Kaźmierczuk Celestyn: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Wprowadzenie nowego hasła)
Linia 1: Linia 1:
 
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
 
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
−
 
+
[[Plik:Celestyn_ozo.jpg|mały|prawo|Celestyn Kaźmierczuk]]
 
'''Celestyn Kaźmierczuk''' (ur. 13 kwietnia 1916 r., zm. 21 grudnia 1991 r. w Ozorkowie) - żołnierz, cieśla, społecznik.
 
'''Celestyn Kaźmierczuk''' (ur. 13 kwietnia 1916 r., zm. 21 grudnia 1991 r. w Ozorkowie) - żołnierz, cieśla, społecznik.
 
==Biografia==
 
==Biografia==

Wersja z 17:29, 22 lut 2016

<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>

Celestyn Kaźmierczuk

Celestyn Kaźmierczuk (ur. 13 kwietnia 1916 r., zm. 21 grudnia 1991 r. w Ozorkowie) - żołnierz, cieśla, społecznik.

Biografia

Syn Wojciecha i Elżbiety, małżeństwa Kaźmierczuków, urodził się we wsi Patoki, pow. Bielsk Podlaski. Rodzina od wielu pokoleń oprócz uprawy roli, zajmowała się obróbką drewna: ciesielstwem i stolarstwem.

Celestyn, po ukończeniu dwóch klas szkoły wiejskiej, wdrażany był do zawodu cieśli.

W latach 1937-1939 odbył obowiązkową służbę wojskową. Zmobilizowany 30 sierpnia 1939 r. brał udział w wojnie obronnej Polski[1] na Podlasiu.

W 1940 roku zawarł związek małżeński z Anną Brzezińską (c. Bronisława i Anny).

Rodzinna wieś w wyniku przesuwania się frontu i granic obu okupantów na przełomie 1939 i 1940 roku trafiła pod okupację sowiecką.

W pierwszych miesiącach 1941 roku cała rodzina Kaźmierczuków wraz z innymi polskimi rodzinami została wysiedlona na Syberię w okolice Nowosybirska, ponad 4600 km od domu. Koszmarna podróż pociągiem towarowym trwała 16 dni. Przebywali na odludziu, do najbliższego ośrodka cywilizacji było kilkadziesiąt kilometrów. Tam zmarł, w połowie 1942 r., senior rodu, Wojciech Kaźmierczuk, mający 70 lat.

Początkowo pracowali w sowchozie[2], a wynagrodzeniem była skromna porcja jedzenia. Przy czym pracowali, to mogli dostać, np. ziemniaki czy brukiew. Sytuacja zesłańców uległa zmianie na lepsze w II połowie 1941 r.[3]. Rodzina Kaźmierczuków trafiła do kołchozu[4]. Tu wynagradzani byli pieniędzmi, ale nadal bytowali w trudnych, syberyjskich warunkach na „nieludzkiej ziemi” w tzw. socjalizmie radzieckim.

Szansą na wydostanie się z Kraju Rad było wstąpienie do tworzącej się armii polskiej. Informacje docierały z dużym opóźnieniem. Celestyn już nie zdążył do Armii Andersa[5], ale udało mu się dotrzeć do formującej się I Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki i od 23 maja 1943r. był w polskim mundurze. Po krótkim przeszkoleniu i złożeniu przysięgi został wysłany na pierwszą linię frontu. Będąc tylko żołnierzem, w stopniu plutonowego, wraz z I Dywizją przeszedł cały szlak bojowy od Lenino do Berlina. Choć wielokrotnie ranny, przeżył szczęśliwie okrutne walki pod Lenino, w 1944 r. walczył pod Puławami i o warszawską Pragę. Od lutego 1945 walczył o Wał Pomorski, forsował Odrę oraz wziął udział w szturmie Berlina. Po wojnie został mianowany najpierw do stopnia sierżanta, później podporucznika aż do stopnia porucznika.

Rodzina Celestyna wróciła do Polski dopiero w 1946 roku. Wędrówka z dalekiej Syberii trwała 2 miesiące, od kwietnia do czerwca. Rodzina, choć niepełna, odnalazła się w swoich stronach rodzinnych. Celestyn pracował jako rolnik i cieśla. Przeludnienie wsi i szansa na polepszenie życia rodziny (mieli dwoje dzieci: córka rocznik 1947, syn rocznik 1953) spowodowała, że wybrali nowe miejsce do życia (podpowiedziane przez krewnych mieszkających już w Łodzi) i w 1959 r. przeprowadzili się do Ozorkowa. Celestyn znalazł pracę jako cieśla-stolarz w MHD[6], a żona Anna została szwaczką i krawcową w ZPO Latona.

