Frątczak Stanisław: Różnice pomiędzy wersjami
(utworzono nowe hasło) |
(Dodanie Odznaka Złota ZHP) |
||
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | + | [[Plik:Frątczak_stanisław.jpg|200px|thumb|prawo|Stanisław Frątczak]] | |
+ | [[Plik:Patent_chorazego.jpg|200px|thumb|prawo|Patent chorążego]] | ||
+ | '''Stanisław Frątczak''' (ur. 12 sierpnia 1930 r. w Ozorkowie) – nauczyciel, regionalista, publicysta, działacz społeczny. | ||
+ | ==Biografia== | ||
+ | Urodził się w rodzinie robotniczej. Naukę w trzeciej klasie Szkoły Podstawowej nr 3 w Ozorkowie przerwała II wojna światowa i niemiecka okupacja. Od dwunastego roku życia pracował przymusowo w fabryce trepów ''Holzschuhfabrik'' Wilhelma Lenza w Ozorkowie. | ||
+ | Po wojnie ukończył szkołę podstawową w Publicznej Szkole Powszechnej II stopnia nr 1 w Ozorkowie, a następnie kontynuował wykształcenie:<br /> | ||
+ | *w Państwowym Gimnazjum im. S. Żeromskiego przy Państwowym Liceum Pedagogicznym w Zgierzu (1946),<br /> | ||
+ | *średnie ogólnokształcące w Państwowym Koedukacyjnym Gimnazjum i Liceum im. S. Staszica w Zgierzu (1951),<br /> | ||
+ | *pedagogiczne – na Państwowym Kursie Nauczycielskim w Zgierzu (1951),<br /> | ||
+ | *specjalistyczne – w Państwowym Instytucie Pedagogiki Specjalnej (PIPS) w Warszawie (1958-1960),<br /> | ||
+ | *harcersko-instruktorskie – w Centralnym Ośrodku Kształcenia Instruktorów Harcerstwa w Skolimowie pod Warszawą, | ||
+ | *geograficzne – na Uniwersytecie Łódzkim (1974-78),<br /> | ||
+ | *nauczania początkowego – w Studium Przedmiotowo-Metodycznym w Łodzi.<br /> | ||
− | [[Kategoria: | + | Życie zawodowe związał ze szkolnictwem. W dn. 15 sierpnia 1953 r. został mianowany nauczycielem Publicznej Szkoły Podstawowej w Dąbrówce Wielkiej. Od 1 września 1953 r. został przeniesiony na własną prośbę na równorzędne stanowisko w Szkole Podstawowej w Dzierżąznej. Od 1 września 1954 r. Wydział Oświaty Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi powierzył mu obowiązki kierownika Szkoły Podstawowej w Domu Zdrowia im. Korczaka w [[Sokolniki Las|Sokolnikach Lesie]]. <br /> |
+ | Po ukończeniu studiów w PIPS, od 1960 r. pracował jako nauczyciel w Szkole Podstawowej Specjalnej przy Sanatorium Rehabilitacyjnym dla Dzieci z chorobą reumatyczną w Sokolnikach Lesie, pełniąc tam również obowiązki kierownika wychowania. | ||
+ | W 1986 r. odszedł na emeryturę. | ||
+ | |||
+ | Zamiłowanie – turystyka rowerowa, szczególne zainteresowanie – historiografia wojskowa i kartografia. | ||
+ | |||
+ | ==Działalność społeczna== | ||
+ | Wnioskodawca nadania nazwy ''"[[Szwadron]]"'' powołanej w 2000 r. przez [[PTTK|Oddział PTTK w Ozorkowie]] sekcji kolarskiej. Pomysłodawca przyjęcia za patrona tej sekcji 2. Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich. Autor programu działań patriotycznych, utrwalających pamięć o walkach wrześniowych polskich żołnierzy.<br /> | ||
