Dąbrowski Konrad: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
 
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 +
[[Plik:Dąbrowski konrad.jpg|250px|thumb|right|Konrad Dąbrowski]]
 +
[[Plik:Dąbrowscy_Małgorzata_i_Konrad.jpg|250px|thumb|right|Konrad i Małgorzata Dąbrowscy]]
 
'''Konrad Dąbrowski''' (ur. 22 października 1921 r. w Ozorkowie) – regionalista, dokumentalista, pasjonat historii Ozorkowa.
 
'''Konrad Dąbrowski''' (ur. 22 października 1921 r. w Ozorkowie) – regionalista, dokumentalista, pasjonat historii Ozorkowa.
  
Był najstarszym dzieckiem Władysława i Zofii. Ojciec był wędliniarzem, podobnie jak jego dziadek i pradziadek, i prowadził sklep i zakład przetwórstwa mięsnego na Nowym Mieście. Ok. 1928 r. Dąbrowscy zamieszkali w nowym, wygodnym domu przy ulicy S. Żeromskiego. Obok był dobrze urządzony warsztat wędliniarski.<br>  
+
Był najstarszym dzieckiem [[Dąbrowski Władysław|Władysława]] i Zofii. Ojciec był wędliniarzem, podobnie jak jego dziadek i pradziadek, i prowadził sklep i zakład przetwórstwa mięsnego na Nowym Mieście. Ok. 1928 r. Dąbrowscy zamieszkali w nowym, wygodnym domu przy ulicy S. Żeromskiego. Obok był dobrze urządzony warsztat wędliniarski.<br>  
 
Konrad ukończył Szkołę Handlową w Zgierzu, ale pracy zawodowej nie podjął, bowiem w 1939 r. wybuchła wojna. Rodzice z córką przesiedleni zostali do Generalnej Guberni do Międzyrzeca Podlaskiego, a dwaj synowie zamieszkali kątem u ludzi w Ozorkowie. W ich domu osiedlony został Niemiec z Wołynia. Konrad pracował w różnych miejscach, najdłużej w zakładzie Poggego przy ul. Maszkowskiej. <br>
 
Konrad ukończył Szkołę Handlową w Zgierzu, ale pracy zawodowej nie podjął, bowiem w 1939 r. wybuchła wojna. Rodzice z córką przesiedleni zostali do Generalnej Guberni do Międzyrzeca Podlaskiego, a dwaj synowie zamieszkali kątem u ludzi w Ozorkowie. W ich domu osiedlony został Niemiec z Wołynia. Konrad pracował w różnych miejscach, najdłużej w zakładzie Poggego przy ul. Maszkowskiej. <br>
Zaledwie rok po zakończeniu wojny (1946) Konrad Dąbrowski ożenił się z Małgorzatą z Klimczaków i wspólnie rozpoczęli nowe życie w Wałbrzychu, gdzie urodził się ich pierworodny syn Włodzimierz. Pierwsze powojenne lata nie sprzyjały stabilizacji, ciągłe szeptane informacje o tymczasowości tych terenów oraz zwykła tęsknota za rodzinnym domem sprawiły, że młodzi małżonkowie po trzyletnim pobycie „na Zachodzie” postanowili wrócić do Ozorkowa. Po kilku latach udało mu się zaadaptować na mieszkanie budynek, który był warsztatem ojca, i tu rodzina zamieszkała w 1958 roku. Wtedy byli już dwaj synowie (Włodzimierz i Grzegorz), a dwa lata później urodziła się córka Bogumiła.<br>
+
Zaledwie rok po zakończeniu wojny (1946) Konrad Dąbrowski ożenił się z Małgorzatą z Klimczaków i wspólnie rozpoczęli nowe życie w Wałbrzychu, gdzie urodził się ich pierworodny syn Włodzimierz. Pierwsze powojenne lata nie sprzyjały stabilizacji, ciągle szeptane informacje o tymczasowości tych terenów oraz zwykła tęsknota za rodzinnym domem sprawiły, że młodzi małżonkowie po trzyletnim pobycie „na Zachodzie” postanowili wrócić do Ozorkowa. Po kilku latach Konradowi udało się zaadaptować na mieszkanie budynek, który był warsztatem ojca, i tu rodzina zamieszkała w 1958 roku. Wtedy byli już dwaj synowie (Włodzimierz i Grzegorz), a dwa lata później urodziła się córka Bogumiła.<br>
 
