Zmiany

Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m
brak opisu edycji
== Warunki ==
Warunki bytowe w getcie były bardzo ciężkie. W jednym niewielkim domu przebywało kilka rodzin. Niebywała ciasnota powodowała, że spano na zmiany. Niektórzy Żydzi zmuszeni byli przebywać jedynie pod prymitywnym zadaszeniem, czyli wiatą, narażeni na mróz , wiatr i deszcz. Stąd częste choroby i znaczna śmiertelność. Raz dziennie dostarczano zupę z brukwi lub marchwi oraz raz na tydzień trafiało do getta ok. 60 l rozwodnionych odpadów mlecznych<ref>S. Frątczak,'' Piekło getta...'', [w:] Wiadomości Ozorkowskie, 1992, nr 14. s. 6.</ref>.
Brak higieny powodował powstawanie chorób: tyfusu, duru brzusznego, cholery; te i inne choroby oraz wszechobecna wszawica miały wpływ na dużą śmiertelność. Pochówek zmarłych odbywał się na cmentarzu żydowskim przy ul. Sosnowej. <br />
Żydzi byli zmuszani do pracy na rzecz miasta Ozorkowa; zajmowali się sprzątaniem ulic, rozbiórką zniszczonych i starych budynków (synagoga i mykwa), a także pracowali przy budowie wałów regulujących koryto rzeki Bzury. Żydowski Urząd Pracy dbał o kierowanie do robót określonej liczby Żydów, poza tym wyznaczał ilość ludności zdolnej do pracy przy przymusowych robotach poza granicami miasta Ozorkowa zgodnie z zarządzeniem władz hitlerowskich. W początkowym okresie istnienia getta każdy, kto posiadał zawód, otrzymywał pracę poza granicami getta w zamian za kartki na żywność. Żydzi, będąc przymusowymi pracownikami na terenie miasta, każdego dnia rano opuszczali granice getta, aby wieczorem do niego powrócić<ref>E. Sowiński, P. Stanałowski, ''Brunnstadt Ghetto'', relacja świadka Stefy Szabszewicz: "Jak ktoś miał konkretny zawód, dostawał przydział pracy i mógł pracować poza terenem getta. Każdy musiał wrócić wieczorem do getta".</ref>.

Menu nawigacyjne