1592
edycje
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
m
brak opisu edycji
[[Plik:CYRULINSKA-1A-8008-1.jpg|200px|thumb|prawo|Dom przy ul. Kościuszki 16, gdzie mieszkała Maria Cyrulińska]]
'''Maria Cyrulińska''' (1889-1940) - pedagog, nauczycielka języka polskiego, patriotka, organizatorka tajnego nauczania.
==Biografia==
Była utalentowanym i charyzmatycznym pedagogiem w przedwojennym Ozorkowie. Pochodziła z rodziny nauczycielskiej (jej ojciec - prawdopodobnie noszący imię Ignacy - oraz wujostwo Łopacińscy byli także nauczycielami). Tradycje rodowe kontynuowała, ucząc dzieci i młodzież języka polskiego w siedmioklasowej Publicznej Szkole Powszechnej Nr 1 im. H. Sienkiewicza. Współpracowała m. in. z [[Kupisz Wacław|Wacławem Kupiszem]], także znaczącą postacią w środowisku nauczycieli ozorkowskich szkół. Reprezentowała intelektualną elitę Ozorkowa w mieście tkaczy i włókienników. W środowisku przedwojennej inteligencji wyróżniała się erudycją, oczytaniem w literaturze polskiej i powszechnej, znajomością kilku języków - łaciny, francuskiego, niemieckiego i rosyjskiego, ale także grą na pianinie - w 1935 r. w skromnej ozorkowskiej sali, odbył się jej koncert fortepianowy.
Ze wspomnień uczniów wynika, że całe życie poświęciła nauczaniu i wychowywaniu młodego pokolenia ozorkowian, dbając o ich rozwój intelektualny i duchowy. Znana była z żarliwości, z jaką wpajała swoim wychowankom miłość do ojczyzny, literatury i języka polskiego – czyniła to w takim najlepszym przedwojennym stylu. Poświęcała im wszystkie siły i prywatne życie, organizując bezpłatnie dodatkowe lekcje języka polskiego, także w wakacje.
Ze szczątkowych źródeł wynika, że Maria Cyrulińska zmarła w czasie okupacji hitlerowskiej, jesienią 1940 r., a jej pogrzeb stał się nielegalną manifestacją mieszkańców Ozorkowa, którzy oddali w ten sposób hołd utalentowanej nauczycielce. Dwa ostatnie lata życia poświęciła na organizowanie i prowadzenie tajnego nauczania dla uczniów.<br />
Pochowana została na cmentarzu Starym w Ozorkowie, ale obecnie nie ma śladu po jej grobie…<br/> W 1995 r. grupa jej byłych uczniów zwróciła się do Rady Miasta z prośbą o nadanie jednej z ulic Ozorkowa jej imienia, za zasługi jakie położyła dla przedwojennej oświaty.
==Źródło==
