Dąbrowski Władysław: Różnice pomiędzy wersjami
m |
(Opublikowanie) |
||
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | |||
[[Plik:Władysław Dąbrowski, 1914 r.jpg|200px|thumb|prawo|Władysław Dąbrowski, 1914 r.]] | [[Plik:Władysław Dąbrowski, 1914 r.jpg|200px|thumb|prawo|Władysław Dąbrowski, 1914 r.]] | ||
[[Plik:Zofia_i_Władysław_Dąbrowscy.jpg|200px|thumb|prawo|Władysław Dąbrowski z żoną Zofią, ok. 1965 r.]] | [[Plik:Zofia_i_Władysław_Dąbrowscy.jpg|200px|thumb|prawo|Władysław Dąbrowski z żoną Zofią, ok. 1965 r.]] | ||
| − | '''Władysław Dąbrowski''' (ur. | + | '''Władysław Dąbrowski''' (ur. 22 kwietnia 1892 r. w Ozorkowie, zm. w 1973 r. w Ozorkowie) - członek Izby Rzemieślniczej w Ozorkowie, starszy cechu rzeźników i wędliniarzy, radny miejski. |
== Biografia == | == Biografia == | ||
Władysław Dąbrowski był jednym z pięciorga dzieci Marcelego i Józefy z d. Litke. Po ojcu przejął zawód rzeźnika - wędliniarza. Odbył wieloletnią służbę wojskową w szeregach armii carskiej. W opowieściach rodzinnych wspominał z tego czasu swój pobyt w Baku, Tbilisi oraz udział w walkach w czasie kampanii w Prusach Wschodnich (1914-1915). | Władysław Dąbrowski był jednym z pięciorga dzieci Marcelego i Józefy z d. Litke. Po ojcu przejął zawód rzeźnika - wędliniarza. Odbył wieloletnią służbę wojskową w szeregach armii carskiej. W opowieściach rodzinnych wspominał z tego czasu swój pobyt w Baku, Tbilisi oraz udział w walkach w czasie kampanii w Prusach Wschodnich (1914-1915). | ||
| Linia 8: | Linia 7: | ||
Prowadził zakład wędliniarski początkowo na Nowym Mieście, a później, ok. 1932 r. wybudował dom z zakładem przetwórstwa mięsa przy ul. Żeromskiego. Był tam jednocześnie sklep.<br /> | Prowadził zakład wędliniarski początkowo na Nowym Mieście, a później, ok. 1932 r. wybudował dom z zakładem przetwórstwa mięsa przy ul. Żeromskiego. Był tam jednocześnie sklep.<br /> | ||
W 1940 r., podobnie jak wielu innych ozorkowian, został wysiedlony, a dom przejął Niemiec z Wołynia. Lata wysiedlenia spędził w Międzyrzecu Podlaskim wraz z żoną i córką, w skrajnej biedzie. Synowie w tym czasie mieszkali kątem u obcych ludzi.<br /> | W 1940 r., podobnie jak wielu innych ozorkowian, został wysiedlony, a dom przejął Niemiec z Wołynia. Lata wysiedlenia spędził w Międzyrzecu Podlaskim wraz z żoną i córką, w skrajnej biedzie. Synowie w tym czasie mieszkali kątem u obcych ludzi.<br /> | ||
| − | Po zakończeniu wojny powrócił do swojego domu i próbował kontynuować działalność w swoim warsztacie, ale w socjalistycznej rzeczywistości było to niemożliwe. Do emerytury pracował w ozorkowskim MHD.<br /> | + | Po zakończeniu wojny powrócił do swojego domu i próbował kontynuować działalność w swoim warsztacie, ale w socjalistycznej rzeczywistości było to niemożliwe. Do emerytury pracował w ozorkowskim MHD<ref>Miejski Handel Detaliczny.</ref>.<br /> |
Zmarł w 1973 r. Pochowany na cmentarzu Starym w Ozorkowie. | Zmarł w 1973 r. Pochowany na cmentarzu Starym w Ozorkowie. | ||
