Cukrownia Leśmierz: Różnice pomiędzy wersjami
(Opublikowanie) |
m (→Historia) |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''Cukrownia Leśmierz SA''' - jeden z najstarszych zakładów pracy w gminie Ozorków, działający z przerwami przez 170 lat (1838-2008). | '''Cukrownia Leśmierz SA''' - jeden z najstarszych zakładów pracy w gminie Ozorków, działający z przerwami przez 170 lat (1838-2008). | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
| − | W 1838 r. Wilhelm Werner wszedł w posiadanie majątku rolniczego ziemskiego Leśmierz. Z pomocą młodszego brata Bogusława oraz technika Ludwika Teisona przystąpił do budowy cukrowni. Leśmierska cukrownia była jedną z pierwszych tego typu zakładów w Królestwie Polskim. W 1888 r. rodzina Wernerów podjęła decyzję o odstąpieniu cukrowni spółce, w skład której oprócz Józefa Wernera wchodziły spokrewnieni z jego rodziną przedsiębiorcy: Karol Scheibler, Henryk Schlosser, Adolf Scheibler i Wiktor Saenger. W tym samym roku spółka przekształciła się w "Towarzystwo Przemysłowe Leśmierz". Oprócz cukrowni, w skład majątku wchodził: browar Lućmierz oraz folwarki: Bogdańczew, Boczki, Mętlew, Tymienica, Ambrożew, [[Cedrowice]],Psary i Gębice<ref>Cukrownia Leśmierz 150 lat, s. 15.</ref>. Po śmierci Józefa Wernera zarządcą i akcjonariuszem stał się Władysław Boetticher. Czasy jego administracji należą do najlepszych w historii leśmierskiego przedsiębiorstwa i trwały do 1924 r. Stan prawny cukrowni Leśmierz uległ zmianie w 1928 r. z chwilą wejścia w życie nowego prawa o spółkach. W 1931 r. w Łodzi powołano nową spółkę akcyjną pod nazwą "Cukrownia i Rafineria Leśmierz, Spółka Akcyjna" <ref>Notatki Płockie 2/167, T. 41, 1996, s. 18-19.</ref>. Kryzys lat 30 | + | W 1838 r. Wilhelm Werner wszedł w posiadanie majątku rolniczego ziemskiego Leśmierz. Z pomocą młodszego brata Bogusława oraz technika Ludwika Teisona przystąpił do budowy cukrowni. Leśmierska cukrownia była jedną z pierwszych tego typu zakładów w Królestwie Polskim. W 1888 r. rodzina Wernerów podjęła decyzję o odstąpieniu cukrowni spółce, w skład której oprócz Józefa Wernera wchodziły spokrewnieni z jego rodziną przedsiębiorcy: Karol Scheibler, Henryk Schlosser, Adolf Scheibler i Wiktor Saenger. W tym samym roku spółka przekształciła się w "Towarzystwo Przemysłowe Leśmierz". Oprócz cukrowni, w skład majątku wchodził: browar Lućmierz oraz folwarki: Bogdańczew, Boczki, Mętlew, Tymienica, Ambrożew, [[Cedrowice]],Psary i Gębice<ref>Cukrownia Leśmierz 150 lat, s. 15.</ref>. Po śmierci Józefa Wernera zarządcą i akcjonariuszem stał się Władysław Boetticher. Czasy jego administracji należą do najlepszych w historii leśmierskiego przedsiębiorstwa i trwały do 1924 r. Stan prawny cukrowni Leśmierz uległ zmianie w 1928 r. z chwilą wejścia w życie nowego prawa o spółkach. W 1931 r. w Łodzi powołano nową spółkę akcyjną pod nazwą "Cukrownia i Rafineria Leśmierz, Spółka Akcyjna" <ref>Notatki Płockie 2/167, T. 41, 1996, s. 18-19.</ref>. Kryzys lat 30. XX w. to dla cukrowni czas zwalniania pracowników, likwidacja stanowiska dyrektora i obniżka płac. W czasie II wojny światowej zakład częściowo został zdewastowany i rozgrabiony, jednak po 1945 r. produkcja znów ruszyła. Cukrownię modernizowano i udoskanalano do końca działalności, czyli do 2008 r. Po 170 latach pracy Cukrownię Leśmierz zlikwidowano. |
==Teraźniejszość== | ==Teraźniejszość== | ||
Wersja z 08:46, 25 lut 2016
Cukrownia Leśmierz SA - jeden z najstarszych zakładów pracy w gminie Ozorków, działający z przerwami przez 170 lat (1838-2008).
Spis treści
Historia
W 1838 r. Wilhelm Werner wszedł w posiadanie majątku rolniczego ziemskiego Leśmierz. Z pomocą młodszego brata Bogusława oraz technika Ludwika Teisona przystąpił do budowy cukrowni. Leśmierska cukrownia była jedną z pierwszych tego typu zakładów w Królestwie Polskim. W 1888 r. rodzina Wernerów podjęła decyzję o odstąpieniu cukrowni spółce, w skład której oprócz Józefa Wernera wchodziły spokrewnieni z jego rodziną przedsiębiorcy: Karol Scheibler, Henryk Schlosser, Adolf Scheibler i Wiktor Saenger. W tym samym roku spółka przekształciła się w "Towarzystwo Przemysłowe Leśmierz". Oprócz cukrowni, w skład majątku wchodził: browar Lućmierz oraz folwarki: Bogdańczew, Boczki, Mętlew, Tymienica, Ambrożew, Cedrowice,Psary i Gębice[1]. Po śmierci Józefa Wernera zarządcą i akcjonariuszem stał się Władysław Boetticher. Czasy jego administracji należą do najlepszych w historii leśmierskiego przedsiębiorstwa i trwały do 1924 r. Stan prawny cukrowni Leśmierz uległ zmianie w 1928 r. z chwilą wejścia w życie nowego prawa o spółkach. W 1931 r. w Łodzi powołano nową spółkę akcyjną pod nazwą "Cukrownia i Rafineria Leśmierz, Spółka Akcyjna" [2]. Kryzys lat 30. XX w. to dla cukrowni czas zwalniania pracowników, likwidacja stanowiska dyrektora i obniżka płac. W czasie II wojny światowej zakład częściowo został zdewastowany i rozgrabiony, jednak po 1945 r. produkcja znów ruszyła. Cukrownię modernizowano i udoskanalano do końca działalności, czyli do 2008 r. Po 170 latach pracy Cukrownię Leśmierz zlikwidowano.
Teraźniejszość
Budynki pofabryczne dawnej cukrowni możemy oglądać do dzisiaj. Zachowała się cukrownia oraz budynki wchodzące w skład zespołu folwarcznego Cukrowni Leśmierz: budynek administracyjny z około 1870 r. i stajnie z l. 1880-1890, dziś pełniące funkcję mieszkalną i inwentarską. Na przestrzeni wieków wszystkie zabudowania fabryczne uległy przebudowaniom i modernizacji, skutkiem czego XIX-wieczne budynki nie zachowały swojego pierwotnego i oryginalnego kształtu do czasów współczesnych.
Link zewnętrzny
Oprac. Barbara Manista
