392
edycje
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
m
→Biografia
Syn Franciszka i Stanisławy z d. Bednarskiej, małżeństwa Grzegorczyków. Ojciec był z zawodu szewcem, a mama prządką.<br />
Po ukończeniu szkoły powszechnej, od 13. roku życia podjął pracę w Zakładach [[Towarzystwo Schlösserowskiej Przędzalni, Bawełny i Tkalni|Towarzystwa Schlösserowskiej Przędzalni, Bawełny i Tkalni]] w Ozorkowie. Równocześnie skończył szkołę przyfabryczną. W czasie pierwszej I wojny światowej wyjechał na tzw. saksy do Prus (w l. 1916-1919). W l. 1920-1922 odbył służbę wojskową w 10. Kaniowskim Pułku Artylerii Lekkiej w Łodzi. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Pododdziały Pułku walczyły 31 sierpnia 1920 r. w bitwie pod Komarowem.<br />
W Łodzi Jan Grzegorczyk uzupełnił wykształcenie w zakresie czterech klas gimnazjum. Po powrocie do Ozorkowa pracował w fabryce na [[Strzeblew|Strzeblewie]] jako tkacz.<br />
Równocześnie zaangażował się w działalność TUR-u<ref>Towarzystwo Uniwersytetu Robotniczego (TUR) – socjalistyczna organizacja oświatowo-kulturalna, działająca od 1923 do 1948 r.</ref>, w l. 1924-1925 pełnił funkcję sekretarza. Działał też w Związku Zawodowym Robotników i Robotnic Przemysłu Włókienniczego w Polsce. Został wybrany delegatem fabrycznym. Stał się aktywnym organizatorem i współorganizatorem strajków. Wybrany był członkiem komitetu fabrycznego.<br />
Współpracował z działaczami komunistycznymi i kolportował komunistyczną literaturę, za co w 1926 r. wydalono go z TUR.<br />
W l. 1927-1938 był członkiem i aktywistą MOPR<ref>Międzynarodowa Organizacja Pomocy Rewolucjonistom, link: https://pl.wikipedia.org/wiki/Międzynarodowa_Organizacja_Pomocy_Rewolucjonistom</ref>, zbierał składki i pomagał rodzinom aresztowanych komunistów.<br />
W 1928 r. wziął ślub z Heleną z Targalskich (córką Józefa Targalskiego i Rozalii Zwawczyk), owocem ich związku jest dwóch synów (ur. 1931 i 1936)<br />
30 września1939 września 1939 r. został zmobilizowany do WP i brał udział w wojnie obronnej Polski , służąc w pułku artylerii polowej. Podczas obrony Warszawy został kontuzjowany i wzięty do niemieckiej niewoli, z której udało mu się uciec.<br />
W 1943 r. wstąpił do PPR<ref>Polska Partia Robotnicza.</ref>. Był członkiem egzekutywy KM PPR, od 1948 r. PZPR. Od stycznia 1945 r. organizował prace pracę administracji w Ozorkowie.<br />
==Pełnione funkcje==
