Frątczak Stanisław: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(utworzono nowe hasło)
 
(Dodanie Odznaka Złota ZHP)
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
oprac. Stanisław Frątczak
+
[[Plik:Frątczak_stanisław.jpg|200px|thumb|prawo|Stanisław Frątczak]]
 +
[[Plik:Patent_chorazego.jpg|200px|thumb|prawo|Patent chorążego]]
 +
'''Stanisław Frątczak''' (ur. 12 sierpnia 1930 r. w Ozorkowie) – nauczyciel, regionalista, publicysta, działacz społeczny.
 +
==Biografia==
 +
Urodził się w rodzinie robotniczej. Naukę w trzeciej klasie Szkoły Podstawowej nr 3 w Ozorkowie przerwała II wojna światowa i niemiecka okupacja. Od dwunastego roku życia pracował przymusowo w fabryce trepów ''Holzschuhfabrik'' Wilhelma Lenza w Ozorkowie.
 +
Po wojnie ukończył szkołę podstawową w Publicznej Szkole Powszechnej II stopnia nr 1 w Ozorkowie, a następnie kontynuował wykształcenie:<br />   
 +
*w Państwowym Gimnazjum im. S. Żeromskiego przy Państwowym Liceum Pedagogicznym w Zgierzu (1946),<br />
 +
*średnie ogólnokształcące w Państwowym Koedukacyjnym Gimnazjum i Liceum im. S. Staszica w Zgierzu (1951),<br />
 +
*pedagogiczne – na Państwowym Kursie Nauczycielskim w Zgierzu (1951),<br />
 +
*specjalistyczne – w Państwowym Instytucie Pedagogiki Specjalnej (PIPS) w Warszawie (1958-1960),<br />
 +
*harcersko-instruktorskie – w Centralnym Ośrodku Kształcenia Instruktorów Harcerstwa w Skolimowie pod Warszawą,
 +
*geograficzne – na Uniwersytecie Łódzkim (1974-78),<br />
 +
*nauczania początkowego – w Studium Przedmiotowo-Metodycznym w Łodzi.<br />
  
[[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]]
+
Życie zawodowe związał ze szkolnictwem. W dn. 15 sierpnia 1953 r. został mianowany nauczycielem Publicznej Szkoły Podstawowej w Dąbrówce Wielkiej. Od 1 września 1953 r. został przeniesiony na własną prośbę na równorzędne stanowisko w Szkole Podstawowej w Dzierżąznej. Od 1 września 1954 r. Wydział Oświaty Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi powierzył mu obowiązki kierownika Szkoły Podstawowej w Domu Zdrowia im. Korczaka w [[Sokolniki Las|Sokolnikach Lesie]]. <br />
 +
Po ukończeniu studiów w PIPS, od 1960 r. pracował jako nauczyciel w Szkole Podstawowej Specjalnej przy Sanatorium Rehabilitacyjnym dla Dzieci z chorobą reumatyczną w Sokolnikach Lesie, pełniąc tam również obowiązki kierownika wychowania.
 +
W 1986 r. odszedł na emeryturę.
 +
 
 +
Zamiłowanie – turystyka rowerowa, szczególne zainteresowanie – historiografia wojskowa i kartografia.
 +
 
 +
==Działalność społeczna==
 +
Wnioskodawca nadania nazwy ''"[[Szwadron]]"'' powołanej w 2000 r. przez [[PTTK|Oddział PTTK w Ozorkowie]] sekcji kolarskiej. Pomysłodawca przyjęcia za patrona tej sekcji 2. Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich. Autor programu działań patriotycznych, utrwalających pamięć o walkach wrześniowych polskich żołnierzy.<br />
 +
Pełniąc funkcję członka zarządu „Szwadronu” do spraw informacji, prowadził i wydał przy udziale kolegów szwadronistów: Andrzeja Staniewskiego i Grzegorza Skonieczki 37 numerów Informatora Turystycznego [http://ozorkow.wimbp.lodz.pl/index.php/na-szlak.html „Na szlak!”], w którym zamieścił 95 opracowanych przez siebie rowerowych tras wycieczkowych, w tym 35 szlakami bojowymi polskiego oręża.
 +
 
 +
Przewodnik wycieczek turystycznych: pieszych po Ozorkowie, rowerowych po regionie.
 +
 
 +
Inicjator i współrealizator ze „Szwadronem”, władzami wojewódzkimi i samorządowymi gmin trwałego upamiętnienia walk:
 +
*Pomorskiej Brygady Kawalerii w Orłej,
 +
*32 Eskadry Rozpoznawczej w Parzęczewie i Sokolnikach,
 +
*28 Pułku Strzelców Kaniowskich w Kęblinach,
 +
*bohatera powstania styczniowego [[Jeziorski Wawrzyniec|Wawrzyńca Jeziorskiego]],
 +
*oficerów oraz policjantów, ofiar [[Obchody 70. Rocznicy Zbrodni Katyńskiej|zbrodni katyńskiej]] w Ozorkowie.
 +
 