+ | Pełniąc funkcję członka zarządu „Szwadronu” do spraw informacji, prowadził i wydał przy udziale kolegów szwadronistów: Andrzeja Staniewskiego i Grzegorza Skonieczki 37 numerów Informatora Turystycznego [http://ozorkow.wimbp.lodz.pl/index.php/na-szlak.html „Na szlak!”], w którym zamieścił 95 opracowanych przez siebie rowerowych tras wycieczkowych, w tym 35 szlakami bojowymi polskiego oręża. | ||
+ | |||
+ | Przewodnik wycieczek turystycznych: pieszych po Ozorkowie, rowerowych po regionie. | ||
+ | |||
+ | Inicjator i współrealizator ze „Szwadronem”, władzami wojewódzkimi i samorządowymi gmin trwałego upamiętnienia walk: | ||
+ | *Pomorskiej Brygady Kawalerii w Orłej, | ||
+ | *32 Eskadry Rozpoznawczej w Parzęczewie i Sokolnikach, | ||
+ | *28 Pułku Strzelców Kaniowskich w Kęblinach, | ||
+ | *bohatera powstania styczniowego [[Jeziorski Wawrzyniec|Wawrzyńca Jeziorskiego]], | ||
+ | *oficerów oraz policjantów, ofiar [[Obchody 70. Rocznicy Zbrodni Katyńskiej|zbrodni katyńskiej]] w Ozorkowie. | ||
+ | |||
+ | Po powstaniu w „Szwadronie” podsekcji mundurowej o charakterze grupy historyczno-rekonstrukcyjnej, prowadził wspólnie z kolegą szwadronistą Stanisławem Szamałkiem lekcje o tematyce historyczno-wojskowej. | ||
+ | |||
+ | == Publicystyka== | ||
+ | *Autor ponad 350. artykułów o różnorodnej tematyce, głównie krajoznawczej i historyczno-wojskowej, publikowanych w prasie samorządowej Ozorkowa i gmin ościennych oraz o zasięgu regionalnym, m.in. w Łódzkim Kwartalniku Krajoznawczym PTTK „Wędrowiec”, „Do Rzeczy” i w Zgierskich Zeszytach Regionalnych, | ||
+ | *Autor i współautor książek:<br /> | ||
+ | **''Ozorków – moje miasto najbliższe'', red. Halina Bernat, Ozorków 2006, | ||
+ | **''Architektoniczne walory Ozorkowa'', red. Danuta Trzcińska, Ozorków 2011, | ||
+ | **''Zwycięskie boje żołnierza polskiego na terenie Gminy Ozorków'', dodatek do ''Gminniaka'' nr 265, Ozorków 2013, | ||
+ | **''Gmina Ozorków. Historia i współczesność'', red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014, | ||
+ | **''Wojna i Pamięć, Wrzesień 1939 na Ziemi Łęczyckiej'', red. Renata Nolbrzak, Łódź 2015.<ref>Książki można wypożyczyć w [[Miejska Biblioteka Publiczna|Miejskiej Bibliotece Publicznej w Ozorkowie]].</ref> | ||
+ | |||
+ | == Odznaczenia i nagrody== | ||
+ | *Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski<br /> | ||
+ | *Złoty Krzyż Zasługi<br /> | ||
+ | *Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej<br /> | ||
+ | *Srebrny Medal za Zasługi dla Obronności Kraju<br /> | ||
+ | *Medal „Pro Memoria”<br /> | ||
+ | *Medal „Pro Patria”<br /> | ||
+ | *Złota Odznaka ZNP<br /> | ||
+ | *Odznaka Srebrna Zasłużony dla Hufca ZHP Ozorków<br /> | ||
+ | *Odznaka Zasłużony dla Miasta Ozorkowa<br /> | ||
+ | *Odznaka Zasłużony dla Gminy Ozorków<br /> | ||
+ | *Odznaka Zasłużony dla Gminy Parzęczew<br /> | ||
