Jarczyński Wacław: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "Kategoria:Hasła w przygotowaniu") |
(wprowadzono tekst i zdjęcie) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | [[ | + | [[Plik:Jarczynski-Waclaw.jpg|mały|prawo|Wacław Jarczyński, marzec 1920 r.]] |
| + | '''Wacław Jarczyński''', (ur. 14 kwietnia 1898 r., zm. 1 czerwca 1920 r.) – żołnierz Wojska Polskiego. | ||
| + | |||
| + | == Biografia == | ||
| + | Był synem Leona i Bronisławy (z d. Żerkowskiej) małżeństwa Jarczyńskich.<br /> | ||
| + | |||
| + | Po ukończeniu szkoły elementarnej (1905-1911) rozpoczął pracę w zakładzie Rzepkowiczów, a następnie został zarejestrowany w oddziale przędzalni w fabryce szlösserowskiej na Strzeblewie, gdzie pracował od dnia 23 stycznia 1913 r. do 15 listopada 1914 r.<ref>Zaświadczenie Fogla z dnia 13.09.1934r.</ref><br /> | ||
| + | |||
| + | W czasie I wojny światowej był aktywnym uczestnikiem stowarzyszeń niepodległościowych w Łodzi i w Ozorkowie o charakterze paramilitarnym.<br /> | ||
| + | |||
| + | W 1919 r. wstąpił do Wojska Polskiego. Służył w 30 Pułku Strzelców Kaniowskich, z którym przeszedł szlak bojowy w wojnie polsko – bolszewickiej.<br /> | ||
| + | |||
| + | Wacław Jarczyński walczył na pierwszej linii frontu w IV kompanii. W czasie bitwy pod miejscowością Borowe<ref>Borowe to miejscowość obecnie znajdująca się na Białorusi przy granicy z Litwą. W latach 20-tych XX wieku należała do województwa wileńskiego.</ref> , wykazując się dużą odwagą w ataku na wroga, został śmiertelnie ranny odłamkiem pocisku<ref>Świadkowie śmierci: sierżant Sobczyński i Józef Laba obaj z IV kompanii 30 pułku piechoty.</ref> . Po bitwie został pochowany w Kozianach, pow. Dzisna w dniu 1 czerwca 1920 r. w kwaterze wojennej miejscowego cmentarza. Ceremonię prowadził kapelan 30 pułku piechoty ksiądz Batko<ref>Wypis z księgi zmarłych Polowej Kurii Biskupiej tom 164, str. 17.</ref> .<br /> | ||
| + | |||
| + | |||
| + | == Pamięć == | ||
| + | Pamięć o Wacławie przetrwała w dalszej i bliższej rodzinie. Została najpierw utrwalona na tablicy memoratywnej, która znajdowała się na Kopcu Niepodległości oraz na tablicy z 1938 r. wmurowanej w południową ścianę wieży kościoła św. Józefa w Ozorkowie.<br /> | ||
| + | |||
| + | <small>''oprac. '''Zdzisław Żerkowski'''''</small> | ||
| + | == Przypisy == | ||
Wersja z 21:47, 5 lut 2016
Wacław Jarczyński, (ur. 14 kwietnia 1898 r., zm. 1 czerwca 1920 r.) – żołnierz Wojska Polskiego.
Biografia
Był synem Leona i Bronisławy (z d. Żerkowskiej) małżeństwa Jarczyńskich.
Po ukończeniu szkoły elementarnej (1905-1911) rozpoczął pracę w zakładzie Rzepkowiczów, a następnie został zarejestrowany w oddziale przędzalni w fabryce szlösserowskiej na Strzeblewie, gdzie pracował od dnia 23 stycznia 1913 r. do 15 listopada 1914 r.[1]
W czasie I wojny światowej był aktywnym uczestnikiem stowarzyszeń niepodległościowych w Łodzi i w Ozorkowie o charakterze paramilitarnym.
W 1919 r. wstąpił do Wojska Polskiego. Służył w 30 Pułku Strzelców Kaniowskich, z którym przeszedł szlak bojowy w wojnie polsko – bolszewickiej.
Wacław Jarczyński walczył na pierwszej linii frontu w IV kompanii. W czasie bitwy pod miejscowością Borowe[2] , wykazując się dużą odwagą w ataku na wroga, został śmiertelnie ranny odłamkiem pocisku[3] . Po bitwie został pochowany w Kozianach, pow. Dzisna w dniu 1 czerwca 1920 r. w kwaterze wojennej miejscowego cmentarza. Ceremonię prowadził kapelan 30 pułku piechoty ksiądz Batko[4] .
Pamięć
Pamięć o Wacławie przetrwała w dalszej i bliższej rodzinie. Została najpierw utrwalona na tablicy memoratywnej, która znajdowała się na Kopcu Niepodległości oraz na tablicy z 1938 r. wmurowanej w południową ścianę wieży kościoła św. Józefa w Ozorkowie.
oprac. Zdzisław Żerkowski
Przypisy
- ↑ Zaświadczenie Fogla z dnia 13.09.1934r.
- ↑ Borowe to miejscowość obecnie znajdująca się na Białorusi przy granicy z Litwą. W latach 20-tych XX wieku należała do województwa wileńskiego.
- ↑ Świadkowie śmierci: sierżant Sobczyński i Józef Laba obaj z IV kompanii 30 pułku piechoty.
- ↑ Wypis z księgi zmarłych Polowej Kurii Biskupiej tom 164, str. 17.
