392
edycje
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
m
Został pochowany na Cmentarzu Doły w Łodzi.<ref>Kwatera XXV, rząd 17, grób 1</ref><br />
→Biografia
==Biografia==
Syn Stanisława i Cecylii ze Steglińskich, małżeństwa Geragów. Rodzice byli rolnikami na obrzeżach Ozorkowa.
Po ukończeniu szkoły powszechnej Bolesław został zatrudniony w fabryce schlösserowskiej, na wydziale przędzalni. Pochodząc z biednej rodziny i sam ciężko pracując jako nieletni , uświadamia sobie , czym są nierówności społeczne. Bliskie stają się mu hasła socjalistycznego ruchu robotniczego. Od 1928 roku r. zostaje członkiem KZMP<ref>Komunistyczny Związek Młodzieży Polskiej</ref>. Cztery lata później, w 1932 r., wstąpił do Komunistycznej Partii Polski. Brał udział i był współorganizatorem strajków przeciw bezwzględnemu wyzyskowi , jaki stosował dzierżawca fabryki, Majer Fogel. Równolegle z pracą i początkiem działalności partyjnej przyszły burmistrz i prezydent Łodzi uzupełniał wykształcenie. Skończył gimnazjum i zdał maturę. Bolesław Geraga skończył także studia - w Wyższej Szkole Nauk Społecznych - , ale zrobił to dopiero w latach 60-tych . XX w.<br />
Pracując w fabryce na Strzeblewie poznał młodą tkaczkę, Kazimierę Herter , z którą zawarł związek małżeński 18 listopada 1933 r.<br />
W czasie okupacji hitlerowskiej Geragowie mieszkali w Łodzi. Bolesław zaangażował się w działalność komunistycznego ruchu oporu, należał wówczas do Polskiej Partii Robotniczej a także Gwardii Ludowej i Armii Ludowej. Organizacje te zostały powołane przez partię komunistyczną do prowadzenia walki zbrojnej. W regionie łódzkim Geraga był wyróżniającym się członkiem tych organizacji. Był organizatorem i sekretarzem Komitetu Miejskiego PPR<ref>Polska Partia Robotnicza</ref> w Ozorkowie, był też w składzie Komitetu Okręgowego Łódź-Podmiejska PPR. W latach 1943-1944 był członkiem Komendy Okręgu Łódzkiego Gwardii Ludowej, a później - Armii Ludowej. Był również w ścisłym dowództwie Obwodu Łęczyckiego Gwardii Ludowej (później Armii Ludowej).
W lipcu 1944 roku Bolesław Geraga został wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec. Udało mu się uciec z transportu, dzięki czemu uniknął tragicznego losu wielu więźniów drugiej II wojny światowej. Ukrywał się aż do wyzwolenia.Po wojnie Bolesław Geraga wrócił do Ozorkowa, a nowe władze natychmiast mianowały go na stanowisko burmistrza. Przyszedł czas na odbudowę fabryk, zorganizowania zorganizowanie życia w okaleczonym wojną, wyludnionym mieście. Stara się być wszędzie, działać, rozwiązywać problemy.<br />
Już na początku 1946 roku r. Geraga został przeniesiony do Łodzi. Dalszą drogę życiową realizował w Łodzi i w różnych placówkach w Polsce. Był sprawnym administratorem i z jego inicjatywy zrealizowano wiele inwestycji służących do dziś łodzianom (szpitale, elektrociepłownie, wodociąg z Pilicy, osiedle Retkinia, budynki UŁ, TV Łódź). Po pełnieniu wielu funkcji <br /> Został pochowany na cmentarzu Doły w centralnych władzach powrócił do Łodzi.<ref>Kwatera XXV, rząd 17, gdzie mieszkał do końca życia.grób 1</ref><br />
==Działalność polityczna==
* Od 1928 r. członek KZMP
