1592
edycje
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
oprac<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> '''Celestyn Kaźmierczuk''' (ur. 13 kwietnia 1916 r., zm. 21 grudnia 1991 r. w Ozorkowie) - żołnierz, cieśla, społecznik.==Biografia==Syn Wojciecha i Elżbiety, małżeństwa Kaźmierczuków, urodził się we wsi Patoki, pow. Bielsk Podlaski. Rodzina od wielu pokoleń oprócz uprawy roli, zajmowała się obróbką drewna: ciesielstwem i stolarstwem. Celestyn, po ukończeniu dwóch klas szkoły wiejskiej, wdrażany był do zawodu cieśli. W latach 1937-1939 odbył obowiązkową służbę wojskową. Zmobilizowany 30 sierpnia 1939 r. brał udział w wojnie obronnej Polski<ref>Od 1 do 24 września 1939 r.</ref> na Podlasiu. W 1940 roku zawarł związek małżeński z Anną Brzezińską (c. Bronisława i Anny). Rodzinna wieś w wyniku przesuwania się frontu i granic obu okupantów na przełomie 1939 i 1940 roku trafiła pod okupację sowiecką. W pierwszych miesiącach 1941 roku cała rodzina Kaźmierczuków wraz z innymi polskimi rodzinami została wysiedlona na Syberię w okolice Nowosybirska, ponad 4600 km od domu. Koszmarna podróż pociągiem towarowym trwała 16 dni. Przebywali na odludziu, do najbliższego ośrodka cywilizacji było kilkadziesiąt kilometrów. Tam zmarł, w połowie 1942 r., senior rodu, Wojciech Kaźmierczuk, mający 70 lat. Początkowo pracowali w sowchozie<ref>Sowchoz jest to państwowe gospodarstwo rolne w Związku Radzieckim.</ref>, a wynagrodzeniem była skromna porcja jedzenia. Przy czym pracowali, to mogli dostać, np. ziemniaki czy brukiew.Sytuacja zesłańców uległa zmianie na lepsze w II połowie 1941 r.<ref>Po zawarciu układu rządu polskiego gen. Władysława Sikorskiego na emigracji w Londynie z rządem ZSRR w lipcu 1941 r. i nawiązaniu tym samym stosunków dyplomatycznych. Na mocy tego układu więzieni i przebywający w rejonach deportacji stali się wolnymi, polskimi obywatelami</ref>. Rodzina Kaźmierczuków trafiła do kołchozu<ref>Kołchoz jest to rolnicza spółdzielnia produkcyjna działająca w czasach ZSRR.</ref>. Tu wynagradzani byli pieniędzmi, ale nadal bytowali w trudnych, syberyjskich warunkach na „nieludzkiej ziemi” w tzw. socjalizmie radzieckim. Szansą na wydostanie się z Kraju Rad było wstąpienie do tworzącej się armii polskiej. Informacje docierały z dużym opóźnieniem. Celestyn już nie zdążył do Armii Andersa<ref>Do sierpnia 1942 r. na terytorium ZSRR sformowana została blisko 100-tysięczna armia polska gen. Władysława Andersa. Po jej ewakuacji do Iranu w 1942 r. delikatne i na ogół trudne stosunki polsko-radzieckie uległy gwałtownemu pogorszeniu. Władze radzieckie likwidowały uprzednio przyznane polskiej społeczności przywileje oraz polskie instytucje podlegające dotychczas ambasadzie RP w Kujbyszewie. Po reakcji polskiego rządu na mord w Katyniu w kwietniu 1943 r. rząd radziecki zerwał stosunki dyplomatyczne z rządem polskim w Londynie.</ref>, ale udało mu się dotrzeć do formującej się I Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki i od 23 maja 1943r. był w polskim mundurze. Po krótkim przeszkoleniu i złożeniu przysięgi został wysłany na pierwszą linię frontu. Będąc tylko żołnierzem, w stopniu plutonowego, wraz z I Dywizją przeszedł cały szlak bojowy od Lenino do Berlina. Choć wielokrotnie ranny, przeżył szczęśliwie okrutne walki pod Lenino, w 1944 r. walczył pod Puławami i o warszawską Pragę. Od lutego 1945 walczył o Wał Pomorski, forsował Odrę oraz wziął udział w szturmie Berlina. Po wojnie został mianowany najpierw do stopnia sierżanta, później podporucznika aż do stopnia porucznika. Rodzina Celestyna wróciła do Polski dopiero w 1946 roku. Wędrówka z dalekiej Syberii trwała 2 miesiące, od kwietnia do czerwca.Rodzina, choć niepełna, odnalazła się w swoich stronach rodzinnych. Celestyn pracował jako rolnik i cieśla. Przeludnienie wsi i szansa na polepszenie życia rodziny (mieli dwoje dzieci: córka rocznik 1947, syn rocznik 1953) spowodowała, że wybrali nowe miejsce do życia (podpowiedziane przez krewnych mieszkających już w Łodzi) i w 1959 r. przeprowadzili się do Ozorkowa. Celestyn znalazł pracę jako cieśla-stolarz w MHD<ref>Miejski Handel Detaliczny.</ref>, a żona Anna została szwaczką i krawcową w ZPO Latona. Celestyn Kaźmierczuk, będąc sybirakiem<<ref>Legitymacja Związku Sybiraków nr 15462.</ref>, kombatantem, inwalidą<ref>Inwalida wojenny I grupy.</ref>, chętnie spotykał się z młodzieżą szkolną i wojskową oraz udzielał się w stowarzyszeniach wojskowych. Jako naoczny świadek okrucieństw dwóch systemów totalitarnych dawał świadectwo czym jest okrucieństwo wojny.Przez ostatnie 10 lat życia zmagał się z chorobą nowotworową. Zmarł 21 grudnia 1991 r. Został pochowany z honorami wojskowymi na cmentarzu Nowym w Ozorkowie.==Odznaczenia==*Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski<ref>Leg nr 517-73-75.</ref> *Odznaka Grunwaldzka przyznana w 1946 r.*Krzyż walecznych<ref>Legitymacja nr I-66746.</ref> *Medal za udział w wojnie obronnej 1939<ref>Leg nr 12-87-11 MW.</ref> *Medal za udział w walkach o Berlin<ref>Leg. Nr 02517.</ref> *Honorowy członek Koła Młodzieży Wojskowej (jako uczestnik szturmu na Berlin)<ref>Legitymacja nr 144756.</ref> *Opiekun miejsc pamięci narodowej<ref>Leg. nr 4039/Ł.</ref> *Członek ZBOWID<ref>Leg. Nr 0850583 Związek Bojowników o Wolność i Demokrację poprzednik Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych.</ref> *Członek Związku Inwalidów Wojennych<ref>Leg. Nr 881.</ref> *Odznaka Honorowa zasłużonego działacza Związku Inwalidów Wojennych<ref>Leg. Nr 881.</ref> *Srebrny i Brązowy Medal za zasługi dla obronności kraju<ref>Leg. Nr S-67242.</ref> *Medal za długoletnie pożycie małżeńskie (50 lat) przyznany w 1990 r. przez Prezydenta RP<ref>Leg. Nr 257-90-29.</ref> == Źródła informacji==1. Archiwum Wiesława Kazimierczuka, syna Celestyna 2. Relacja ustna Anny Kaźmierczuk zd. Brzezińskiej, rocznik 1920==Przypisy== ''<small>Oprac. '''Zdzisław Żerkowski'''</small>''
brak opisu edycji
[[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]]
