Flanc Mieczysław
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
Mieczysław Zbigniew Flanc (ur. 25 grudnia 1898 r. na Litwie, zm. 5 lipca 1973 r. na Pomorzu) - leśniczy, legionista II Brygady Legionów Polskich, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, partyzant AK, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Spis treści
Biografia
Rodzina Flanców
Pochodził z wielodzietnej rodziny Władysława i Teodozji – miał sześć sióstr i brata. Flancowie wywodzili się z Litwy. Do centralnej Polski przybyli ok. 1904 r. i zamieszkali w Leśmierzu, gdzie ojciec Władysław objął funkcję sekretarza gminy. Po kilkunastu latach Władysław Flanc został przeniesiony do nowo powstałego Urzędu Gminy Chociszew, również na stanowisko sekretarza[1]. Rodzina przeniosła się wówczas do Chociszewa. Gdy w 1933 r. Władysław przeszedł na emeryturę, Flancowie zamieszkali w Ozorkowie[2].
Doświadczenie wojskowe
Mieczysław Flanc z wykształcenia był leśniczym. W l. 1914-1918 służył w II Brygadzie Legionów Polskich. W l. 1918-1920 walczył w wojnie polsko-bolszewickiej jako ogniomistrz 19 pułku artylerii polowej. Za zasługi w tej wojnie został odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari V klasy.
Zawód leśniczego
W 1923 r. został leśniczym kontraktowym, w 1925 r. – prowizorycznym, a w 1929 r. – mianowanym. Podlegał Nadleśnictwu Lubochnia w dawnym woj. warszawskim, pow. rawskim[3]. Do momentu wybuchu II wojny światowej mieszkał i pracował w Kierzu k. Spały. Gościł wielokrotnie prezydenta Polski Ignacego Mościckiego, który przyjeżdżał tam na polowania.
Życie prywatne
Był dwukrotnie żonaty. Pierwsza żona Krystyna była malarką i umarła w młodym wieku na zapalenie płuc. Miał z nią dwoje dzieci - syna Janusza i córkę Krystynę. Z drugą żoną miał dwie córki.
Losy wojenne
W czasie II wojny światowej Niemcy chcieli go aresztować, jednak udało mu się uciec z leśniczówki do lasu, gdzie wstąpił w szeregi partyzantów. W partyzantce ukrywał się i walczył do zakończenia wojny. Niemcy, zamiast niego, zabrali przebywające w leśniczówce kobiety – siostrę Helenę i córkę Krystynę – oraz służącego.
Siostra i córka Mieczysława Flanca zostały wywiezione do obozu koncentracyjnego KL Ravensbrück. Krótko przed końcem wojny, w wyniku akcji Międzynarodowego oraz Szwedzkiego i Duńskiego Czerwonego Krzyża, ewakuowano do Szwecji, Szwajcarii i Francji ok. 7,5 tys. więźniarek tego obozu. W wyniku tej ewakuacji obie kobiety trafiły do szwedzkiego miasta Ronneby i tam zamieszkały po zakończeniu wojny. Nigdy nie wróciły na stałe do Polski. Córka Krystyna pracowała w Szwecji w Domu Opieki dla osób starszych.
Życie w Polsce Ludowej
Po zakończeniu wojny Mieczysław Flanc został przeniesiony do innego nadleśnictwa, znajdującego się w północnej Polsce (ówczesne woj. koszalińskie)[4]. Mieszkał tam do śmierci. Na własne życzenie został pochowany na cmentarzu Starym w Ozorkowie, niedaleko grobu rodziców.
Galeria zdjęć
Grób Mieczysława Flanca na cmentarzu Starym w Ozorkowie
Tablica nagrobna
Bibliografia
- Almanach leśny. Rocznik personalny administracji lasów państwowych, Warszawa 1933.
- Wydrzyński B., Chociszew. Dzieje osady i okolic, Chociszew 2015.
- Zarys historji wojennej 19-go pułku artylerii polowej, oprac. por. J. Erlich, Warszawa 1929.
Oprac. Marianna Różalska na podst. archiwum rodzinnego Aleksandry Gąszczyk
