Cech rzeźniczo-wędliniarski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m
(Dodanie linku)
Linia 6: Linia 6:
 
Do 1928 r. starszym cechu był '''Józef Maciejewski'''. Z jego inicjatywy 4 października 1919 r. zawiązana została na terenie '''Ozorkowa Resursa Rzemieślnicza''', która mieściła się przy rynku głównym. Kierował nią jako przewodniczący. W 1935 r. zmieniono nazwę na "Związek Rzemieślników Chrześcijan w Ozorkowie", a prezesem został Stanisław Bartczak.
 
Do 1928 r. starszym cechu był '''Józef Maciejewski'''. Z jego inicjatywy 4 października 1919 r. zawiązana została na terenie '''Ozorkowa Resursa Rzemieślnicza''', która mieściła się przy rynku głównym. Kierował nią jako przewodniczący. W 1935 r. zmieniono nazwę na "Związek Rzemieślników Chrześcijan w Ozorkowie", a prezesem został Stanisław Bartczak.
  
W 1931 r. w Ozorkowie odbył się XI Zjazd Cechów Rzeźniczo-Wędliniarskich woj. łódzkiego, obchodzono bowiem 100-lecie istnienia cechu ozorkowskiego. Wówczas liczył on 33 członków. Starszym cechu był '''Władysław Dąbrowski''', a podstarszymi – Franciszek Kędzierski i Karol Pass. W ośmioosobowej Komisji Gospodarczej Zjazdu znaleźli się także skarbnik Franciszek Kędzierski oraz członkowie zarządu: Bronisław Bartczak, Feliks Szoszkiewicz, Franciszek Mokwiński, Gustaw Cyppel, Kazimierz Brauze.
+
W 1931 r. w Ozorkowie odbył się XI Zjazd Cechów Rzeźniczo-Wędliniarskich woj. łódzkiego, obchodzono bowiem 100-lecie istnienia cechu ozorkowskiego. Wówczas liczył on 33 członków. Starszym cechu był [[Dąbrowski Władysław|Władysław Dąbrowski]], a podstarszymi – Franciszek Kędzierski i Karol Pass. W ośmioosobowej Komisji Gospodarczej Zjazdu znaleźli się także skarbnik Franciszek Kędzierski oraz członkowie zarządu: Bronisław Bartczak, Feliks Szoszkiewicz, Franciszek Mokwiński, Gustaw Cyppel, Kazimierz Brauze.
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
# "Gazeta Handlowa", nr 186, 1931.
+
# "Gazeta Handlowa", 1931, nr 186.
  
 
''<small>Oprac. '''[[Różalska Marianna|Marianna Różalska]]'''</small>''
 
''<small>Oprac. '''[[Różalska Marianna|Marianna Różalska]]'''</small>''
  
 
[[Kategoria: Hasła w przygotowaniu]]
 
[[Kategoria: Hasła w przygotowaniu]]

Wersja z 12:24, 21 lut 2017

<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> Cech rzeźniczo-wędliniarski w Ozorkowie powstał 16 sierpnia 1831 r. Asesorem cechu w l. 1889–1912 był burmistrz Aleksander Dobraczyński. W l. 1919–1922 funkcję tę pełnili kolejni burmistrzowie, m.in. Tadeusz Skarżyński. Od 1922 r. do wprowadzenia Ustaw Rzemieślniczych w 1929 r. asesorem był burmistrz Wacław Kropp, który prowadził wszystkie tutejsze cechy.

Cech miał swoją siedzibę przy ul. Zgierskiej 3. Prowadził Kasę asekuracyjną od trychin, Kasę Samopomocy, Kasę regulacji podatków: dochodowego i obrotowego oraz Kasę Cechową.

Do 1928 r. starszym cechu był Józef Maciejewski. Z jego inicjatywy 4 października 1919 r. zawiązana została na terenie Ozorkowa Resursa Rzemieślnicza, która mieściła się przy rynku głównym. Kierował nią jako przewodniczący. W 1935 r. zmieniono nazwę na "Związek Rzemieślników Chrześcijan w Ozorkowie", a prezesem został Stanisław Bartczak.

W 1931 r. w Ozorkowie odbył się XI Zjazd Cechów Rzeźniczo-Wędliniarskich woj. łódzkiego, obchodzono bowiem 100-lecie istnienia cechu ozorkowskiego. Wówczas liczył on 33 członków. Starszym cechu był Władysław Dąbrowski, a podstarszymi – Franciszek Kędzierski i Karol Pass. W ośmioosobowej Komisji Gospodarczej Zjazdu znaleźli się także skarbnik Franciszek Kędzierski oraz członkowie zarządu: Bronisław Bartczak, Feliks Szoszkiewicz, Franciszek Mokwiński, Gustaw Cyppel, Kazimierz Brauze.

Bibliografia

  1. "Gazeta Handlowa", 1931, nr 186.

Oprac. Marianna Różalska