1943 r. rząd radziecki zerwał stosunki dyplomatyczne z rządem polskim w Londynie.</ref>, ale udało mu się dotrzeć do formującej się I Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki i od 23 maja 1943 r. był w polskim mundurze. Po krótkim przeszkoleniu i złożeniu przysięgi został wysłany na pierwszą linię frontu. Będąc tylko żołnierzem w stopniu plutonowego, wraz z I Dywizją przeszedł cały szlak bojowy od Lenino do Berlina. Choć wielokrotnie ranny, przeżył krwawe walki pod Lenino, pod Puławami i o warszawską Pragę. Od lutego 1945 r. walczył o Wał Pomorski, forsował Odrę oraz wziął udział w szturmie Berlina. Po wojnie został awansowany najpierw do stopnia sierżanta, później podporucznika i porucznika.<br /> Rodzina Celestyna wróciła do Polski, w swoje rodzinne strony, dopiero w 1946 r. Wędrówka z dalekiej Syberii trwała 2 miesiące. Znów trafili pod czujne oko Służby Bezpieczeństwa i otrzymali wyraźną sugestię: wyjeżdżajcie na ziemie zachodnie. Nie zdołali odbudować domu ani osiągnąć minimalnej stabilizacji. Tak jak inni zaczęli rozglądać się za nowym miejscem do życia. Za podpowiedzią rodziny, która już mieszkała w Łodzi, w 1959 r. z dwójką dzieci (córka ur. w 1947 r., syn rocznik 1953) przeprowadzili się do Ozorkowa. Celestyn znalazł pracę jako cieśla-stolarz w MHD<ref>Miejski Handel Detaliczny był państwowym przedsiębiorstwem handlowym</ref>, a żona Anna została szwaczką i krawcową w ZPO Latona.<br /> Celestyn Kaźmierczuk, będąc sybirakiem<ref>Legitymacja Związku Sybiraków nr 15462.</ref>, kombatantem, inwalidą<ref>Inwalida wojenny I grupy.</ref>, chętnie spotykał się z młodzieżą szkolną i wojskową oraz udzielał się w stowarzyszeniach wojskowych. Jako naoczny świadek okrucieństw systemów totalitarnych dawał świadectwo prawdzie historycznej. Przez ostatnie 10 lat życia zmagał się z chorobą nowotworową. Zmarł 21 grudnia 1991 r. Został pochowany z honorami wojskowymi na cmentarzu Nowym w Ozorkowie. ==Odznaczenia==* Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski<ref>Leg. nr 517-73-75</ref>* Odznaka Grunwaldzka przyznana w 1946 r.<ref>Leg. nr 171578</ref>* Krzyż walecznych<ref>Leg. nr I-66746 </ref>* Medal za udział w wojnie obronnej 1939 r.<ref>Leg. nr 12-87-11 MW</ref>* Medal za udział w walkach o Berlin<ref>Leg. nr 02517</ref>* Honorowy członek Koła Młodzieży Wojskowej (jako uczestnik szturmu na Berlin)<ref>Leg. nr 144756</ref>* Opiekun miejsc pamięci narodowej<ref>Leg. nr 4039/Ł</ref>* Członek ZBOWID<ref>Leg. Nr 0850583 Związek Bojowników o Wolność i Demokrację poprzednik Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych</ref>* Członek Związku Inwalidów Wojennych<ref>Leg. Nr 881</ref>* Odznaka Honorowa zasłużonego działacza Związku Inwalidów Wojennych<ref>Odznaka Honorowa zasłużonego działacza Związku Inwalidów Wojennych</ref>* Srebrny i Brązowy Medal za zasługi dla obronności kraju<ref>Leg. Nr S-67242</ref>* Medal za długoletnie pożycie małżeńskie (50 lat) przyznany w 1990 r. przez Prezydenta RP<ref>Leg. Nr 257-90-29</ref> XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
==Odznaczenia==*Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski<ref>Leg nr 517-73-75.</ref> *Odznaka Grunwaldzka<ref>Leg. nr 171578</ref> przyznana w 1946 r.*Krzyż walecznych<ref>Legitymacja nr I-66746.</ref> *Medal za udział w wojnie obronnej 1939<ref>Leg nr 12-87-11 MW.</ref> *Medal za udział w walkach o Berlin<ref>Leg. Nr 02517.</ref> *Honorowy członek Koła Młodzieży Wojskowej (jako uczestnik szturmu na Berlin)<ref>Legitymacja nr 144756.</ref> *Opiekun miejsc pamięci narodowej<ref>Leg. nr 4039/Ł.</ref> *Członek ZBOWID<ref>Leg. Nr 0850583 Związek Bojowników o Wolność i Demokrację poprzednik Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych.</ref> *Członek Związku Inwalidów Wojennych<ref>Leg. Nr 881.</ref> *Odznaka Honorowa zasłużonego działacza Związku Inwalidów Wojennych<ref>Leg. Nr 881.</ref> *Srebrny i Brązowy Medal za zasługi dla obronności kraju<ref>Leg. Nr S-67242.</ref> *Medal za długoletnie pożycie małżeńskie (50 lat) przyznany w 1990 r. przez Prezydenta RP<ref>Leg. Nr 257-90-29.</ref><br />
''<small>''Oprac. '''Zdzisław Żerkowski'''</small>autoryzował Wiesław Kazimierczuk, syn''<br /small>
wprowadzono autoryzowany tekst hasła
'''Celestyn Kaźmierczuk''' (ur. 13 kwietnia 1916 r., zm. 21 grudnia 1991 r. w Ozorkowie) - żołnierz, cieśla, społecznik.
==Biografia==
</gallery>
== Źródła informacji==
#Archiwum Wiesława Kazimierczuka, syna Celestyna.
#Relacja ustna Anny Kaźmierczuk z d. Brzezińskiej, rocznik 1920.
==Przypisy==
[[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]]
