Józefowicz Józef: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m |
||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
We wrześniu 1939 r. odłączył się do rodziny ewakuującej się z Łodzi do Ozorkowa i zaginął w trakcie działań wojennych. | We wrześniu 1939 r. odłączył się do rodziny ewakuującej się z Łodzi do Ozorkowa i zaginął w trakcie działań wojennych. | ||
| − | Uznany za zmarłego z dniem 9 maja 1946 r. Jego symboliczny grób mieści się na cmentarzu Św. Anny w Łodzi w sektorze kw.81, l.14, gr.15 | + | Uznany za zmarłego z dniem 9 maja 1946 r. Jego symboliczny grób mieści się na cmentarzu Św. Anny w Łodzi w sektorze kw. 81, l. 14, gr. 15 |
''<small>Oprac. '''Wojciech Kowalczyk''', wnuk</small>'' | ''<small>Oprac. '''Wojciech Kowalczyk''', wnuk</small>'' | ||
Wersja z 14:15, 1 maj 2016
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
Józef Józefowicz (ur. 20 lutego 1886 r. w Ozorkowie, uznany za zmarłego w 1946 r.), działacz ruchu robotniczego.
Biografia
Józef Józefowicz urodził się w rodzinie Władysława Józefowicza, ogrodnika i Józefy z Mateckich. Był bratem Wincentego Józefowicza, a także Adama Józefowicza, ojca Barbary Sałacińskiej.
Jako młody człowiek zapisał się do organizacji bojowej SDKPiL[1]. Wielokrotnie aresztowany za agitację przeciwrządową, wymuszanie przerywania pracy, rozpowszechnianie nielegalnej literatury w przedsiębiorstwach ozorkowskich i okolicznych, w tym majątku Sokolniki. W czerwcu 1910 r. skazany na dwuletni pobyt w Czerdyńskim Kraju guberni Permskiej pod nadzorem policji. Po powrocie pracował jako robotnik rolny m. in. w Bielawach w powiecie łęczyckim. W 1916 r. założył rodzinę, a później osiadł w Łodzi, gdzie długie lata pracował jako woźny szkoły powszechnej.
We wrześniu 1939 r. odłączył się do rodziny ewakuującej się z Łodzi do Ozorkowa i zaginął w trakcie działań wojennych.
Uznany za zmarłego z dniem 9 maja 1946 r. Jego symboliczny grób mieści się na cmentarzu Św. Anny w Łodzi w sektorze kw. 81, l. 14, gr. 15
Oprac. Wojciech Kowalczyk, wnuk
Przypisy
- ↑ Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy.
