Dybówka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m
Linia 1: Linia 1:
 
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
 
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
Wieś położona w  woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Według stanu ludności na 2015 r. wieś liczy 42 mieszkańców i posiada 55,4 ha gruntów rolnych. Wieś należy do parafii  Bożego Ciała  i Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Modlnej.
+
Wieś położona w  woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Według stanu ludności na 2015 r. liczy 42 mieszkańców i posiada 55,4 ha gruntów rolnych. Wieś należy do parafii  Bożego Ciała  i Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Modlnej.
 
=Historia=
 
=Historia=
Pierwsza wzmianka o tej osadzie pochodzi z  13 marca 1386 r. Dziesięcinę z ról kmiecych pobierał kanonik łęczycki. Wspomniany kanonikat należał do jednego z lepiej uposażonych w kolegiacie łęczyckiej. Właścicielami osady byli Dybowscy herbu Nałęcz. W podziale z 1428 r. Dębówkę otrzymał Sędziwój, później jego syn Stanisław - podsędek łęczycki, natomiast w 1508 r. syn podsędka Maciej. Dane pochodzące z drugiej połowy XVI w. informują, że w osadzie działał młyn. W  XVIII w. działy w Dybówce znajdowały się w ręku Marcina Łobodzkiego, cześnika łęczyckiego. W 1827 r. wieś posiadała 7 domów i 77 mieszkańców. W XIX w. części  Dybówki wchodziły w skład majątku Sokolniki. W 1912 r. właścicielką wsi była Klementyna Skarzyńska.<ref>Gmina Ozorków.Historia i Współczesność, Ozorków 2015, ss. 18, 24, 33, 37,61.</ref>
+
Pierwsza wzmianka o tej osadzie pochodzi z  13 marca 1386 r. Dziesięcinę z ról kmiecych pobierał kanonik łęczycki. Wspomniany kanonikat należał do jednego z lepiej uposażonych w kolegiacie łęczyckiej. Właścicielami osady byli Dybowscy herbu Nałęcz. W podziale z 1428 r. Dębówkę otrzymał Sędziwój, później jego syn Stanisław - podsędek łęczycki, natomiast w 1508 r. syn podsędka Maciej. Dane pochodzące z drugiej połowy XVI w. informują, że w osadzie działał młyn. W  XVIII w. działy w Dybówce znajdowały się w ręku Marcina Łobodzkiego, cześnika łęczyckiego. W 1827 r. wieś posiadała 7 domów i 77 mieszkańców. W XIX w. części  Dybówki wchodziły w skład majątku Sokolniki. W 1912 r. właścicielką wsi była Klementyna Skarzyńska.<ref>Gmina Ozorków.Historia i Współczesność, Ozorków 2015, ss. 18, 24, 33, 37,61.</ref>
 
==Przypis==
 
==Przypis==
 
[[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]]
 
[[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]]

Wersja z 20:40, 19 lut 2016

<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> Wieś położona w woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Według stanu ludności na 2015 r. liczy 42 mieszkańców i posiada 55,4 ha gruntów rolnych. Wieś należy do parafii Bożego Ciała i Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Modlnej.

Historia

Pierwsza wzmianka o tej osadzie pochodzi z 13 marca 1386 r. Dziesięcinę z ról kmiecych pobierał kanonik łęczycki. Wspomniany kanonikat należał do jednego z lepiej uposażonych w kolegiacie łęczyckiej. Właścicielami osady byli Dybowscy herbu Nałęcz. W podziale z 1428 r. Dębówkę otrzymał Sędziwój, później jego syn Stanisław - podsędek łęczycki, natomiast w 1508 r. syn podsędka Maciej. Dane pochodzące z drugiej połowy XVI w. informują, że w osadzie działał młyn. W XVIII w. działy w Dybówce znajdowały się w ręku Marcina Łobodzkiego, cześnika łęczyckiego. W 1827 r. wieś posiadała 7 domów i 77 mieszkańców. W XIX w. części Dybówki wchodziły w skład majątku Sokolniki. W 1912 r. właścicielką wsi była Klementyna Skarzyńska.[1]

Przypis

  1. Gmina Ozorków.Historia i Współczesność, Ozorków 2015, ss. 18, 24, 33, 37,61.