 +
Po powstaniu w „Szwadronie” podsekcji mundurowej o charakterze grupy historyczno-rekonstrukcyjnej, prowadził wspólnie z kolegą szwadronistą Stanisławem Szamałkiem lekcje o tematyce historyczno-wojskowej.
 +
 
 +
== Publicystyka==
 +
*Autor ponad 350. artykułów o różnorodnej tematyce, głównie krajoznawczej i historyczno-wojskowej, publikowanych w prasie samorządowej Ozorkowa i gmin ościennych oraz o zasięgu regionalnym, m.in. w Łódzkim Kwartalniku Krajoznawczym PTTK „Wędrowiec”, „Do Rzeczy” i w Zgierskich Zeszytach Regionalnych,
 +
*Autor i współautor książek:<br />
 +
**''Ozorków – moje miasto najbliższe'', red. Halina Bernat, Ozorków 2006,
 +
**''Architektoniczne walory Ozorkowa'', red. Danuta Trzcińska, Ozorków 2011,
 +
**''Zwycięskie boje żołnierza polskiego na terenie Gminy Ozorków'', dodatek do ''Gminniaka'' nr 265, Ozorków 2013,
 +
**''Gmina Ozorków. Historia i współczesność'', red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014,
 +
**''Wojna i Pamięć, Wrzesień 1939 na Ziemi Łęczyckiej'', red. Renata Nolbrzak, Łódź 2015.<ref>Książki można wypożyczyć w [[Miejska Biblioteka Publiczna|Miejskiej Bibliotece Publicznej w Ozorkowie]].</ref>
 +
 
 +
== Odznaczenia i nagrody==
 +
*Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski<br />
 +
*Złoty Krzyż Zasługi<br />
 +
*Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej<br />
 +
*Srebrny Medal za Zasługi dla Obronności Kraju<br />
 +
*Medal „Pro Memoria”<br />
 +
*Medal „Pro Patria”<br />
 +
*Złota Odznaka ZNP<br />
 +
*Odznaka Srebrna Zasłużony dla Hufca ZHP Ozorków<br />
 +
*Odznaka Zasłużony dla Miasta Ozorkowa<br />
 +
*Odznaka Zasłużony dla Gminy Ozorków<br />
 +
*Odznaka Zasłużony dla Gminy Parzęczew<br />
 +
*Tytuł Przyjaciel Gminy Zgierz<br />
 +
*Pamiątkowa Odznaka Stowarzyszenia „Szwadron Jazdy Rzeczypospolitej Polskiej”<br />
 +
*Pamiątkowa Odznaka Szwadronu Kawalerii im. 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich<br />
 +
*Nagrodzony dwukrotnie Nagrodą Ministra Oświaty i Wychowania<br />
 +
*Patent chorążego w szeregach Federacji Kawalerii Ochotniczej ze starszeństwem z kolejnością 001 (2009)<br />
 +
*Nagroda Burmistrza Miasta Ozorkowa za działalność kulturalną (2012)
 +
*Nagroda Honorowa IPN "Świadek Historii" (2016)
 +
*Odznaka Złota Zasłużony dla Hufca ZHP Ozorków (2017)<br />
 +
 
 +
==Przypis==
 +
<references />
 +
''<small>Oprac. '''[[Trzcińska Danuta|Danuta Trzcińska]]''', autoryzował Stanisław Frątczak</small>''
 +
 
 +
[[Kategoria:Encyklopedia]]
 +
[[Kategoria:Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 06:40, 14 lip 2021

Stanisław Frątczak
Patent chorążego

Stanisław Frątczak (ur. 12 sierpnia 1930 r. w Ozorkowie) – nauczyciel, regionalista, publicysta, działacz społeczny.

Biografia

Urodził się w rodzinie robotniczej. Naukę w trzeciej klasie Szkoły Podstawowej nr 3 w Ozorkowie przerwała II wojna światowa i niemiecka okupacja. Od dwunastego roku życia pracował przymusowo w fabryce trepów Holzschuhfabrik Wilhelma Lenza w Ozorkowie. Po wojnie ukończył szkołę podstawową w Publicznej Szkole Powszechnej II stopnia nr 1 w Ozorkowie, a następnie kontynuował wykształcenie:

  • w Państwowym Gimnazjum im. S. Żeromskiego przy Państwowym Liceum Pedagogicznym w Zgierzu (1946),
  • średnie ogólnokształcące w Państwowym Koedukacyjnym Gimnazjum i Liceum im. S. Staszica w Zgierzu (1951),
  • pedagogiczne – na Państwowym Kursie Nauczycielskim w Zgierzu (1951),
  • specjalistyczne – w Państwowym Instytucie Pedagogiki Specjalnej (PIPS) w Warszawie (1958-1960),
  • harcersko-instruktorskie – w Centralnym Ośrodku Kształcenia Instruktorów Harcerstwa w Skolimowie pod Warszawą,
  • geograficzne – na Uniwersytecie Łódzkim (1974-78),
  • nauczania początkowego – w Studium Przedmiotowo-Metodycznym w Łodzi.

