Cech fryzjerski
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
Historia
Cech fryzjerski w Ozorkowie powstał 27 października 1924 r.[1] na podstawie Ustawy z 1816 r. o Związkach Cechów. Pierwotnie należało do niego dwunastu fryzjerów, w tym Herman Śladkowski, Zygmunt Kolczyński, H. Brzeziński, J. Klamowicz, L. Wolkowicz, D. Jakubowicz, J. Kowalski, B. Szulc, Alfons Otto, I. Goldberg, H. Lewkowicz. Assesorem cechu został burmistrz Wacław Kropp. Na starszego cechu wybrano Hermana Śladkowskiego, a na podstarszego – Zygmunta Kolczyńskiego. Sekretarzem został Alfons Otto.
Miesięczna składka członkowska wynosiła 50 groszy. Zapis ucznia kosztował 2 zł, wyzwoliny na czeladnika – 10 zł, a wyzwoliny na mistrza fryzjerskiego – 30 zł.
W 1928 r. ozorkowski cech skupiał już czternastu fryzjerów. W czasie II wojny światowej było ich siedmiu.
Bibliografia
- "Powszechna Gazeta Fryzjerska", nr 2, R. 3, 1925.
Oprac. Marianna Różalska
Przypisy
- ↑ W 1916 r. fryzjerem w Ozorkowie był S. Rakowski.
