2388
edycji
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Dodanie zdjęcia
[[Plik:Cech-rzeźnicko-wędliniarski.jpg|300px|thumb|Członkowie cechu, l. 30. XX w.]]
'''Cech rzeźniczo-wędliniarski w Ozorkowie''' powstał 16 sierpnia 1831 r. Asesorem cechu w l. 1889–1912 był burmistrz [[Dobraczyński Aleksander|Aleksander Dobraczyński]]. W l. 1919–1922 funkcję tę pełnili kolejni burmistrzowie, m.in. [[Skarżyński Tadeusz|Tadeusz Skarżyński]]. Od 1922 r. do wprowadzenia Ustaw Rzemieślniczych w 1929 r. asesorem był burmistrz [[Kropp Wacław|Wacław Kropp]], który prowadził wszystkie tutejsze cechy.
Do 1928 r. starszym cechu był '''Józef Maciejewski'''. Z jego inicjatywy 4 października 1919 r. zawiązana została na terenie Ozorkowa '''Resursa Rzemieślnicza''', która mieściła się przy rynku głównym. Kierował nią jako przewodniczący. W 1935 r. zmieniono nazwę na "Związek Rzemieślników Chrześcijan w Ozorkowie", a prezesem został Stanisław Bartczak.
W 1931 r. w Ozorkowie odbył się XI Zjazd Cechów rzeźniczo-wędliniarskich woj. łódzkiego, obchodzono bowiem 100-lecie istnienia cechu ozorkowskiego. Wówczas liczył on 33 członków. Starszym cechu był [[Dąbrowski Władysław|Władysław Dąbrowski]], a podstarszymi – Franciszek Kędzierski i Karol Pass. W ośmioosobowej Komisji Gospodarczej Zjazdu znaleźli się także skarbnik Franciszek Kędzierski oraz członkowie zarządu: Bronisław Bartczak, Feliks Szoszkiewicz, Franciszek Mokwiński, Gustaw Cyppel, Kazimierz Brauze.
==Bibliografia==