+ | *Tytuł Przyjaciel Gminy Zgierz<br /> | ||
+ | *Pamiątkowa Odznaka Stowarzyszenia „Szwadron Jazdy Rzeczypospolitej Polskiej”<br /> | ||
+ | *Pamiątkowa Odznaka Szwadronu Kawalerii im. 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich<br /> | ||
+ | *Nagrodzony dwukrotnie Nagrodą Ministra Oświaty i Wychowania<br /> | ||
+ | *Patent chorążego w szeregach Federacji Kawalerii Ochotniczej ze starszeństwem z kolejnością 001 (2009)<br /> | ||
+ | *Nagroda Burmistrza Miasta Ozorkowa za działalność kulturalną (2012) | ||
+ | *Nagroda Honorowa IPN "Świadek Historii" (2016) | ||
+ | *Odznaka Złota Zasłużony dla Hufca ZHP Ozorków (2017)<br /> | ||
+ | |||
+ | ==Przypis== | ||
+ | <references /> | ||
+ | ''<small>Oprac. '''[[Trzcińska Danuta|Danuta Trzcińska]]''', autoryzował Stanisław Frątczak</small>'' | ||
+ | |||
+ | [[Kategoria:Encyklopedia]] | ||
+ | [[Kategoria:Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 06:40, 14 lip 2021
Stanisław Frątczak (ur. 12 sierpnia 1930 r. w Ozorkowie) – nauczyciel, regionalista, publicysta, działacz społeczny.
Biografia
Urodził się w rodzinie robotniczej. Naukę w trzeciej klasie Szkoły Podstawowej nr 3 w Ozorkowie przerwała II wojna światowa i niemiecka okupacja. Od dwunastego roku życia pracował przymusowo w fabryce trepów Holzschuhfabrik Wilhelma Lenza w Ozorkowie.
Po wojnie ukończył szkołę podstawową w Publicznej Szkole Powszechnej II stopnia nr 1 w Ozorkowie, a następnie kontynuował wykształcenie:
- w Państwowym Gimnazjum im. S. Żeromskiego przy Państwowym Liceum Pedagogicznym w Zgierzu (1946),
- średnie ogólnokształcące w Państwowym Koedukacyjnym Gimnazjum i Liceum im. S. Staszica w Zgierzu (1951),
- pedagogiczne – na Państwowym Kursie Nauczycielskim w Zgierzu (1951),
- specjalistyczne – w Państwowym Instytucie Pedagogiki Specjalnej (PIPS) w Warszawie (1958-1960),
- harcersko-instruktorskie – w Centralnym Ośrodku Kształcenia Instruktorów Harcerstwa w Skolimowie pod Warszawą,
- geograficzne – na Uniwersytecie Łódzkim (1974-78),
- nauczania początkowego – w Studium Przedmiotowo-Metodycznym w Łodzi.
Życie zawodowe związał ze szkolnictwem. W dn. 15 sierpnia 1953 r. został mianowany nauczycielem Publicznej Szkoły Podstawowej w Dąbrówce Wielkiej. Od 1 września 1953 r. został przeniesiony na własną prośbę na równorzędne stanowisko w Szkole Podstawowej w Dzierżąznej. Od 1 września 1954 r. Wydział Oświaty Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi powierzył mu obowiązki kierownika Szkoły Podstawowej w Domu Zdrowia im. Korczaka w Sokolnikach Lesie.
Po ukończeniu studiów w PIPS, od 1960 r. pracował jako nauczyciel w Szkole Podstawowej Specjalnej przy Sanatorium Rehabilitacyjnym dla Dzieci z chorobą reumatyczną w Sokolnikach Lesie, pełniąc tam również obowiązki kierownika wychowania.
W 1986 r. odszedł na emeryturę.
Zamiłowanie – turystyka rowerowa, szczególne zainteresowanie – historiografia wojskowa i kartografia.
