Dybówka: Różnice pomiędzy wersjami
(Poprawiono Dębówka na Dybówka) |
m |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
Wieś położona w woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Według stanu ludności na 2015 r. liczy 42 mieszkańców i posiada 55,4 ha gruntów rolnych. Wieś należy do parafii Bożego Ciała i Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Modlnej. | Wieś położona w woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Według stanu ludności na 2015 r. liczy 42 mieszkańców i posiada 55,4 ha gruntów rolnych. Wieś należy do parafii Bożego Ciała i Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Modlnej. | ||
=Historia= | =Historia= | ||
− | Pierwsza wzmianka o tej osadzie pochodzi z 13 marca 1386 r. Dziesięcinę z ról kmiecych pobierał kanonik łęczycki. Wspomniany kanonikat należał do jednego z lepiej uposażonych w kolegiacie łęczyckiej. Właścicielami osady byli Dybowscy herbu Nałęcz. W podziale z 1428 r. Dybówkę otrzymał Sędziwój, później jego syn Stanisław - podsędek łęczycki, natomiast w 1508 r. syn podsędka Maciej. Dane pochodzące z drugiej poł. XVI w. informują, że w osadzie działał młyn. W XVIII w. działy w Dybówce znajdowały się w ręku Marcina Łobodzkiego, cześnika łęczyckiego. W 1827 r. wieś posiadała 7 domów i 77 mieszkańców. W XIX w. części Dybówki wchodziły w skład majątku Sokolniki. W 1912 r. właścicielką wsi była Klementyna Skarzyńska.<ref>Gmina Ozorków.Historia i | + | Pierwsza wzmianka o tej osadzie pochodzi z 13 marca 1386 r. Dziesięcinę z ról kmiecych pobierał kanonik łęczycki. Wspomniany kanonikat należał do jednego z lepiej uposażonych w kolegiacie łęczyckiej. Właścicielami osady byli Dybowscy herbu Nałęcz. W podziale z 1428 r. Dybówkę otrzymał Sędziwój, później jego syn Stanisław - podsędek łęczycki, natomiast w 1508 r. syn podsędka Maciej. Dane pochodzące z drugiej poł. XVI w. informują, że w osadzie działał młyn. W XVIII w. działy w Dybówce znajdowały się w ręku Marcina Łobodzkiego, cześnika łęczyckiego. W 1827 r. wieś posiadała 7 domów i 77 mieszkańców. W XIX w. części Dybówki wchodziły w skład majątku Sokolniki. W 1912 r. właścicielką wsi była Klementyna Skarzyńska.<ref>''Gmina Ozorków. Historia i współczesność'', red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014, s. 18, 24, 33, 37, 61.</ref> |
==Przypis== | ==Przypis== | ||
[[Kategoria:Encyklopedia]] | [[Kategoria:Encyklopedia]] | ||
[[Kategoria:Miejsca]] | [[Kategoria:Miejsca]] |
Aktualna wersja na dzień 13:01, 4 mar 2016
Wieś położona w woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Według stanu ludności na 2015 r. liczy 42 mieszkańców i posiada 55,4 ha gruntów rolnych. Wieś należy do parafii Bożego Ciała i Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Modlnej.
Historia
Pierwsza wzmianka o tej osadzie pochodzi z 13 marca 1386 r. Dziesięcinę z ról kmiecych pobierał kanonik łęczycki. Wspomniany kanonikat należał do jednego z lepiej uposażonych w kolegiacie łęczyckiej. Właścicielami osady byli Dybowscy herbu Nałęcz. W podziale z 1428 r. Dybówkę otrzymał Sędziwój, później jego syn Stanisław - podsędek łęczycki, natomiast w 1508 r. syn podsędka Maciej. Dane pochodzące z drugiej poł. XVI w. informują, że w osadzie działał młyn. W XVIII w. działy w Dybówce znajdowały się w ręku Marcina Łobodzkiego, cześnika łęczyckiego. W 1827 r. wieś posiadała 7 domów i 77 mieszkańców. W XIX w. części Dybówki wchodziły w skład majątku Sokolniki. W 1912 r. właścicielką wsi była Klementyna Skarzyńska.[1]
Przypis
- ↑ Gmina Ozorków. Historia i współczesność, red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014, s. 18, 24, 33, 37, 61.