Pan Konrad pracował w różnych firmach, głównie transportowych na terenie Łęczycy i Ozorkowa. Jego marzeniem, niestety niespełnionym, było mieć własny samochód, lecz w tamtym czasie nie było to takie proste. Miał prawo jazdy, które upoważniało go do prowadzenia motocykla, samochodu osobowego i ciężarowego, autobusu, maszyn drogowych. Nawet dzisiaj niewiele osób posiada tyle uprawnień.<br>
 
Pan Konrad pracował w różnych firmach, głównie transportowych na terenie Łęczycy i Ozorkowa. Jego marzeniem, niestety niespełnionym, było mieć własny samochód, lecz w tamtym czasie nie było to takie proste. Miał prawo jazdy, które upoważniało go do prowadzenia motocykla, samochodu osobowego i ciężarowego, autobusu, maszyn drogowych. Nawet dzisiaj niewiele osób posiada tyle uprawnień.<br>
Był wielkim pasjonatem fotografii. Sam wywoływał zdjęcia, a ma ich ogromną ilość. Dokumentują okolicę, miasto i ludzi, których często już nie ma. <br>
+
Konrad Dąbrowski był wielkim pasjonatem fotografii. Sam wywoływał zdjęcia, a ma ich ogromną ilość. Dokumentują okolicę, miasto i ludzi, których często już nie ma. To chodząca skarbnica wiedzy, jeśli chodzi o wszystko, co związane jest z historią Ozorkowa. Jego wspomnienia z lat okupacji zamieszczone zostały w książce "Ozorków moje miasto najbliższe" z 2006 r., a opis przedwojennego jarmarku został nagrodzony w konkursie literackim zorganizowanym przez ozorkowską bibliotekę.<br>  
Konrad Dąbrowski jest chodzącą skarbnicą wiedzy jeśli chodzi o wszystko, co związane jest z historią Ozorkowa. Jego wspomnienia z lat okupacji zamieszczone zostały w książce "Ozorków moje miasto najbliższe" z 2006 r., a opis przedwojennego jarmarku został nagrodzony w konkursie literackim zorganizowanym przez ozorkowską bibliotekę.<br>  
+
Konrad Dąbrowski wystąpił również w filmie pt. „Brunnstadt Ghetto” <ref>"Brunnstadt Ghetto" to dokumentalna opowieść o tragicznych losach ozorkowskich Żydów w czasie II wojny światowej, autorstwa studentów Uniwersytetu Łódzkiego – Piotra Stanałowskiego i Emila Sowińskiego. Film był realizowany od sierpnia 2012 r. do lutego 2013 r., a jego premiera odbyła się 25 kwietnia 2013 r. w Miejskim Ośrodku Kultury w Ozorkowie.</ref>, opowiadając o stosunkach polsko-żydowskich przed drugą wojną światową i w czasie okupacji jako naoczny świadek wydarzeń.<br>
Konrad Dąbrowski wystąpił również w filmie pt. „Brunnstadt ghetto” <ref>"Brunnstadt Ghetto" to dokumentalna opowieść o tragicznych losach ozorkowskich Żydów w czasie II wojny światowej, autorstwa studentów Uniwersytetu Łódzkiego – Piotra Stanałowskiego i Emila Sowińskiego. Film był realizowany od sierpnia 2012 r. do lutego 2013 r., a jego premiera odbyła się 25 kwietnia 2013 r. w Miejskim Ośrodku Kultury w Ozorkowie.</ref>, opowiadając o stosunkach polsko-żydowskich przed drugą wojną światową i w czasie okupacji, jako naoczny świadek wydarzeń.<br>
 
 
W 2001 roku Konrad Dąbrowski decyzją prezydenta RP mianowany został na stopień oficerski – podporucznika.<br>
 
W 2001 roku Konrad Dąbrowski decyzją prezydenta RP mianowany został na stopień oficerski – podporucznika.<br>
 
   
 
   
Żona Małgorzata jeszcze kilka lat temu szczyciła się pięknie ukwieconym ogrodem. Obecnie zasiedlają go rośliny, które nie wymagają szczególnej pielęgnacji. <br>
 
W 2021 r. małżeństwo obchodzić będzie 75. rocznicę ślubu – brylantowe gody. Prawdopodobnie są najstarszym małżeństwem w okolicy.
 
Dwoje dzieci wyjechało do Wrocławia, a na miejscu pozostał młodszy syn. To on opiekuje się seniorami. Na jego głowie jest palenie w piecu, zakupy, lekarz i kontakt ze światem. <br>
 
Małżonkowie cieszą się sześciorgiem wnucząt i pięciorgiem prawnucząt.
 