Działalność społeczna
Wnioskodawca nadania nazwy "Szwadron" powołanej w 2000 r. przez Oddział PTTK w Ozorkowie sekcji kolarskiej. Pomysłodawca przyjęcia za patrona tej sekcji 2. Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich. Autor programu działań patriotycznych, utrwalających pamięć o walkach wrześniowych polskich żołnierzy.
Pełniąc funkcję członka zarządu „Szwadronu” do spraw informacji, prowadził i wydał przy udziale kolegów szwadronistów: Andrzeja Staniewskiego i Grzegorza Skonieczki 37 numerów Informatora Turystycznego „Na szlak!”, w którym zamieścił 95 opracowanych przez siebie rowerowych tras wycieczkowych, w tym 35 szlakami bojowymi polskiego oręża.
Przewodnik wycieczek turystycznych: pieszych po Ozorkowie, rowerowych po regionie.
Inicjator i współrealizator ze „Szwadronem”, władzami wojewódzkimi i samorządowymi gmin trwałego upamiętnienia walk:
- Pomorskiej Brygady Kawalerii w Orłej,
- 32 Eskadry Rozpoznawczej w Parzęczewie i Sokolnikach,
- 28 Pułku Strzelców Kaniowskich w Kęblinach,
- bohatera powstania styczniowego Wawrzyńca Jeziorskiego,
- oficerów oraz policjantów, ofiar zbrodni katyńskiej w Ozorkowie.
Po powstaniu w „Szwadronie” podsekcji mundurowej o charakterze grupy historyczno-rekonstrukcyjnej, prowadził wspólnie z kolegą szwadronistą Stanisławem Szamałkiem lekcje o tematyce historyczno-wojskowej.
Publicystyka
- Autor ponad 350. artykułów o różnorodnej tematyce, głównie krajoznawczej i historyczno-wojskowej, publikowanych w prasie samorządowej Ozorkowa i gmin ościennych oraz o zasięgu regionalnym, m.in. w Łódzkim Kwartalniku Krajoznawczym PTTK „Wędrowiec”, „Do Rzeczy” i w Zgierskich Zeszytach Regionalnych,
- Autor i współautor książek:
- Ozorków – moje miasto najbliższe, red. Halina Bernat, Ozorków 2006,
- Architektoniczne walory Ozorkowa, red. Danuta Trzcińska, Ozorków 2011,
- Zwycięskie boje żołnierza polskiego na terenie Gminy Ozorków, dodatek do Gminniaka nr 265, Ozorków 2013,
- Gmina Ozorków. Historia i współczesność, red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014,
- Wojna i Pamięć, Wrzesień 1939 na Ziemi Łęczyckiej, red. Renata Nolbrzak, Łódź 2015.[1]
Odznaczenia i nagrody
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej
- Srebrny Medal za Zasługi dla Obronności Kraju
- Medal „Pro Memoria”
- Medal „Pro Patria”
- Złota Odznaka ZNP
- Odznaka Srebrna Zasłużony dla Hufca ZHP Ozorków
- Odznaka Zasłużony dla Miasta Ozorkowa
- Odznaka Zasłużony dla Gminy Ozorków
- Odznaka Zasłużony dla Gminy Parzęczew
- Tytuł Przyjaciel Gminy Zgierz
- Pamiątkowa Odznaka Stowarzyszenia „Szwadron Jazdy Rzeczypospolitej Polskiej”
- Pamiątkowa Odznaka Szwadronu Kawalerii im. 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich
- Nagrodzony dwukrotnie Nagrodą Ministra Oświaty i Wychowania
- Patent chorążego w szeregach Federacji Kawalerii Ochotniczej ze starszeństwem z kolejnością 001 (2009)
- Nagroda Burmistrza Miasta Ozorkowa za działalność kulturalną (2012)
- Nagroda Honorowa IPN "Świadek Historii" (2016)
- Odznaka Złota Zasłużony dla Hufca ZHP Ozorków (2017)
Przypis
- ↑ Książki można wypożyczyć w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Ozorkowie.
Oprac. Danuta Trzcińska, autoryzował Stanisław Frątczak