==Działalność społeczna== | ==Działalność społeczna== | ||
| − | Czynnie uczestniczył w działalności ozorkowskiego cechu rzeźników i wędliniarzy. W latach międzywojennych był starszym cechu, członkiem Izby Rzemieślniczej. Organizował wiele imprez cechowych, m.in. XI Zjazd cechów rzeźniczo-wędliniarskich w 1931 r. (w stulecie istnienia cechu w Ozorkowie). <br /> | + | Czynnie uczestniczył w działalności ozorkowskiego [[Cech rzeźniczo-wędliniarski|cechu rzeźników i wędliniarzy]]. W latach międzywojennych był starszym cechu, członkiem Izby Rzemieślniczej. Organizował wiele imprez cechowych, m.in. XI Zjazd cechów rzeźniczo-wędliniarskich w 1931 r. (w stulecie istnienia cechu w Ozorkowie). <br /> |
Był radnym miejskim w latach 1927-1934 i 1938. | Był radnym miejskim w latach 1927-1934 i 1938. | ||
| − | ''<small>Oprac. Włodzimierz Dąbrowski, wnuk</small>'' | + | ''<small>Oprac. '''Włodzimierz Dąbrowski''', wnuk</small>'' |
| − | [[Kategoria: | + | ==Przypisy== |
| + | |||
| + | [[Kategoria:Encyklopedia]] | ||
| + | [[Kategoria:Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 08:55, 24 lut 2017
Władysław Dąbrowski (ur. 22 kwietnia 1892 r. w Ozorkowie, zm. w 1973 r. w Ozorkowie) - członek Izby Rzemieślniczej w Ozorkowie, starszy cechu rzeźników i wędliniarzy, radny miejski.
Biografia
Władysław Dąbrowski był jednym z pięciorga dzieci Marcelego i Józefy z d. Litke. Po ojcu przejął zawód rzeźnika - wędliniarza. Odbył wieloletnią służbę wojskową w szeregach armii carskiej. W opowieściach rodzinnych wspominał z tego czasu swój pobyt w Baku, Tbilisi oraz udział w walkach w czasie kampanii w Prusach Wschodnich (1914-1915).
Po wyjściu z wojska, w wolnej Polsce poślubił Zofię Stępniak, z którą miał troje dzieci (Konrada, Jadwigę i Wacława).
Prowadził zakład wędliniarski początkowo na Nowym Mieście, a później, ok. 1932 r. wybudował dom z zakładem przetwórstwa mięsa przy ul. Żeromskiego. Był tam jednocześnie sklep.
W 1940 r., podobnie jak wielu innych ozorkowian, został wysiedlony, a dom przejął Niemiec z Wołynia. Lata wysiedlenia spędził w Międzyrzecu Podlaskim wraz z żoną i córką, w skrajnej biedzie. Synowie w tym czasie mieszkali kątem u obcych ludzi.
Po zakończeniu wojny powrócił do swojego domu i próbował kontynuować działalność w swoim warsztacie, ale w socjalistycznej rzeczywistości było to niemożliwe. Do emerytury pracował w ozorkowskim MHD[1].
Zmarł w 1973 r. Pochowany na cmentarzu Starym w Ozorkowie.
Działalność społeczna
Czynnie uczestniczył w działalności ozorkowskiego cechu rzeźników i wędliniarzy. W latach międzywojennych był starszym cechu, członkiem Izby Rzemieślniczej. Organizował wiele imprez cechowych, m.in. XI Zjazd cechów rzeźniczo-wędliniarskich w 1931 r. (w stulecie istnienia cechu w Ozorkowie).
Był radnym miejskim w latach 1927-1934 i 1938.
Oprac. Włodzimierz Dąbrowski, wnuk
Przypisy
- ↑ Miejski Handel Detaliczny.