Celestyn Kaźmierczuk, będąc sybirakiem<[7], kombatantem, inwalidą[8], chętnie spotykał się z młodzieżą szkolną i wojskową oraz udzielał się w stowarzyszeniach wojskowych. Jako naoczny świadek okrucieństw dwóch systemów totalitarnych dawał świadectwo czym jest okrucieństwo wojny. Przez ostatnie 10 lat życia zmagał się z chorobą nowotworową. Zmarł 21 grudnia 1991 r. Został pochowany z honorami wojskowymi na cmentarzu Nowym w Ozorkowie.

Odznaczenia

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[9]
  • Odznaka Grunwaldzka przyznana w 1946 r.
  • Krzyż walecznych[10]
  • Medal za udział w wojnie obronnej 1939[11]
  • Medal za udział w walkach o Berlin[12]
  • Honorowy członek Koła Młodzieży Wojskowej (jako uczestnik szturmu na Berlin)[13]
  • Opiekun miejsc pamięci narodowej[14]
  • Członek ZBOWID[15]
  • Członek Związku Inwalidów Wojennych[16]
  • Odznaka Honorowa zasłużonego działacza Związku Inwalidów Wojennych[17]
  • Srebrny i Brązowy Medal za zasługi dla obronności kraju[18]
  • Medal za długoletnie pożycie małżeńskie (50 lat) przyznany w 1990 r. przez Prezydenta RP[19]

Źródła informacji

1. Archiwum Wiesława Kazimierczuka, syna Celestyna

2. Relacja ustna Anny Kaźmierczuk zd. Brzezińskiej, rocznik 1920

Przypisy

Oprac. Zdzisław Żerkowski

  1. ↑ Od 1 do 24 września 1939 r.
  2. ↑ Sowchoz jest to państwowe gospodarstwo rolne w Związku Radzieckim.
  3. ↑ Po zawarciu układu rządu polskiego gen. Władysława Sikorskiego na emigracji w Londynie z rządem ZSRR w lipcu 1941 r. i nawiązaniu tym samym stosunków dyplomatycznych. Na mocy tego układu więzieni i przebywający w rejonach deportacji stali się wolnymi, polskimi obywatelami
  4. ↑ Kołchoz jest to rolnicza spółdzielnia produkcyjna działająca w czasach ZSRR.
  5. ↑ Do sierpnia 1942 r. na terytorium ZSRR sformowana została blisko 100-tysięczna armia polska gen. Władysława Andersa. Po jej ewakuacji do Iranu w 1942 r. delikatne i na ogół trudne stosunki polsko-radzieckie uległy gwałtownemu pogorszeniu. Władze radzieckie likwidowały uprzednio przyznane polskiej społeczności przywileje oraz polskie instytucje podlegające dotychczas ambasadzie RP w Kujbyszewie. Po reakcji polskiego rządu na mord w Katyniu w kwietniu 1943 r. rząd radziecki zerwał stosunki dyplomatyczne z rządem polskim w Londynie.
  6. ↑ Miejski Handel Detaliczny.
  7. ↑ Legitymacja Związku Sybiraków nr 15462.
  8. ↑ Inwalida wojenny I grupy.
  9. ↑ Leg nr 517-73-75.
  10. ↑ Legitymacja nr I-66746.
  11. ↑ Leg nr 12-87-11 MW.
  12. ↑ Leg. Nr 02517.
  13. ↑ Legitymacja nr 144756.
  14. ↑ Leg. nr 4039/Ł.
  15. ↑ Leg. Nr 0850583 Związek Bojowników o Wolność i Demokrację poprzednik Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych.
  16. ↑ Leg. Nr 881.
  17. ↑ Leg. Nr 881.
  18. ↑ Leg. Nr S-67242.
  19. ↑ Leg. Nr 257-90-29.
Źródło: „https://ozopedia.org/index.php?title=Kaźmierczuk_Celestyn&oldid=2640”