  
''<small>Oprac. '''Włodzimierz Dąbrowski - syn'''</small>''
+
''<small>Oprac. '''Włodzimierz Dąbrowski''' - syn</small>''
 
+
==Przypis==
[[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]]
+
[[Kategoria:Encyklopedia]]
 
[[Kategoria:Ludzie]]
 
[[Kategoria:Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 07:57, 15 kwi 2021

Konrad Dąbrowski
Konrad i Małgorzata Dąbrowscy

Konrad Dąbrowski (ur. 22 października 1921 r. w Ozorkowie) – regionalista, dokumentalista, pasjonat historii Ozorkowa.

Był najstarszym dzieckiem Władysława i Zofii. Ojciec był wędliniarzem, podobnie jak jego dziadek i pradziadek, i prowadził sklep i zakład przetwórstwa mięsnego na Nowym Mieście. Ok. 1928 r. Dąbrowscy zamieszkali w nowym, wygodnym domu przy ulicy S. Żeromskiego. Obok był dobrze urządzony warsztat wędliniarski.
Konrad ukończył Szkołę Handlową w Zgierzu, ale pracy zawodowej nie podjął, bowiem w 1939 r. wybuchła wojna. Rodzice z córką przesiedleni zostali do Generalnej Guberni do Międzyrzeca Podlaskiego, a dwaj synowie zamieszkali kątem u ludzi w Ozorkowie. W ich domu osiedlony został Niemiec z Wołynia. Konrad pracował w różnych miejscach, najdłużej w zakładzie Poggego przy ul. Maszkowskiej.
Zaledwie rok po zakończeniu wojny (1946) Konrad Dąbrowski ożenił się z Małgorzatą z Klimczaków i wspólnie rozpoczęli nowe życie w Wałbrzychu, gdzie urodził się ich pierworodny syn Włodzimierz. Pierwsze powojenne lata nie sprzyjały stabilizacji, ciągle szeptane informacje o tymczasowości tych terenów oraz zwykła tęsknota za rodzinnym domem sprawiły, że młodzi małżonkowie po trzyletnim pobycie „na Zachodzie” postanowili wrócić do Ozorkowa. Po kilku latach Konradowi udało się zaadaptować na mieszkanie budynek, który był warsztatem ojca, i tu rodzina zamieszkała w 1958 roku. Wtedy byli już dwaj synowie (Włodzimierz i Grzegorz), a dwa lata później urodziła się córka Bogumiła.
Pan Konrad pracował w różnych firmach, głównie transportowych na terenie Łęczycy i Ozorkowa. Jego marzeniem, niestety niespełnionym, było mieć własny samochód, lecz w tamtym czasie nie było to takie proste. Miał prawo jazdy, które upoważniało go do prowadzenia motocykla, samochodu osobowego i ciężarowego, autobusu, maszyn drogowych. Nawet dzisiaj niewiele osób posiada tyle uprawnień.
Konrad Dąbrowski był wielkim pasjonatem fotografii. Sam wywoływał zdjęcia, a ma ich ogromną ilość. Dokumentują okolicę, miasto i ludzi, których często już nie ma. To chodząca skarbnica wiedzy, jeśli chodzi o wszystko, co związane jest z historią Ozorkowa. Jego wspomnienia z lat okupacji zamieszczone zostały w książce "Ozorków moje miasto najbliższe" z 2006 r., a opis przedwojennego jarmarku został nagrodzony w konkursie literackim zorganizowanym przez ozorkowską bibliotekę.
Konrad Dąbrowski wystąpił również w filmie pt. „Brunnstadt Ghetto” [1], opowiadając o stosunkach polsko-żydowskich przed drugą wojną światową i w czasie okupacji jako naoczny świadek wydarzeń.
W 2001 roku Konrad Dąbrowski decyzją prezydenta RP mianowany został na stopień oficerski – podporucznika.


Oprac. Włodzimierz Dąbrowski - syn

Przypis

  1. "Brunnstadt Ghetto" to dokumentalna opowieść o tragicznych losach ozorkowskich Żydów w czasie II wojny światowej, autorstwa studentów Uniwersytetu Łódzkiego – Piotra Stanałowskiego i Emila Sowińskiego. Film był realizowany od sierpnia 2012 r. do lutego 2013 r., a jego premiera odbyła się 25 kwietnia 2013 r. w Miejskim Ośrodku Kultury w Ozorkowie.