Zmiany

[[Plik:Celestyn_ozo.jpg|mały200px|thumb|prawo|Celestyn Kaźmierczuk]]

Syn Wojciecha i Elżbiety, małżeństwa Kaźmierczuków, urodził się we wsi Patoki, pow. Bielsk Podlaski. Rodzina od wielu pokoleń , oprócz uprawy roli, zajmowała się obróbką drewna: ciesielstwem i stolarstwem.

W latach l. 1937-1939 odbył obowiązkową służbę wojskową. Zmobilizowany 30 sierpnia 1939 r. brał udział w wojnie obronnej Polski<ref>Od 1 do 24 września 1939 r.</ref> na Podlasiu.

W 1940 roku r. zawarł związek małżeński z Anną Brzezińską (c. Bronisława i Anny).

Rodzinna wieś , w wyniku przesuwania się frontu i granic obu okupantów na przełomie 1939 i 1940 roku /40 r., trafiła pod okupację sowiecką.

W pierwszych miesiącach 1941 roku r. cała rodzina Kaźmierczuków wraz z innymi polskimi rodzinami została wysiedlona na Syberię w okolice Nowosybirska, ponad 4600 km od domu. Koszmarna podróż pociągiem towarowym trwała 16 dni. Przebywali na odludziu, do najbliższego ośrodka cywilizacji było kilkadziesiąt kilometrów. Tam zmarł, w połowie 1942 r., senior rodu, Wojciech Kaźmierczuk, mający 70 lat.

Sytuacja zesłańców uległa zmianie na lepsze w II połowie poł. 1941 r.<ref>Po zawarciu układu rządu polskiego gen. Władysława Sikorskiego na emigracji w Londynie z rządem ZSRR w lipcu 1941 r. i nawiązaniu tym samym stosunków dyplomatycznych. Na mocy tego układu więzieni i przebywający w rejonach deportacji stali się wolnymi, polskimi obywatelami.</ref>. Rodzina Kaźmierczuków trafiła do kołchozu<ref>Kołchoz jest to rolnicza spółdzielnia produkcyjna , działająca w czasach ZSRR.</ref>. Tu wynagradzani byli pieniędzmi, ale nadal bytowali w trudnych, syberyjskich warunkach na „nieludzkiej ziemi” , w tzw. socjalizmie radzieckim.

Szansą na wydostanie się z Kraju Rad było wstąpienie do tworzącej się armii polskiej. Informacje docierały z dużym opóźnieniem. Celestyn już nie zdążył do Armii Andersa<ref>Do sierpnia 1942 r. na terytorium ZSRR sformowana została blisko 100-tysięczna armia polska gen. Władysława Andersa. Po jej ewakuacji do Iranu w 1942 r. delikatne i na ogół trudne stosunki polsko-radzieckie uległy gwałtownemu pogorszeniu. Władze radzieckie likwidowały uprzednio przyznane polskiej społeczności przywileje oraz polskie instytucje podlegające dotychczas ambasadzie RP w Kujbyszewie. Po reakcji polskiego rządu na mord w Katyniu w kwietniu 1943 r. rząd radziecki zerwał stosunki dyplomatyczne z rządem polskim w Londynie.</ref>, ale udało mu się dotrzeć do formującej się I Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki i od 23 maja 1943r1943 r. był w polskim mundurze. Po krótkim przeszkoleniu i złożeniu przysięgi został wysłany na pierwszą linię frontu. Będąc tylko żołnierzem, w stopniu plutonowego, wraz z I Dywizją przeszedł cały szlak bojowy od Lenino do Berlina. Choć wielokrotnie ranny, przeżył szczęśliwie okrutne walki pod Lenino, w 1944 r. walczył pod Puławami i o warszawską Pragę. Od lutego 1945 r. walczył o Wał Pomorski, forsował Odrę oraz wziął udział w szturmie Berlina. Po wojnie został mianowany awansowany najpierw do stopnia sierżanta, później podporucznika aż do stopnia porucznika.

Rodzina Celestyna wróciła do Polski dopiero w 1946 rokur. Wędrówka z dalekiej Syberii trwała 2 miesiące, od kwietnia do czerwca.Rodzina, choć niepełna, odnalazła się w swoich stronach rodzinnych. Celestyn pracował jako rolnik i cieśla. Przeludnienie wsi i szansa na polepszenie życia rodziny (mieli dwoje dzieci: córka rocznik ur. w 1947r., syn rocznik 1953) spowodowała, że wybrali nowe miejsce do życia (podpowiedziane przez krewnych mieszkających już w Łodzi) i w 1959 r. przeprowadzili się do Ozorkowa. Celestyn znalazł pracę jako cieśla-stolarz w MHD<ref>Miejski Handel Detaliczny.</ref>, a żona Anna została szwaczką i krawcową w ZPO Latona.

Celestyn Kaźmierczuk, będąc sybirakiem<<ref>Legitymacja Związku Sybiraków nr 15462.</ref>, kombatantem, inwalidą<ref>Inwalida wojenny I grupy.</ref>, chętnie spotykał się z młodzieżą szkolną i wojskową oraz udzielał się w stowarzyszeniach wojskowych. Jako naoczny świadek okrucieństw dwóch systemów totalitarnych dawał świadectwo , czym jest okrucieństwo wojny.

1. #Archiwum Wiesława Kazimierczuka, syna Celestyna. 2. #Relacja ustna Anny Kaźmierczuk zdz d. Brzezińskiej, rocznik 1920.