Drozdalski Władysław: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''Władysław Drozdalski''' - nauczyciel Szkół Podstawowych w Leśmierzu, Czerchowie w Gminie Ozorków, w Ozorkowie nr 1 i nr 5 oraz kierownik Szkoły dla Pracujących w Ozorkowie. | '''Władysław Drozdalski''' - nauczyciel Szkół Podstawowych w Leśmierzu, Czerchowie w Gminie Ozorków, w Ozorkowie nr 1 i nr 5 oraz kierownik Szkoły dla Pracujących w Ozorkowie. | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Urodził się 28 | + | Urodził się 28 września 1914 r. w Leśmierzu jako syn Stanisława i Marii z Czaplińskich. Edukację rozpoczął w Szkole Podstawowej im. St. Jachowicza w Leśmierzu. Po ukończeniu tej szkoły podjął naukę w Seminarium Nauczycielskim w Łęczycy. Status nauczyciela otrzymał w 1936 r. Po ukończeniu Seminarium nie podjął pracy zawodowej, ponieważ został wcielony do wojska i skierowany do Szkoły Podchorążych w Zambrowie. W lipcu 1937 roku po skończeniu tej szkoły odbył praktykę na stanowisku dowódcy plutonu w 74 pułku w Lublińcu. W następnym roku pełnił obowiązki kierownika Szkoły Podstawowej w Sutnie, a potem w Staroberezowie (okolice Bielska Podlaskiego). Po mobilizacji w 1939 r. walczył na froncie Kraków - Częstochowa. W 1939 r. został wzięty do niewoli wywieziony jako jeniec do Oflagu X A, a następnie do Stalagu II A. Z niewoli wrócił po 5 latach 8 miesiącach i 26 dniach. już w 1945 r. podjął pracę jako nauczyciel mianowany w Szkole Podstawowej w Leśmierzu i wykonywał swe obowiązki do 31.08.1947 r. Od 1.09.1947 r. był nauczycielem w Szkole Podstawowej w Czerchowie, pow. łęczycki. W sierpniu 1950 r. UB w oparciu o „koleżeński” donos aresztowało Władysława Drozdalskiego za niesłuszną ideologicznie postawę wobec polityki władzy ludowej<ref>skan dokumentu</ref>. Po odbyciu kary nie mógł podjąć pracy, gdyż odebrano mu prawo do nauczania. W dniu 25.06.1957 r. roku Komisja Rehabilitacyjna, działająca przy Wydziale Oświaty w Łęczycy reprezentowana przez J.Kapę, J. Dudczaka, A.Tokarskiego i I. Dobieckiego, podjęła decyzję o zrehabilitowaniu Władysława Drozdalskiego i przywróceniu mu prawa nauczania oraz powołania go „na stanowisko nauczyciela w jednej ze szkół powiatu łęczyckiego”. Od nowego roku szkolnego 1957-1958 do 31.08.1959 r. pracował na dwóch etatach: w Szkole Podstawowej nr 5 i 1 oraz w wieczorowej Szkole dla Pracujących. Od 01.09.1958 r. do 30.09.1974 r. był kierownikiem Szkoły dla Pracujących, początkowo mieszczącej się przy szkole podstawowej na ul. Cegielnianej 25 (wówczas Gen. Karola Świerczewskiego), a potem przeniesionej do Liceum Ogólnokształcącego przy ul. Traugutta. 30.09.1974 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł w wieku 65 lat. Pochowany na Nowym Cmentarzu w Ozorkowie. |
| + | |||
==Odznaczenia== | ==Odznaczenia== | ||
*Złoty Krzyż Zasługi 1974 r. | *Złoty Krzyż Zasługi 1974 r. | ||
| Linia 9: | Linia 10: | ||
| − | Oprac. Maria Kwaśniak | + | ''<small>Oprac. '''Maria Kwaśniak'''</small>'' |
[[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]] | [[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]] | ||
Wersja z 20:11, 2 mar 2016
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> Władysław Drozdalski - nauczyciel Szkół Podstawowych w Leśmierzu, Czerchowie w Gminie Ozorków, w Ozorkowie nr 1 i nr 5 oraz kierownik Szkoły dla Pracujących w Ozorkowie.
Biografia
Urodził się 28 września 1914 r. w Leśmierzu jako syn Stanisława i Marii z Czaplińskich. Edukację rozpoczął w Szkole Podstawowej im. St. Jachowicza w Leśmierzu. Po ukończeniu tej szkoły podjął naukę w Seminarium Nauczycielskim w Łęczycy. Status nauczyciela otrzymał w 1936 r. Po ukończeniu Seminarium nie podjął pracy zawodowej, ponieważ został wcielony do wojska i skierowany do Szkoły Podchorążych w Zambrowie. W lipcu 1937 roku po skończeniu tej szkoły odbył praktykę na stanowisku dowódcy plutonu w 74 pułku w Lublińcu. W następnym roku pełnił obowiązki kierownika Szkoły Podstawowej w Sutnie, a potem w Staroberezowie (okolice Bielska Podlaskiego). Po mobilizacji w 1939 r. walczył na froncie Kraków - Częstochowa. W 1939 r. został wzięty do niewoli wywieziony jako jeniec do Oflagu X A, a następnie do Stalagu II A. Z niewoli wrócił po 5 latach 8 miesiącach i 26 dniach. już w 1945 r. podjął pracę jako nauczyciel mianowany w Szkole Podstawowej w Leśmierzu i wykonywał swe obowiązki do 31.08.1947 r. Od 1.09.1947 r. był nauczycielem w Szkole Podstawowej w Czerchowie, pow. łęczycki. W sierpniu 1950 r. UB w oparciu o „koleżeński” donos aresztowało Władysława Drozdalskiego za niesłuszną ideologicznie postawę wobec polityki władzy ludowej[1]. Po odbyciu kary nie mógł podjąć pracy, gdyż odebrano mu prawo do nauczania. W dniu 25.06.1957 r. roku Komisja Rehabilitacyjna, działająca przy Wydziale Oświaty w Łęczycy reprezentowana przez J.Kapę, J. Dudczaka, A.Tokarskiego i I. Dobieckiego, podjęła decyzję o zrehabilitowaniu Władysława Drozdalskiego i przywróceniu mu prawa nauczania oraz powołania go „na stanowisko nauczyciela w jednej ze szkół powiatu łęczyckiego”. Od nowego roku szkolnego 1957-1958 do 31.08.1959 r. pracował na dwóch etatach: w Szkole Podstawowej nr 5 i 1 oraz w wieczorowej Szkole dla Pracujących. Od 01.09.1958 r. do 30.09.1974 r. był kierownikiem Szkoły dla Pracujących, początkowo mieszczącej się przy szkole podstawowej na ul. Cegielnianej 25 (wówczas Gen. Karola Świerczewskiego), a potem przeniesionej do Liceum Ogólnokształcącego przy ul. Traugutta. 30.09.1974 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł w wieku 65 lat. Pochowany na Nowym Cmentarzu w Ozorkowie.
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi 1974 r.
- Honorowa Odznaka m. Łodzi 1966 r.
- Podziękowanie Ministra Oświaty za owocną pracę 1968 r.
Oprac. Maria Kwaśniak
- ↑ skan dokumentu
