Cech rzeźniczo-wędliniarski: Różnice pomiędzy wersjami
m |
(Dodanie linku) |
||
Linia 6: | Linia 6: | ||
Do 1928 r. starszym cechu był '''Józef Maciejewski'''. Z jego inicjatywy 4 października 1919 r. zawiązana została na terenie '''Ozorkowa Resursa Rzemieślnicza''', która mieściła się przy rynku głównym. Kierował nią jako przewodniczący. W 1935 r. zmieniono nazwę na "Związek Rzemieślników Chrześcijan w Ozorkowie", a prezesem został Stanisław Bartczak. | Do 1928 r. starszym cechu był '''Józef Maciejewski'''. Z jego inicjatywy 4 października 1919 r. zawiązana została na terenie '''Ozorkowa Resursa Rzemieślnicza''', która mieściła się przy rynku głównym. Kierował nią jako przewodniczący. W 1935 r. zmieniono nazwę na "Związek Rzemieślników Chrześcijan w Ozorkowie", a prezesem został Stanisław Bartczak. | ||
− | W 1931 r. w Ozorkowie odbył się XI Zjazd Cechów Rzeźniczo-Wędliniarskich woj. łódzkiego, obchodzono bowiem 100-lecie istnienia cechu ozorkowskiego. Wówczas liczył on 33 członków. Starszym cechu był | + | W 1931 r. w Ozorkowie odbył się XI Zjazd Cechów Rzeźniczo-Wędliniarskich woj. łódzkiego, obchodzono bowiem 100-lecie istnienia cechu ozorkowskiego. Wówczas liczył on 33 członków. Starszym cechu był [[Dąbrowski Władysław|Władysław Dąbrowski]], a podstarszymi – Franciszek Kędzierski i Karol Pass. W ośmioosobowej Komisji Gospodarczej Zjazdu znaleźli się także skarbnik Franciszek Kędzierski oraz członkowie zarządu: Bronisław Bartczak, Feliks Szoszkiewicz, Franciszek Mokwiński, Gustaw Cyppel, Kazimierz Brauze. |
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
− | # "Gazeta Handlowa", nr 186 | + | # "Gazeta Handlowa", 1931, nr 186. |
''<small>Oprac. '''[[Różalska Marianna|Marianna Różalska]]'''</small>'' | ''<small>Oprac. '''[[Różalska Marianna|Marianna Różalska]]'''</small>'' | ||
[[Kategoria: Hasła w przygotowaniu]] | [[Kategoria: Hasła w przygotowaniu]] |
Wersja z 12:24, 21 lut 2017
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> Cech rzeźniczo-wędliniarski w Ozorkowie powstał 16 sierpnia 1831 r. Asesorem cechu w l. 1889–1912 był burmistrz Aleksander Dobraczyński. W l. 1919–1922 funkcję tę pełnili kolejni burmistrzowie, m.in. Tadeusz Skarżyński. Od 1922 r. do wprowadzenia Ustaw Rzemieślniczych w 1929 r. asesorem był burmistrz Wacław Kropp, który prowadził wszystkie tutejsze cechy.
Cech miał swoją siedzibę przy ul. Zgierskiej 3. Prowadził Kasę asekuracyjną od trychin, Kasę Samopomocy, Kasę regulacji podatków: dochodowego i obrotowego oraz Kasę Cechową.
Do 1928 r. starszym cechu był Józef Maciejewski. Z jego inicjatywy 4 października 1919 r. zawiązana została na terenie Ozorkowa Resursa Rzemieślnicza, która mieściła się przy rynku głównym. Kierował nią jako przewodniczący. W 1935 r. zmieniono nazwę na "Związek Rzemieślników Chrześcijan w Ozorkowie", a prezesem został Stanisław Bartczak.
W 1931 r. w Ozorkowie odbył się XI Zjazd Cechów Rzeźniczo-Wędliniarskich woj. łódzkiego, obchodzono bowiem 100-lecie istnienia cechu ozorkowskiego. Wówczas liczył on 33 członków. Starszym cechu był Władysław Dąbrowski, a podstarszymi – Franciszek Kędzierski i Karol Pass. W ośmioosobowej Komisji Gospodarczej Zjazdu znaleźli się także skarbnik Franciszek Kędzierski oraz członkowie zarządu: Bronisław Bartczak, Feliks Szoszkiewicz, Franciszek Mokwiński, Gustaw Cyppel, Kazimierz Brauze.
Bibliografia
- "Gazeta Handlowa", 1931, nr 186.
Oprac. Marianna Różalska