Zmiany

Dnia 10 lutego 1864 roku r. o godz. 11.00 Wawrzyniec Jeziorski został wyprowadzony z aresztu przy ul. Browarnej (dzisiejsza Wigury 1). W asyście piechoty i Kozaków, kondukt podążył ulicą ul. Zajączka (dzisiejsza Listopadowa) w stronę Rynku. Po drodze, w tłumie, Wawrzyniec zobaczył swoją żonę Mariannę, która pokazała mu martwego syna. W południe Wawrzyniec stanął przed szubienicą, a prokurator sądowy odczytał wyrok. Według przekazu, Wawrzyniec Jeziorski zdążył jeszcze ściągnąć biały szal i rzucić go w tłum<ref>Strzępki podartego przez ludzi szala przez całe lata służyły ozorkowianom jako zakładki w modlitewnikach.</ref>. Następnie kat założył mu sznur na szyję. Po chwili nastąpiła egzekucja. Po stwierdzeniu przez lekarza wojskowego, że skazaniec nie żyje, ciało Wawrzyńca złożono na wozie i pod eskortą Kozaków wywieziono ulicą ul. Kościelną na pobliskie pola – Błonie (rejon między dzisiejszą ul. Słowackiego a ul. Kościelną), tam zostało prawdopodobnie pogrzebane. Zgromadzeni mieszkańcy, którzy byli obecni przy egzekucji, zostali przetrzymani na placu przez kilka godzin przez wojsko carskie, w tym samym czasie konnica kozacka zatarła ślady po pochówku Wawrzyńca Jeziorskiego<ref>Górny P. A., Dzień 10 lutego 1864 roku, Wiadomości Ozorkowskie nr 2 (189), luty 2007, s. 10.</ref>.