Drozdalski Władysław

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Wersja z dnia 18:28, 17 kwi 2017 autorstwa Marianna Różalska (dyskusja | edycje) (→‎Biografia)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Władysław Drozdalski

Władysław Drozdalski (ur. 28 września 1914 r. w Leśmierzu, zm. w 1979 r. w Ozorkowie) - nauczyciel Szkół Podstawowych w Leśmierzu, Czerchowie, w Ozorkowie nr 1 i nr 5 oraz kierownik Szkoły dla Pracujących w Ozorkowie.

Biografia

Urodził się 28 września 1914 r. w Leśmierzu jako syn Stanisława i Marii z Czaplińskich. Edukację rozpoczął w Szkole Podstawowej im. St. Jachowicza w Leśmierzu i kontynuował w Seminarium Nauczycielskim w Łęczycy. Status nauczyciela otrzymał w 1936 r. Po ukończeniu seminarium nie podjął pracy zawodowej, ponieważ został wcielony do wojska i skierowany do Szkoły Podchorążych w Zambrowie. W lipcu 1937 r. odbył praktykę na stanowisku dowódcy plutonu w 74 pułku w Lublińcu. W następnym roku pełnił obowiązki kierownika Szkoły Podstawowej w Sutnie, a potem w Staroberezowie (okolice Bielska Podlaskiego). Po mobilizacji w 1939 r. walczył na froncie Kraków - Częstochowa. W 1939 r. został wzięty do niewoli i wywieziony jako jeniec do Oflagu X A, a następnie do Stalagu II A. Z niewoli wrócił po 5 latach, 8 miesiącach i 26 dniach. Już w 1945 r. podjął pracę jako nauczyciel mianowany w Szkole Podstawowej w Leśmierzu i wykonywał swoje obowiązki do 31 sierpnia 1947 r. Od 1 września 1947 r. był nauczycielem w Szkole Podstawowej w Czerchowie. W sierpniu 1950 r. UB w oparciu o „koleżeński” donos aresztowało Władysława Drozdalskiego za niesłuszną ideologicznie postawę wobec polityki władzy ludowej[1]. Po odbyciu kary nie mógł podjąć pracy, gdyż odebrano mu prawo do nauczania. 25 czerwca 1957 r. roku Komisja Rehabilitacyjna, działająca przy Wydziale Oświaty w Łęczycy reprezentowana przez Jana Kapę, Jakuba Dudczaka, A. Tokarskiego i I. Dobieckiego, podjęła decyzję o zrehabilitowaniu Władysława Drozdalskiego i przywróceniu mu prawa nauczania oraz powołania go „na stanowisko nauczyciela w jednej ze szkół powiatu łęczyckiego”. Od nowego roku szkolnego 1957/1958 do 31 sierpnia 1959 r. pracował na dwóch etatach: w Szkole Podstawowej nr 1 i 5 oraz w wieczorowej Szkole dla Pracujących. Od 01 września 1958 r. do 30 września 1974 r. był kierownikiem Szkoły dla Pracujących, początkowo mieszczącej się przy szkole podstawowej na ul. Cegielnianej 25 (wówczas Gen. Karola Świerczewskiego), a potem przeniesionej do Liceum Ogólnokształcącego przy ul. Traugutta. 30 września 1974 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł w wieku 65 lat. Pochowany na cmentarzu Nowym w Ozorkowie.

Odznaczenia

  • Złoty Krzyż Zasługi (1974)
  • Honorowa Odznaka m. Łodzi (1966)
  • Podziękowanie Ministra Oświaty za owocną pracę (1968)

Oprac. Maria Kwaśniak

Przypis

  1. Skan dokumentu.