Życie zawodowe związał ze szkolnictwem. W dn. 15 sierpnia 1953 r. został mianowany nauczycielem Publicznej Szkoły Podstawowej w Dąbrówce Wielkiej. Od 1 września 1953 r. został przeniesiony na własną prośbę na równorzędne stanowisko w Szkole Podstawowej w Dzierżąznej. Od 1 września 1954 r. Wydział Oświaty Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi powierzył mu obowiązki kierownika Szkoły Podstawowej w Domu Zdrowia im. Korczaka w Sokolnikach Lesie.
Po ukończeniu studiów w PIPS, od 1960 r. pracował jako nauczyciel w Szkole Podstawowej Specjalnej przy Sanatorium Rehabilitacyjnym dla Dzieci z chorobą reumatyczną w Sokolnikach Lesie, pełniąc tam również obowiązki kierownika wychowania. W 1986 r. odszedł na emeryturę.

Zamiłowanie – turystyka rowerowa, szczególne zainteresowanie – historiografia wojskowa i kartografia.

Działalność społeczna

Wnioskodawca nadania nazwy "Szwadron" powołanej w 2000 r. przez Oddział PTTK w Ozorkowie sekcji kolarskiej. Pomysłodawca przyjęcia za patrona tej sekcji 2. Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich. Autor programu działań patriotycznych, utrwalających pamięć o walkach wrześniowych polskich żołnierzy.
Pełniąc funkcję członka zarządu „Szwadronu” do spraw informacji, prowadził i wydał przy udziale kolegów szwadronistów: Andrzeja Staniewskiego i Grzegorza Skonieczki 37 numerów Informatora Turystycznego „Na szlak!”, w którym zamieścił 95 opracowanych przez siebie rowerowych tras wycieczkowych, w tym 35 szlakami bojowymi polskiego oręża.

Przewodnik wycieczek turystycznych: pieszych po Ozorkowie, rowerowych po regionie.

Inicjator i współrealizator ze „Szwadronem”, władzami wojewódzkimi i samorządowymi gmin trwałego upamiętnienia walk:

  • Pomorskiej Brygady Kawalerii w Orłej,
  • 32 Eskadry Rozpoznawczej w Parzęczewie i Sokolnikach,
  • 28 Pułku Strzelców Kaniowskich w Kęblinach,
  • bohatera powstania styczniowego Wawrzyńca Jeziorskiego,
  • oficerów oraz policjantów, ofiar zbrodni katyńskiej w Ozorkowie.

Po powstaniu w „Szwadronie” podsekcji mundurowej o charakterze grupy historyczno-rekonstrukcyjnej, prowadził wspólnie z kolegą szwadronistą Stanisławem Szamałkiem lekcje o tematyce historyczno-wojskowej.

Publicystyka

  • Autor ponad 350. artykułów o różnorodnej tematyce, głównie krajoznawczej i historyczno-wojskowej, publikowanych w prasie samorządowej Ozorkowa i gmin ościennych oraz o zasięgu regionalnym, m.in. w Łódzkim Kwartalniku Krajoznawczym PTTK „Wędrowiec”, „Do Rzeczy” i w Zgierskich Zeszytach Regionalnych,
  • Autor i współautor książek:
    • Ozorków – moje miasto najbliższe, red. Halina Bernat, Ozorków 2006,
    • Architektoniczne walory Ozorkowa, red. Danuta Trzcińska, Ozorków 2011,
    • Zwycięskie boje żołnierza polskiego na terenie Gminy Ozorków, dodatek do Gminniaka nr 265, Ozorków 2013,
    • Gmina Ozorków. Historia i współczesność, red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014,
    • Wojna i Pamięć, Wrzesień 1939 na Ziemi Łęczyckiej, red. Renata Nolbrzak, Łódź 2015.[1]

Odznaczenia i nagrody

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
  • Złoty Krzyż Zasługi
  • Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej
  • Srebrny Medal za Zasługi dla Obronności Kraju
  • Medal „Pro Memoria”
  • Medal „Pro Patria”
  • Złota Odznaka ZNP
  • Odznaka Srebrna Zasłużony dla Hufca ZHP Ozorków
  • Odznaka Zasłużony dla Miasta Ozorkowa
  • Odznaka Zasłużony dla Gminy Ozorków
  • Odznaka Zasłużony dla Gminy Parzęczew
  • Tytuł Przyjaciel Gminy Zgierz
  • Pamiątkowa Odznaka Stowarzyszenia „Szwadron Jazdy Rzeczypospolitej Polskiej”
  • Pamiątkowa Odznaka Szwadronu Kawalerii im. 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich
  • Nagrodzony dwukrotnie Nagrodą Ministra Oświaty i Wychowania
  • Patent chorążego w szeregach Federacji Kawalerii Ochotniczej ze starszeństwem z kolejnością 001 (2009)
  • Nagroda Burmistrza Miasta Ozorkowa za działalność kulturalną (2012)
  • Nagroda Honorowa IPN "Świadek Historii" (2016)
  • Odznaka Złota Zasłużony dla Hufca ZHP Ozorków (2017)

Przypis

  1. Książki można wypożyczyć w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Ozorkowie.

Oprac. Danuta Trzcińska, autoryzował Stanisław Frątczak