Flanc Mieczysław

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Wersja z dnia 11:45, 19 lip 2016 autorstwa Marianna Różalska (dyskusja | edycje) (dodanie grafiki)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Mieczysław Flanc[1]

Mieczysław Zbigniew Flanc (ur. 25 grudnia 1898 r. na Litwie, zm. 5 lipca 1973 r. na Pomorzu) - leśniczy, legionista II Brygady Legionów Polskich, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, partyzant AK, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Biografia

Rodzina Flanców

Pochodził z wielodzietnej rodziny Władysława i Teodozji – miał sześć sióstr i brata. Flancowie wywodzili się z Litwy. Do centralnej Polski przybyli ok. 1904 r. i zamieszkali w Leśmierzu, gdzie ojciec Władysław objął funkcję sekretarza gminy. Po kilkunastu latach Władysław Flanc został przeniesiony do nowo powstałego Urzędu Gminy Chociszew, również na stanowisko sekretarza[2]. Rodzina przeniosła się wówczas do Chociszewa. Gdy w 1933 r. Władysław przeszedł na emeryturę, Flancowie zamieszkali w Ozorkowie[3].

Doświadczenie wojskowe

Mieczysław Flanc z wykształcenia był leśniczym. W l. 1914-1918 służył w II Brygadzie Legionów Polskich. W l. 1918-1920 walczył w wojnie polsko-bolszewickiej jako ogniomistrz 19 pułku artylerii polowej. Za zasługi w tej wojnie został odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari V klasy.

Zawód leśniczego

W 1923 r. został leśniczym kontraktowym, w 1925 r. – prowizorycznym, a w 1929 r. – mianowanym. Podlegał Nadleśnictwu Lubochnia w dawnym woj. warszawskim, pow. rawskim[4]. Do momentu wybuchu II wojny światowej mieszkał i pracował w Kierzu k. Spały. Gościł wielokrotnie prezydenta Polski Ignacego Mościckiego, który przyjeżdżał tam na polowania.

Życie prywatne

Był dwukrotnie żonaty. Pierwsza żona Krystyna była malarką i umarła w młodym wieku na zapalenie płuc. Miał z nią dwoje dzieci - syna Janusza i córkę Krystynę. Z drugą żoną, Zofią, miał dwie córki.

Losy wojenne

W czasie II wojny światowej Niemcy chcieli go aresztować, jednak udało mu się uciec z leśniczówki do lasu, gdzie wstąpił w szeregi partyzantów. W partyzantce ukrywał się i walczył do zakończenia wojny. Niemcy, zamiast niego, zabrali przebywające w leśniczówce kobiety – siostrę Henrykę i córkę Krystynę – oraz służącego.

Siostra i córka Mieczysława Flanca zostały wywiezione do obozu koncentracyjnego KL Ravensbrück. Krótko przed końcem wojny, w wyniku akcji Międzynarodowego oraz Szwedzkiego i Duńskiego Czerwonego Krzyża, ewakuowano do Szwecji, Szwajcarii i Francji ok. 7,5 tys. więźniarek tego obozu. W wyniku tej ewakuacji obie kobiety trafiły do szwedzkiego miasta Ronneby i tam zamieszkały po zakończeniu wojny. Nigdy nie wróciły na stałe do Polski. Córka Krystyna pracowała w Szwecji w Domu Opieki dla osób starszych.

Życie w Polsce Ludowej

Po zakończeniu wojny Mieczysław Flanc został przeniesiony do innego nadleśnictwa, znajdującego się w północnej Polsce (ówczesne woj. koszalińskie)[5]. Mieszkał tam do śmierci. Na własne życzenie został pochowany na cmentarzu Starym w Ozorkowie, niedaleko grobu rodziców.

Galeria zdjęć

  • Zofia Flanc[6]

  • Grób Mieczysława Flanca na cmentarzu Starym w Ozorkowie

  • Tablica nagrobna

Bibliografia

  1. Almanach leśny. Rocznik personalny administracji lasów państwowych, Warszawa 1933.
  2. Wydrzyński B., Chociszew. Dzieje osady i okolic, Chociszew 2015.
  3. Zarys historji wojennej 19-go pułku artylerii polowej, oprac. por. J. Erlich, Warszawa 1929.


Oprac. Marianna Różalska na podst. archiwum rodzinnego Aleksandry Gąszczyk

Przypisy

  1. ↑ Źródło: Wydział Organizacji i Kadr RDLP w Szczecinku.
  2. ↑ Pełnił funkcję pisarza gminy Chociszew od stycznia 1917 r.
  3. ↑ Władysław Flanc zmarł w 1935 r.
  4. ↑ Według stanu na 1 lipca 1933 r.
  5. ↑ Brak dokładnych danych.
  6. ↑ Źródło: Wydział Organizacji i Kadr RDLP w Szczecinku.
Źródło: „https://ozopedia.org/index.php?title=Flanc_Mieczysław&oldid=5374”